พ่อหมอมีน ฝากถึง สธ.จัดตารางเวรให้เหมาะสมกับสภาพร่างกายของแพทย์ ส่วนอุบัติเหตุที่ลูกเสียชีวิต เชื่อไม่ชำนาญเส้นทางมากกว่าอ่อนเพลีย

25 มิถุนายน 2566 จากเหตุการณ์ที่แพทย์หญิงญาณิศา สืบเชียง หรือหมอมีนแพทย์จบใหม่ที่เพิ่งเริ่มงานวันที่ 1 มิถุนายน ในตำแหน่งแพทย์เพิ่มพูนทักษะ โรงพยาบาลพหลพลพายุหาเสนา อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี ที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ที่บริเวณแยกมอตาเขียว ตำบลสมเด็จเจริญ อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี จนได้รับบาดเจ็บสาหัส 

หลังจากออกเวรเมื่อช่วงเวลา 16.00 น. วันศุกร์ 23 มิถุนายน และเสียชีวิตในวันที่ 24 มิถุนายน 2566 โดยทางแพทย์สภาเตรียมตรวจสอบว่าเกี่ยวกับการปฎิบัติหน้าที่ที่ต้องควบหลายกะหรือไม่ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิอุบัติเหตุดังกล่าว

ล่าสุด 25 มิถุนายน ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่ศาลาสวดพระอภิธรรมศพ ภายในวัดชัยชุมพลชนะสงคราม พระอารามหลวง (วัดใต้) ต.บ้านใต้ อ.เมือง จ.กาญจนบุรี ซึ่งเป็นสถานที่ จัดงานศพของคุณหมอมีน และได้พูดคุยกับนายนิธาน สืบเชียง อายุ 51 ปี ซึ่งเป็นพ่อของคุณหมอมีน โดยคุณพ่อของหมอมีน ยังคงอยู่ในอาการโศกเศร้าเสียใจ จากการสูญเสียลูกสาวสุดที่รักไปในครั้งนี้ 

โดยคุณพ่อของหมอมีน เล่าถึงเหตุการณ์ก่อนที่ลูกสาวจะประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตว่า ลูกสาวเป็นนักเรียนทุน ของมหาวิทยาลัยมหิดล และได้เป็นแพทย์อินเทิร์นปี 1 ที่โรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา ซึ่งหลังจากปฏิบัติหน้าที่เข้าเวร ในวันศุกร์ที่ 23 มิถุนายนที่ผ่านมา เสร็จเรียบร้อยในเวลา 16.00 น. คุณหมอมีนได้ขับรถออกจากโรงพยาบาล มุ่งหน้าไปยังพื้นที่อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อจะไปดูสถานที่ของสถานพยาบาลสมเด็จพระบารมี และโรงพยาบาลหนองปรือ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลในพื้นที่ห่างไกล อยู่ห่างจากตัวจังหวัดกาญจนบุรีกว่า 100 กิโลเมตร ซึ่งหมอคุณหมอมีนมีความตั้งใจที่จะไปปฏิบัติหน้าที่เป็นแพทย์อินเตอร์ ปี 2 ที่โรงพยาบาล 1 ใน 2 แห่งนี้ในปีหน้า

หลังออกเวรจึงได้ตัดสินใจ มุ่งหน้าไปดูสถานที่ของโรงพยาบาลทั้ง 2 แห่ง เพื่อประกอบการตัดสินใจว่าจะไปปฏิบัติหน้าที่ที่โรงพยาบาลใด ก่อนที่จะประสบอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตในเวลาต่อมา 

คุณพ่อของหมอมีน กล่าวว่า ลูกสาวเป็นคนที่ตั้งใจทำงาน บางครั้งก็เข้าเวรติดต่อกันจนไม่ได้กลับบ้าน ส่วนในวันก่อนเกิดเหตุนั้น คุณหมอมีนได้เข้าเวรติดต่อกันหลายกะเหมือนอย่างที่มีการกล่าวอ้างหรือไม่นั้นตนเองก็ไม่ทราบ ทราบเพียงว่าหมอมีน มีความตั้งใจที่จะไปปฏิบัติหน้าที่ในโรงพยาบาลพื้นที่ห่างไกลเพื่อช่วยเหลือประชาชนให้สามารถเข้าถึงการรักษาพยาบาลได้ดีขึ้น 

ตนในฐานะที่เป็นพ่อของหมอมีน ก็อยากจะฝากไปถึงผู้บริหารของกระทรวงสาธารณสุข รวมถึงโรงพยาบาล ให้ดูแลจัดตารางเวรการปฏิบัติงานของหมอทุกคน ให้มีความเหมาะสม ไม่ให้ปฏิบัติหน้าที่ติดต่อกันจนร่างกายเกิดอาการเหนื่อยล้าอ่อนเพลียจนรับไม่ไหว แต่ในส่วนของอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับลูกสาวของตนนั้น ตนคิดว่าอาจจะมาจากเรื่องของการไม่ชำนาญเส้นทาง มากกว่าความอ่อนเพลียของร่างกาย ที่เกิดจากการปฏิบัติหน้าที่.012