เมื่อพูดถึงวิชาคณิตศาสตร์ วิชาในความทรงจำ คงไม่ค่อยเป็นที่โปรดปรานของใครหลายคน เพราะเป็นการคำนวณค้นหาผลลัพท์ ยากต่อการเข้าใจ นอกจากการบวก ลบ คูณ หาร แล้วก็ไม่มีโอกาสได้นำไปใช้ในชีวิตประจำวันเท่าไรนัก

วันนี้ จะพาไปพบกับสุดยอดไอเดียของเหล่าคุณครูและลูกศิษย์จากโรงเรียนสกลทวาปี อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร ที่นำโครงงานคู่อันดับและกราฟมหัศจรรย์ สร้างสรรค์ผลงานออกมาเป็นพัดสานจากไม้ไผ่ที่ออกแบบลวดลายด้วย GSP มีรูปทรงเก๋ไก๋ สวยถูกใจคณะกรรมการ จนสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศงานแข่งขันทักษะวิชาการโรงเรียนในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดสกลนคร ปี 2565 และคว้ารางวัล ระดับเหรียญทอง อันดับ 5 ระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และได้รับเหรียญเงินระดับประเทศ สร้างชื่อเสียงให้กับจังหวัดสกลนครเราอย่างมาก

โครงงานคู่อันดับและกราฟมหัศจรรย์ สร้างพัดสานจากไม้ไผ่ออกแบบลวดลายด้วย GSP เป็นด้วยความคิดสร้างสรรค์ของน้องๆ นักเรียน ชั้นมัธยมต้นจากโรงเรียนสกลทวาปี หนึ่งในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดสกลนคร นั่นคือ เด็กหญิงรุ่งอรุณ พลวงค์ษา เด็กหญิงกัลยรัตน์ ลือเลื่อง นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 เด็กหญิงจิราพรรณ ชั้นน้อย เด็กหญิงวิลาศิณี ถิ่นสืบ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/2 ซึ่งทั้งคู่ได้รับคำปรึกษาและข้อเสนอแนะจากนายประสบชัย บุญแสง ผู้อำนวยการโรงเรียนเรียนสกลทวาปี และครูประจำชั้นนั่นคือคุณครูวงเดือน วงษ์รัตนะ คุณครูวัชรินทร์ มงคลสุภา คุณครูจีรเดช วังมฤค และคุณครูกมลรัตน์ ใยวังหน้า

โครงงานดังกล่าว กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนสกลทวาปี จัดขึ้นโดยเน้นใช้แหล่งเรียนรู้เป็นฐานบูรณาการกับท้องถิ่น นำเอาความรู้ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง คู่อันดับและกราฟและการเปลี่ยนแปลงทางเรขาคณิตมาประยุกต์ใช้กับโปรแกรม The Geometer’s Sketchpad (GSP) ออกแบบลวดลายผลิตภัณฑ์พื้นบ้านของชุมชน นั่นคือ พัดสานจากไม้ไผ่ ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้อย่างลงตัว มีลวดลายใหม่ ๆ เช่น ลายรุ่งอรุณ ลายสี่เหลี่ยมเปี่ยมสุข ลายแก้วดวงหทัย และลายสี่ห้องหฤทัย 

นอกจากจะสร้างลวดลายที่สวยงามแล้วยังสามารถนำลาดลายเหล่านั้นต่อยอดกับผลิตภัณฑ์จักสานอื่น ๆ ได้อีกด้วย เช่น กระเป๋าไม้ไผ่สาน เสื่อพับ หรือแม้กระทั่งของที่ระลึกตั้งโต๊ะ จนสามารถเพิ่มมูลค่าแก่ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นมีลวดลายที่สวยงาม สีสันที่โดดเด่น แปลกใหม่ น่าสนใจมากขึ้น อีกทั้งยังช่วยส่งเสริมให้น้องๆ นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ ได้เรียนรู้ทักษะของภูมิปัญญาท้องถิ่น สามารถนำมาประกอบอาชีพและพัฒนาต่อยอดผลิตภัณฑ์ในอนาคต - 003