วันที่ 2 ตุลาคม 2566 โลกออนไลน์ได้มีการถกเถียงกันอย่างมากเมื่อ ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์ภาพและข้อความในกลุ่ม “งานบ้านที่รัก” ระบุว่า

“ในฐานะคนที่อยู่ในอุตสาหกรรม Recycle ขอแจ้งทุกท่านนะครับ ว่าอย่าทิ้งขยะแบบในรูปเด็ดขาด เพราะการทิ้งขยะแบบนี้ ผิดหลักการ Recycle อย่างสิ้นเชิง

เพราะถ้าทำแบบนี้ ขวดเพ็ทในรูป จะไม่สามารถเข้าสู่กระบวนการ Recycle ได้เลย เนื่องมาจากไอ้ไม้เสียบลูกชิ้นที่บรรดาคุณยัดใส่เข้าไปนั่นแหละครับ

ทำแบบนี้จะเพิ่มภาระของคนเก็บในการคัดแยกขยะ แล้วคนเก็บขยะขายเห็นแบบนี้แล้วเขาจะโยนขวดเพ็ทนี้ทิ้งทันที เพราะมันลำบากมากในการเอาไม้เสียบลูกชิ้นออก

พื้นฐานของการทิ้งขยะอย่างยั่งยืนคือการแยกขยะครับ  แล้วการเอาไม้เสียบลูกชิ้นยัดใส่ขวดเพ็ทคือการเอาขยะอินทรีย์ไปสอดไส้ไว้ในขยะอนินทรีย์

การทำแบบในรูปทำให้ขวดเพ็ทที่ถูกบรรจุไม้เสียบลูกชิ้น มันเอาไปรีไซเคิลไม่ได้!!

ถ้าไม่ทำอย่างนี้แล้วอย่างนี้คนเก็บขยะไม่เป็นอันตรายเหรอ?

ตอบว่าไม่ เพราะไม้เสียบลูกชิ้นไม่มีความแหลมและความแข็งพอจะเสียบทะลุรองเท้าบู๊ตได้ง่ายๆ คงจะมีโอกาสบ้าง แต่ก็คงน้อยพอๆ กับการถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง

แต่ถ้าเป็นห่วงคนเก็บขยะขนาดนั้น ก็อย่าหายัดใส่ขวดเพ็ทเลยครับ สู้คุณหักไม้เสียบลูกชิ้นเป็นเศษเล็กๆ แล้วเอาไปทิ้งบนดินในป่าละเมาะรกร้างสักแห่ง หรือโรยลงไปในกระถางต้นไม้ที่บ้านคุณ ไม่เกินเดือนเดียวมันก็ย่อยสลายกลับสู่ธรรมชาติแล้วครับ

เอาจริงผมค่อนข้างตกใจนะ ที่คนจำนวนมากเห็นดีเห็นงามกับการทิ้งขยะแบบนี้ เพราะนี่เป็นการสร้างปัญหาให้ระบบ recycle อย่างร้ายแรงเลยล่ะครับ”

หลังจากโพสต์ไปไม่นาน มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นจำนวนมาก ทั้งเห็นด้วย และไม่เห็นด้วย พร้อมกับตั้งคำถามว่า ไม้เสียบลูกชิ้นนั้น สามารถย่อยสลายได้อย่างรวดเร็วจริงหรือ