10 มกราคม 2567 ทุกๆเช้าที่วัดปุณณาวาส หรือวัดลำใน ม.2 ต.ลำสินธุ์ อ.บ้านนา จ.พัทลุง “เจ้าบุญมี” ห่านน้อยเพศผู้ วัย 1 ขวบครึ่ง ร้องเรียกหลวงพี่ตั้งแต่เวลาประมาณ 05.30 น.เพื่อเตรียมตัวออกบิณฑบาต ในเวลาประมาณ 05.45 น. โดยมีพระจำนวน 3 รูป ที่เตรียมพร้อมออกบิณฑบาต 

เช้าวันนี้มีผู้สื่อข่าวเดินทางไปด้วย เจ้าบุญมีก็มีความคุ้นเคยเข้ามาคลอเคลียออดอ้อนอยู่ไม่ห่าง ไม่ว่าจะเป็นสุนัข แมว หรือสัตว์อื่นๆก็เป็นเพื่อนที่ดีของเจ้าบุญมีเช่นกัน

ตลอดเส้นทางจากวัดลำในเข้าไปในหมู่บ้านระยะทางไปกลับ ประมาณ  1 กม. เจ้าบุญมีเดินตามหลวงพี่ไม่ห่าง ส่วนใหญ่จะเป็นผู้เดินนำทางอย่างชำนาญ ก่อนจะถึงบ้านของชาวบ้าน เจ้าบุญมีจะร้องเรียกให้สัญญาณว่า พระมาบิณฑบาตแล้ว 

จากนั้นก็ยืนรออย่างสงบเรียบร้อย สำหรับบางบ้านที่เจ้าบุญมีคุ้นเคยก็จะเข้าไปร้องทักอย่างสนิทสนม สร้างความน่ารักและประทับใจให้กับชาวบ้านเป็นอย่างมาก ซึ่งความน่ารักของเจ้าบุญมีนั้น สร้างแรงบันดาลใจให้กับชาวบ้านพากันออกมาใส่บาตรกันทุกวัน

พระครูฐิติญาณโสภณ เจ้าอาวาสวัดปุณณาวาส อายุ 59 ปี 14 พรรษา เล่าว่า หลวงพ่อได้เจ้าบุญมีมาจากชาวบ้านในพื้นที่ ต.ตำนาน อ.เมืองพัทลุง เนื่องจากชาวบ้านซื้อมาจำนวน 2 ตัว และได้แกงไปแล้ว 1 ตัว เหลือเจ้าบุญมีหลวงพ่อจึงบิณฑบาตไว้ เพราะเห็นความน่ารักและแสนรู้ของมัน

เมื่อมาอยู่ที่วัดได้ 3 วัน เจ้าบุญมีเริ่มเดินตามไปบิณฑบาต จากนั้นก็ออกตามไปด้วยทุกเช้าสร้างความคุ้นเคยกับชาวบ้าน หลังจากกลับจากบิณฑบาต เจ้าบุญมีจะอาบน้ำ จากนั้นก็จะไปนอนรอหลวงพ่อทำภารกิจช่วงเช้าบริเวณหน้าหอฉันท์อย่างเรียบร้อย เมื่อเสร็จกิจสงฆ์จะให้อาหารพร้อมกับสัตว์อื่นๆที่เลี้ยงไว้ ด้วยข้าวสวยที่ได้มาจากบิณฑบาต 

เจ้าอาวาสยังบอกอีกว่า ชอบเลี้ยงสัตว์ เช่น ไก่สายพันธุ์ต่างๆ นก เลี้ยงปลา เต่า ทั้งหมดญาติโยมนำมาถวายให้ ปัจจุบันกลายเป็นแหล่งเรียนรู้ของนักเรียนที่มาทัศน์ศึกษา รวมถึงชาวบ้านที่มาวัดจะได้เห็นความแปลกใหม่ ส่วนหมาแมวก็มีบ้าง ก็เลี้ยงควบคู่กันอยู่ด้วยกัน มีความสามัคคีกัน.012