เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2568 เพจเฟซบุ๊ก "Werawit Sethawong" ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของ ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์ วัฒนาภา คณบดีคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล ม.มหิดล สมัยเรียนโรงเรียนอัสสัมชัญ (บางรัก) ได้โพสต์ข้อความระบุว่า หมอมก คือชื่อที่ AC 89/2515 เรียกขานหมอดีท่านนี้ (มกคือชื่อบิดาของท่าน​ มิใช่หมอลามกเด็ดขาดครับ เด็ก นร.อัสสัมชัญ บางรัก​ รุ่น ​89 ​จะเรียกชื่อบุพการีแทนชื่อตัวครับ​ 5555)

หมอมกคือที่ 1 อัสสัมชัญ บางรัก สายวิทยาศาสตร์ ติดบอร์ด 1 ใน 50 ประเทศไทย ด้วยคะแนน 88% เขาเข้า อสช.ช่วงประถม 5 ภาคภาษาอังกฤษ

(มิใช่ ป.มูล หรือ ป.1 เหมือนรุ่นเราส่วนมาก หมอซ้ง (ที่มิใช่แพทย์) ก็เข้าช่วงมัธยม เช่นกันครับ มกไม่เคยสอบได้ที่ 1 ของรุ่นมาก่อนเลย ปกติ จะเป็น หมอสุรัตน์ หมอวสันต์ แต่มาได้ช่วงสอบ 1000 คะแนนเต็มจากกระทรวงศึกษาธิการ

ใน พ.ศ.2518 ไม่มีคะแนนช่วยจาก รร.แม้ 1 คะแนน ! เขาสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์ ศิริราช ได้ที่ 1 ในยุคนั้น เจริญก้าวหน้าบนเส้นทางราชการตลอดมา เคยได้เป็นอัสสัมชนิกดีเด่น ปัจจุบัน เขาเป็นกำลังสำคัญของแพทยสภาที่กำลังจะพิสูจน์ความจริงเชิงประจักษ์บางอย่างของใครบางคนที่ insatiable ! ใครจะนึกว่า ชีวิตแพทย์ท่านนี้จะเคยร่ำไห้ น้ำตานองหน้าคนเดียวในห้องพัก

ต่อไปนี้เป็นข้อความที่ quoted มาครับ

ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์ กล่าวอย่างถ่อมตนว่าส่วนตัวไม่ใช่คนเด่น หากว่าประสบการณ์ของตนจะทำให้คนที่ท้อแท้มีกำลังใจฮึดสู้ก็ยินดีแบ่งปัน

“ชีวิตผมล้มมาเยอะ เชื่อว่าล้มมากกว่าหลายคน แต่ถ้าล้มแล้วกองอยู่กับที่ก็ไม่ได้มาแบบนี้ ล้มแล้วต้องกลับมายืนให้ได้ และทำอย่างไรจะไม่ล้มอีก ความผิดพลาด ความล้มเหลวไม่สำเร็จ มีโอกาสเกิดขึ้น ถ้าเราจมกับสิ่งเหล่านี้ไม่มีทางไปสู่ความสำเร็จ ล้มได้ พลาดได้ เรียนรู้ไปและพร้อมล้มใหม่ทุกครั้งที่ล้มเราจะเก่งขึ้น รู้ว่าทำอย่างไรจะไม่ล้ม หากทำอย่างนี้ได้ชีวิตมีแต่จะพัฒนาไปเรื่อยๆ”​

“อย่าจมปลักกับความล้มเหลวที่เคยมี เพราะไม่เคยมีใครไม่ล้มเหลว อย่าหลงกับความสำเร็จของตัวเอง ระยะเวลาสั้นๆ ความสำเร็จก็ล้าหลังไปแล้ว หมั่นคิดอะไรใหม่ๆ” เป็นคำพูดของ Albert Einstein ที่บอกว่า

“การใช้ความรู้หรือทักษะแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกันมันแก้ไม่ได้หมายความว่าปัญหาเกิดขึ้น เอาความรู้ที่เกิดขึ้นในเวลานั้นมาแก้ปัญหาไม่ได้หรอก ถ้าแก้ได้ปัญหาไม่เกิด มันต้องเป็นอีก level หนึ่งของความรู้ หมั่นคิดอะไรหลุดจากกรอบเดิมบ้าง ยังย้ำคิดแบบเดิม แก้แบบเดิม แก้ไม่ได้หรอก ต้องคิดนอกกรอบเลย เป็นอีก level หนึ่ง”

คงมีน้อยคนที่จะทราบว่าตอนไปเรียนต่อต่างประเทศ ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์เคยคิดจะเดินทางกลับประเทศไทยหลังไปถึงเพียง 2 สัปดาห์

“คนส่วนใหญ่มองว่าผมเป็นเด็กเรียนเก่งตอนไปเรียนที่อังกฤษถูกคาดหวังให้ทำปริญญาเอกและทำบอร์ดผ่าตัดด้วย จนถึงเดี๋ยวนี้ก็มีคนเดียวที่บ้าพอจะทำ เพราะสองอย่างเป็นคนละเรื่องกันและต้องใช้เวลาทั้งคู่ กว่าจะได้เป็นบอร์ด ของ UK ต้องสอบครั้งที่ 3 จึงจะผ่านได้ Fellow of the Royal College of Surgeons of Edinburgh

“เราเป็นอาจารย์โรงเรียนแพทย์ มั่นใจกับความรู้มาก สอบตกทีก็เสียความรู้สึกตอนสอบครั้งที่ 2 ผมคาดว่าสอบได้แน่นอน (แต่ไม่ได้) ผมนั่งรถไฟจาก Edinburgh กลับเข้า London น้ำตาคลอ นั่งฝั่งที่เห็นพระอาทิตย์ตกด้วย...ตอนไปเรียนอายุ 29 ปี ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่ามาลำบากทำไมได้เป็นอาจารย์ในศิริราช เป็นบอร์ดผ่าตัดของประเทศไทย ทำไมต้องหาจากต่างประเทศและทำปริญญาเอกอีก หมอผ่าตัดไม่ทำปริญญาเอกแบบนี้...

“ผมอยู่ที่นั่น 3 ปี 4 เดือน เขียนไดอารี่ทุกวัน จำได้ว่าวันศุกร์ 4 ทุ่ม ผมนั่งน้ำตาไหลในห้องคนเดียว ตอนนั้นเพิ่งไปถึงได้ 2 อาทิตย์ ผมหยิบกระเป๋าเดินทาง คิดๆ อยู่ว่าจะกลับไหม ถามตัวเองว่ามาทำไม เหนื่อยก็เหนื่อย หนาวก็หนาว เงินที่ได้จากประเทศไทยไม่เยอะนัก ดีว่าสัก 5 ทุ่มผมมีคำถามเกิดขึ้น 2 คำถาม ถ้ากลับมาจะอยู่ศิริราชต่อไปได้ไหม ได้คำตอบว่าคงอยู่ไม่ได้ อาย...อันที่ 2 หนักกว่านั้นอีก พ่อตาคาดหวังเยอะ ผมจะเข้าหน้าพ่อตาได้หรือ คงลำบากแน่ทั้งครอบครัวและที่ทำงาน สุดท้ายก็ไปต่อ”

ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์ เอ่ยถึงตนเองว่าเป็นคนมีวินัย หากตั้งใจทำเรื่องใดต้องทำให้สำเร็จ ทำไม่ได้จริงๆ จึงจะยอม และตั้งเป้าหมายว่าต้องเป็นศาสตราจารย์ก่อนอายุ 40 ปี ได้ซี 11 ก่อนอายุ 45 ปี ซึ่งสำเร็จทั้งสองเรื่อง หลังจากนั้นรู้สึกว่าพอแล้ว

“ผมมาเกินกว่าที่เคยคิดตอนเด็ก ไม่เคยคิดว่าจะเป็นอาจารย์ในศิริราช หรือถวายการดูแลรักษา (รัชกาลที่ 9) มัน beyond เกินตัวผมไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ตั้งใจว่า 1 ใน 3 ของชีวิตเป็นช่วงที่คืนให้กับสังคมก็จะมีไปบรรยายให้องค์กรต่างๆ และทำกิจกรรมเพื่อสังคม การบริหารโรงพยาบาลศิริราชเป็นส่วนหนึ่งที่ผมชอบ มันตอบโจทย์การทำงานเพื่อสังคมไปในตัว”

ที่มา & ภาพ : ตัดตอนบทสัมภาษณ์ ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์ วัฒนาภา เมื่อ "ความสุข" ขึ้นกับปริมาณงานที่ทำ | Forbes Thailand 30 ธ.ค.2022

FB: โต๊ะป้าศรี CH
@highlight

- 006