เรามาปฏิบัติธรรม ถึงพริก ถึงขิง ก็จะเจอของจริง โดย หลวงปู่แสง ญาณวโร พระเกจิดัง อำนาจเจริญ

ถึงแม้หลวงปู่แสง ญาณวโร จะละสังขารไปแล้วก็ตาม ทว่า คำสอนพระธรรมเทศนาต่างๆ ที่เคยสั่งสอนอบรมพระสงฆ์ และ พุทธศาสนิกชน ญาติโยมทั้งหลาย ยังคงอยู่ในใจถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเสมอมา ซึ่งหนังสือแสงธรรมส่องใจ โดยหลวงปู่แสง ญาณวโร ได้แสดงพระธรรมเทศนา อบรม พระสงฆ์ พุทธศาสนิกชน วันเข้าพรรษา ในปี พ.ศ.2540 ณ วัดป่าอรัญญาวิเวก ตำบลไก่คำ อำเภอเมืองอำนาจเจริญ จังหวัดอำนาจเจริญ เมื่อครั้งหลวงปู่แสง ญาณวโร ปฏิบัติธรรมที่นี่ร่วม 30 ปี

หลวงปู่แสง ญาณวโร เทศนาอบรมพระสงฆ์ พุทธศาสนิกชน ญาติโยม วันเข้าพรรษาว่า ใครจะถือตัว อันใดก็แล้วแต่ ใครไม่ถือก็ตาม เรื่องที่ตั้งอกตั้งใจกระทำบำเพ็ญในพรรษา ให้มันได้กำลังจิตกำลังใจ สร้างคุณงามความดีให้มันเกิดให้มันมี จะได้มีหลักจิตหลักใจได้เป็นคนดีของหมู่ต่อไปในอนาคต รีบสร้างเนื้อสร้างตัวตั้งแต่ยังน้อยยังหนุ่ม อย่างได้รอตอนเฒ่าตอนแก่ มันจะสร้างไม่ทัน ทำไปเรื่อยๆผลสุดท้ายมันก็ค่อยแก่ขึ้นๆสติปัญหาก็แก่ไปด้วย ปฏิบัติธรรมก็แก่ไปด้วย เขาก็เรียกเป็นคนมีวิชาความรู้ ผลสุดท้ายเขามาพึ่งพาอาศัยเรานั่นแหละ

ข้อวัตรปฏิบัติเราก็ทำให้สม่ำเสมอกันให้สามัคคีกลมเกลียวกัน อย่าติดข้องท่องเถียงกันอยู่ด้วยความสุข เรามาแสวงหาธรรมสร้างแต่คุณงามความดีให้มันเกิดมันมี มันมีแล้วให้มันเจริญ ทำให้มันถูกต้อง เดินตามครูบาอาจารย์พาทำมาเพียรให้มาก เจริญให้มากตามศรัทธาของเจ้าของ มีกำลังวังชากำลังแข็งแรงรีบกระทำบำเพ็ญ อย่าผัดวันประกันพรุ่ง  เดี๋ยวความตายจะมาถึงก่อน เดี๋ยวกิเลสจะมาตัดตอนก่อนก็มี ถ้าเราไม่สร้างเนื้อสร้างตัวไม่มีใครสร้างให้เราดอก ให้รักเจ้าของกว่าผู้อื่น เอาเจ้าของได้จึงโปรดผู้อื่นได้ ถ้าอยากโปรดก็ได้ถ้ามีปฏิภาณโวหาร ว่ากล่าวให้เขาชอบก็ได้ ทีนี้เราเอาตัวรอดเป็นยอดคนก็พอแล้ว ค่อยทำไปๆมันก็ค่อยแก่เข้าเป็นไปเองดอกจิตใจ ค่อยเป็นไปค่อยเลื่อนชั้นเลื่อนภูมิขึ้นเป็นลำดับ เหมือนเราปลูกต้นไม้ผลสุดท้ายก็กอใหญ่ ไม้เล็กไม้น้อยต่อไปก็ออกดอกออกผลตามฤดูกาล หมากผลก็เป็นขึ้นมากๆตามลำดับของมัน เราประกอบคุณงามความดีในกายในจิตของเราเหมือนกันนั่นแหละ

ทำไปทำมาค่อยแก่ขึ้นๆบารมีแก่ขึ้นๆผลสุดท้ายมันก็รวมใหญ่ลงทีเดียวพรึบถึงฐานมันถึงภูมิความรู้ ก็มีบางคนค่อยรวมไปทีละเล็กละน้อย บังคับจิตใจให้มันอยู่ในกายในจิตนี่นะ อย่าให้มันท่องเที่ยวอยู่ภายนอก ให้มันท่องเที่ยวในกายตั้งแต่ศรีษะลงไปหาพื้นเท้า ตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไปหาศรีษะ ทั้งนอกทั้งใน ข้างซ้าย – ข้างขวา ข้างหน้า ข้างหลัง ข้างบนและข้างล่าง พิจาณนาให้เป็น อสุภะ อสุภัง จึงเป็นกรรมฐาน พิจารณาให้มันสวยมันงาม ไม่เป็นกรรมฐาน อนุโลม ปฏิโลม ถอยหน้า ถอยหลัง ดูกาย ดูจิต ของเรานี่แหละ ปฏิบัติหลักธรรมอยู่ในกายในใจเรานี่แหละ

ข้อวัตรภายนอก ก็ประกอบให้มันเลื่อมใสด้วยกัน สะอาดทั้งนอก สะอาดทั้งใน สะอาดกาย เจริญวัย สะอาดใจ เจริญสุข ผู้ใดหมั่น ผู้ใดขยัน ผู้ใดประกอบทางที่ถูกต้องผู้นั้นก็เจอของจริงจนได้แหละ ไม่เหลือวิสัยไปได้หรอก ถ้ามีศรัทธาความเลื่อมใสแล้ว คุณพระเจ้ามีจริง คุณพระธรรมมีจริง คุณพระอริยะสงฆ์มีจริง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วจริง บาปมี บุญมี สวรรค์มี นรกมี นิพพานมี ทำให้มันหมดไปสิ้นก็ได้ บารมีแก่กล้าเพียงพอ มันไม่เกินความสามารถไปได้หรอก

ให้มีความพากเพียรมีฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา มีอิทธิบาท 4 ประจำจิต ประจำใจ มันก็ต้องทำได้ คนเราถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้ มันก็ไปยากอยู่นะ ก็อบรมบ่มนิสัยให้มันแก่กล้าขึ้นไปทุกวันๆ อย่างให้มันถอยหลัง คำว่าถอยหลังอย่าให้มันถอย ยามขี้ร้ายก็ให้มันอยู่ตัวไว้เสียก่อน ถ้ามีกำลังเดินก็เดินหน้าขึ้นไป อย่าให้มันเข้าเกียร์ถอยหลัง ให้มันเกียรต์เดินหน้าเกียร์ชนะ หวังชัยชนะกิเลสในดวงจิตดวงใจของเรา สำรอกปอกให้มันขาดสะบั้นหั่นแหลกออกไปจากจิตใจเรา ผลสุดท้ายพุทโธก็พุ่งขึ้นเต็มดวง พุทธะก็พุ่งขึ้นเต็มดวง ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิก ผู้บาน ผู้สว่างไสว

เรามาปฏิบัติ มาปฏิบัติธรรม เราก็ไม่คาดหวังความชั่วช้าลามก มาสร้างเนื้อสร้างตัว สร้างกำไรเข้าสู่จิตใจของเราได้เอง อย่างมาเล่นมาหัวเฉยๆทำให้จริง ทำให้มันถึงพริกถึงขิงจริงๆก็จะเจอของจริงเท่านั้นแหละ เอวัง...