พบพ่อเฒ่าวัย 87 ปีน้ำหนักกว่า 140 กิโลกรัมเดินไม่ไหว วอนขอความช่วยเหลือรถวินแชร์จากผู้ใจบุญเพื่อใช้ทำมาหากิน นายอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ พร้อมหน่วยงานที่เกี่ยวข้องรุดช่วยเหลือเบื้องต้น 

วันที่ 4 พ.ย.67 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่าที่บ้านเลขที่ 110/2 หมู่ 6 ต.ทุ่งยั้ง อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์ มีชายน้ำหนักตัวกว่า 140 กิโลกรัมนอนขอความช่วยเหลือจากผู้ใจบุญและหน่วยงานภาครัฐโดยมีภรรยาวัย 70 ปีคอยดูแลอยู่ หลังรับแจ้งผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังบ้านหลังดังกล่าวพร้อมได้ประสานงานร่วมกับนายภูริวัจน์ โชตินพรัตน์ นายอำเภอลับแล นางสุภาวดี โชตินพรัตน์ นายกกิ่งกาชาดอำเภอลับแล นายสมัคร สุลา สาธารณะสุขอำเภอลับแล เจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองอำเภอลับแล ร่วมลงพื้นที่ยังบ้านหลังดังกล่าว โดยลักษณะเป็นบ้านเช่า 2 ชั้น ข้างบนเป็นไม้ ข้างล่างเป็นปูนได้พบกับนายเนาวรัตน์ เชื่อมแก้ว หรือ ลุงแป๋ง อายุ 87 ปีมีลักษณะรูปร่างอ้วน น้ำหนักตัวมากกว่า 140 กิโลกรัม นอนป่วยติดเตียงจะลุกจะนั่งก็ลำบากและเดินไม่ไหว เนื่องจากขาทั้ง 2 ข้างอ่อนแรง อีกทั้งยังมีหลายโรครุมเร้า เบาหวาน ความดัน ฯลฯ

นายเนารัตน์ หรือ ลุงแป๋ง เล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้ตนและภรรยา ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไปอยู่ที่ จ.แพร่ แต่เนื่องจากรายได้ไม่ค่อยดีตนและภรรยาจึงตัดสินใจมาเช่าบ้านอยู่ที่จังหวัดอุตรดิตถ์เมื่อปี 2546 โดยเจ้าของบ้านคิดค่าเช่าเดือนละ 2,000 บาทโดยตนได้นำเงินที่มีเก็บไว้ไปซื้อสไลด์เดอร์ หรือบ้านลมสำหรับเด็กมาไว้เพื่อให้ผู้ปกครองได้พาเด็กๆ มาเช่าเล่น โดยคิดค่าบริการครั้งละ 20 บาท ต่อมาเมื่อประมาณปี 2563 - 2564 เกิดสภาวะสถานการณ์โควิดระบาด ธุระกิจให้เช่าบริการสไลด์เดอร์ หรือบ้านลมเกิดต้องชะงักลงเพราะไม่มีผู้ปกครองพาเด็กมาเล่น ตนจึงตัดสินใจเอาชุดสไลเดอร์บ้านลมไปเก็บไว้ภายในบ้านเพื่อรอให้สถานะการณ์โควิดคลี่คลายก่อนถึงจะเอาออกมาให้บริการใหม่ 

ต่อมาเมื่อปี 2565 สถานะการณ์โควิดคลี่คลายลง ตนจะนำสไลเดอร์ออกมาให้บริการอีกครั้งปรากฏว่า ปลวกกัดจนเสียหายหมดไม่สามารถเอาออกมาใช้งานได้อีก ตนจึงเปลี่ยนอาชีพโดยการจัดหาพระเครื่องจากสถานที่ต่างๆ มาให้เช่าบูชา แต่ปรากฏว่าภายหลังจากเปิดให้เช่าพระเครื่องไม่นาน รู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีน้ำหนักมากขึ้นและอ้วน เดินไปไหนมาไหนรู้สึกอึดอัดไปหมด และเกิดขาอ่อนแรงไม่สามารถลุกขึ้นเดินไปไหนได้ ต้องนอนอยู่กับที่นอนอยู่ตลอด เวลาอุจจาระ ปัสสาวะ ก็จะมีโถไว้ใส่อุจจาระ ปัสสาวะอยู่ข้างๆ โดยมีภรรยาคือนางต๋อย อายุ 70 ปีค่อยดูแลทำความสะอาดและคอยหาข้าวหาน้ำให้ทาน โดยก่อนหน้านี้ตนมีน้ำหนักเพียงแค่ 100 กิโลกรัมเท่านั้น ปัจจุบันน้ำหนักมากกว่า 140 กิโลกรัม

นายเนาวรัตน์ กล่าวว่า ตนอยากจะขอความอนุเคราะห์จากหน่วยงานหรือผู้ใจบุญได้เมตตาสงเคราะห์รถวินแชร์ ที่มีขนาดที่รองรับน้ำหนักตนได้เพื่อจะได้เคลื่อนย้ายตัวเองไปไหนต่อไหนได้และจะได้ช่วยภรรยาหาเงินจ่ายค่าบ้านค่าไฟค่าน้ำค่าอาหารการกินต่างๆ เนื่องจากภรรยาไม่มีรายได้จากที่ไหน ภายหลังจากตัวเองไปไหนไม่ได้ ภรรยาก็จะทำปูนปั้นตุ๊กตาระบายสีเก็บไว้เพื่อจำหน่ายให้ผู้ที่ต้องการ โดยจำหน่ายขายตัวละ 5 บาท 10 บาท โดยจะขายได้บ้างไม่ได้บ้าง แล้วแต่ลูกค้าจะซื้อ

นายเนาวรัตน์ กล่าวทั้งน้ำตาว่า ตนรู้สึกดีใจที่ผู้สื่อข่าวได้มาหาและได้เป็นกระบอกเสียงในการบอกกล่าวเรื่องความเดือดร้อนของตนให้หน่วยงานหรือผู้ใจบุญได้อนุเคราะห์ช่วยเหลือตน เพราะที่ผ่านมาตนกับภรรยาจะดูแลกันเองมาตลอด ไม่ค่อยมีใครรับรู้เรื่องราวของตน เนื่องจากตนเป็นคนต่างถิ่นต่างจังหวัดมาอาศัยเช่าบ้านอยู่ และพอป่วยไปไหนมาไหนไม่ได้ก็นอนอยู่กับบ้านเลยไม่มีใครรู้เรื่องราวความเดือดร้อนของตน และขอขอบพระคุณทางท่านนายอำเภอลับแล พร้อมด้วยหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เมื่อทราบเรื่องความเดือดร้อนของตนและครอบครัวได้ลงพื้นที่มาเยี่ยมเยียนและได้ทำเนินการหาทางช่วยเหลือตนเองและภรรยา

ด้านนายภูริวัจน์ โชตินพรัตน์ นายอำเภอลับแล กล่าวว่า ต้องขอขอบคุณผู้สื่อข่าวที่ช่วยเป็นหูเป็นตาแจ้งข่าวคราวความเดือดร้อนของประชาชนในพื้นที่ให้ได้รับทราบ สำหรับเรื่องนี้เบื้องต้นได้ให้นายเนาวรัตน์ หรือ ลุงแป๋ง ควบคุมเรื่องอาหารการกิน ส่วนเรื่องรถวินแชร์ ทางอำเภอกิ่งกาชาด อำเภอลับแล สาธาสุขอำเภอลับแล จะได้ดำเนินการประสานงานให้ความช่วยเหลือต่อไปโดยเร็ว - 003