ในเรื่องวัตถุมงคลของหลวงปู่ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญบรรพต อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย) จะว่าไปนั้นก็มีมากมายหลายรุ่นด้วยกัน บางรุ่นบางเหรียญคนที่ได้รับไปบูชาแล้วเกิดมีประสบการณ์ ไม่ว่าจะเป็นด้านโชคลาภ ด้านเมตตา แคล้วคลาด ก็สุดแต่ใครจะมีประสบการณ์อย่างไร เมื่อเป็นเช่นนั้นจึงทำให้ผู้ที่มีความศรัทธาต่อองค์หลวงปู่ ปรารถนาที่จะมีวัตถุมงคลของท่านไว้บูชา จึงมาขอจากหลวงปู่ ทั้งเหรียญทั้งพระผง และรูปถ่าย หลวงปู่ท่านก็เมตตาแจกให้ตามปรารถนา

เวลาเย็นวันหนึ่ง ขณะที่พระภิกษุ สามเณร กระทั่งแม่ชีและชีพราหมณ์ภายในวัด กำลังจะสวดมนต์ทำวัตรเย็นกัน หลวงปู่ยังให้เด็กวัดไปตามพระภิกษุ สามเณร และแม่ชีทุกๆ ท่านให้มากันทั้งหมด เมื่อมาพร้อมกันหมดแล้ว หลวงปู่ได้ให้พระอุปัฏฐากไปนำเหรียญของท่านมาแจกแก่ลูกศิษย์ทั้งหลาย ที่พร้อมกันอยู่บนศาลา ซึ่งเหรียญที่นำมาแจกนี้ เป็นเหรียญหล่อโบราณ โดยคุณหมอท่านหนึ่งได้ฝันเห็นหลวงปู่ขณะไปเรียนต่อต่างประเทศ เมื่อกลับมาจึงได้ไปกราบขออนุญาตหลวงปู่สร้าง และได้นำมาถวาย

เมื่อพระอุปัฏฐากแจกเหรียญจนถ้วนทั่วทุกคนแล้ว หลวงปู่จึงกล่าวขึ้นว่า "เหรียญของหลวงปู่ มีไว้ไม่ได้ทำให้หนังเหนียวนะ แต่เหรียญของหลวงปู่มีติดตัวไว้เพื่อเป็นมงคล โดยทั่วๆ ไป คนเขามักจะเรียกว่าวัตถุมงคล คำว่า วัตถุ แปลว่า สิ่งของ เช่น ทองเหลือง ทองแดง หรือโลหะอะไรก็ตาม ส่วนคำว่า มงคล แปลว่า สิ่งที่ดี ที่ประเสริฐ เป็นสิริมงคล เช่น คำสั่งสอนของครูอุปัชฌาย์อาจารย์ เป็นต้น ถ้าใครมีเหรียญของหลวงปู่ ก็ถือว่ามีวัตถุมงคล เพราะว่ามีโลหะที่เป็นวัตถุที่ดี และมีคำสั่งสอนของหลวงปู่ ที่เป็นครูอุปัชฌาย์อาจารย์ อันเป็นมงคล ถ้าใครมีไว้แล้วเวลาจะทำอะไรๆ ที่ไม่ดี ก็ให้นึกถึงคำสั่งสอนของหลวงปู่ เมื่อนึกได้ก็ควรหยุดกระทำหยุดคิด ถือว่าผู้นั้นได้มีวัตถุมงคลอยู่กับตัว ความเป็นสิริมงคลก็จะเกิดกับผู้ที่มีวัตถุมงคล"

เมื่อรู้ถึงความหมายของวัตถุมงคลเช่นนี้แล้ว เราควรทำความเข้าใจในคำว่า "วัตถุมงคล" เสียใหม่ อีกทั้งคำว่าบ้าวัตถุมงคลก็เห็นว่าเป็นการดี เพราะวัตถุคือเครื่องระลึกถึงท่าน มงคลคือคำสั่งสอนของท่าน ดีกว่าไปบ้าวัตถุอัปมงคล เครื่องอันเป็นอริต่อศีล ๕ เป็นไหนๆ

คัดลอกจากหนังสือ : วรลาโภวาท (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญบรรพต อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย)