พระราชมงคลวชิรานุวัฒน์ หรือ หลวงปู่บุญกู้ อนุวฑฺฒโน เป็นหนึ่งในพ่อแม่ครูอาจารย์ฯพระกัมมัฏฐานที่มีราตรียาวนาน คือ มีอายุยืน โดยองค์ท่านได้ละสังขาร เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ.2565 ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เมื่อเวลาประมาณ 05.59 น. สิริรวมอายุ 93 ปี 63 พรรษา และ มีงานพระราชทานเพลิงสรีระสังขารองค์ท่าน ณ เมรุชั่วคราว วัดอโศการาม ตำบลท้ายบ้าน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ เมื่อวันเสาร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ.2565

หนึ่งในลิขิตธรรมของหลวงปู่บุญกู้ อันเป็นดั่ง “รสพระธรรม” ที่ลึกซึ้ง ซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือ พระราชมงคลวชิรานุวัฒน์ (บุญกู้ อนุวฑฺฒโน) หน้า 236-238  คือ พระพุทธศาสนาแสดงความจริงสากล คือ อริยสัจ 4 หมายถึง “กฎแห่งกรรม” ทำเหตุเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น และแสดง “พระไตรลักษณ์” ความเป็นจริงของสภาวธรรมทั้งหลาย ได้แก่ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ความเป็นจริงของมิใช่ตัวตน 

พระพุทธศาสนาแสดงความดีสากล คือ “ความกตัญญูกตเวที” รู้คุณและสนองคุณท่าน ผู้เคยมีอุปการคุณแก่ตน พระพุทธศาสนาแสดงความเจริญสากล คือ “ความไม่ประมาท” มีสติกำกับกาย วาจาใจของตนอยู่เสมอ พวกเราทั้งหลายเป็น พระธรรมทูต ขอจงพยายามบำเพ็ญจิตตภาวนา ให้เกิดความรู้แจ้งเห็นจริงในหลักธรรมอันเป็นสาก ซึ่งเป็นไปแก่บุคคลทั่วไปทุกรูปทุกนาม 

เมื่อท่านมีโอกาสดี ได้ไปประกาศ “พระพุทธธรรม” ยังถิ่นไหน ประเทศใดย่อมจะนำความสุขความเจริญให้บังเกิดขึ้นแก่บุคคลทั่วไป ในที่ทุกสถานตลอดกาลทุกเมื่ออย่างแน่นอน 
นิวรณ์เปรียบเหมือนลมเสีย 
กามฉันท์พอใจในกามเหมือนลมโชย 
พยาบาท อาฆาตจองเวรเหมือนลมพายุ 
ถีนมิทธะโงง่วงซบเซาเหมือนลมหนาว
อุทธัจจกุกกุจจะฟุ้งซ่านรำคาญเหมือนลมร้อน 
วิจิกิจฉา สงสัยลังเล เหมือนลมปั่นป่วน

ถ้าปล่อยให้ลมเสีย เมื่ออารมณ์เสียแล้ว เรื่องต่อไป คือ 
คนใจงาม จะกลายเป็นคนใจง่าย 
คนใจสูง  จะกลายเป็นคนใจต่ำ 
คนใจดี  จะกลายเป็นคนใจดำ 
คนเข้มแข็ง จะกลายเป็นคนโลเล
คนมีเสน่ห์  จะกลายเป็นคนน่าชัง  
คนพูดน่าฟัง  จะกลายเป็นคนพูดเหลวไหลฯ 
ไม่มีผู้ใดในโลก ไร้ทุกข์โศกโรคภัย 
พระธรรมทูตจาริกไป ให้เขารู้จักธรรม