6 กันยายน 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นางเพ็ง อ้อมชมพู อายุ 65 ปี และ นางเล่ง นิสัย อายุ 61 ปี ทั้งสองเคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล ว่าที่นายกรัฐมนตรีคนที่ 32 ของประเทศไทย ในช่วงที่เขายังเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 หรือ เมื่อราวๆ 30 ปีก่อน โดยทั้งสองต่างรู้สึกดีใจอย่างยิ่งเมื่อทราบข่าวว่า'อนุทิน' ได้รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี หยิบอัลบั้มรูปถ่ายย้อนอดีตขึ้นมาดูด้วยความปลื้มใจ

นางเพ็ง เปิดเผยว่า  เมื่อปี พ.ศ.2520 ขณะอายุ 18 ปี ตนได้เดินทางไปทำงานที่กรุงเทพมหานคร ทราบว่า "คุณนาย" หรือคุณแม่ของนายอนุทิน ต้องการคนดูแลลูก ๆ และช่วยงานบ้าน ตนจึงไปพร้อมกับ นางเล่ง เพื่อทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กทั้งสามคนในบ้าน เด็กคนโตคือ นายอนุทิน มีชื่อเล่นว่า "หนูหนู" น้องชายคนรองชื่อ นายมาศถวิน หรือ "น้องน้อง" และน้องสาวคนเล็กชื่อ นางสาวอนิลรัตน์ หรือ "หนุ่ยนุ้ย" ทั้งสามพี่น้องมีนิสัยเรียบร้อย น่ารัก และไม่เคยแสดงท่าทีถือตัวหรือลำเอียงกับตน ทั้งที่ตนเป็นเพียงคนงานในบ้าน ตนเคยดูแลอยู่ถึง 13 ปี แม้ปัจจุบันจะกลับมาอยู่ภูมิลำเนาที่ศรีสะเกษแล้ว แต่ก็ยังคงรู้สึกผูกพันและห่วงใยเสมอ 

ในช่วงที่ดูแล 'อนุทิน' อยู่ชั้น ป.3 อายุประมาณ 9 ขวบ มีนิสัยขี้เล่น ไม่ดื้อ เลี้ยงง่าย สุภาพ ไม่ก้าวร้าว และชอบรับประทานอาหารง่าย ๆ เช่น ไข่เจียว ไข่ดาว เขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่น้อง หยอกล้อเล่นกันอย่างอบอุ่น ตนมักอยู่เป็นเพื่อนยามค่ำคืน โดยเฉพาะเวลาที่เขารอพ่อแม่กลับบ้าน จนกว่าจะมั่นใจว่าทุกคนกลับมาแล้วจึงค่อยพักผ่อน

จนเมื่อถึงปี พ.ศ. 2533 ตนตัดสินใจลาออกกลับมาดูแลมารดาที่บ้านเกิด เพราะไม่มีใครช่วยทำนาและทำเกษตร เนื่องจากญาติพี่น้องอยู่ไกลที่กรุงเทพฯ แม้จะได้รับความไว้วางใจจากคุณพ่อของ'อนุทิน' และถูกขอร้องให้อยู่ต่อด้วยความผูกพันที่ยาวนาน แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจกลับบ้านด้วยความจำเป็น ล่าสุด เมื่อประมาณ 4 ปีก่อน ตนมีโอกาสได้พบกับ คุณอนิลรัตน์ หรือ น้องหนุ่ยนุ้ย ซึ่งได้แวะมาเยี่ยมที่บ้าน และเมื่อเดือนมีนาคม 2568 ที่ผ่านมา 'อนุทิน' ซึ่งดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ได้เดินทางมาปฏิบัติภารกิจที่สวนทุเรียน "ไร่สร้างฝัน" อ.ศรีรัตนะ จ.รีสะเกษ เพื่อรับฟังปัญหาเกี่ยวกับไฟฟ้า น้ำและที่ดิน ในครั้งนั้น ตนได้พบกับ'อนุทิน'อีกครั้งหลังจากไม่ได้พบกันมานานกว่า 30 ปี รู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก

ขณะเดียวกันก็เกรงว่าเขาจะจำตนไม่ได้ แต่ปรากฏว่า  'อนุทิน' จำตนได้ทันที พร้อมกล่าวอย่างตื้นตันว่า "วันนี้ได้พบกับพี่เลี้ยงของผม ไม่ได้เจอกันมากว่า 30 ปี เลี้ยงผมมาตั้งแต่ ป.3 เคยถูกตีด้วย เพราะไปแกล้งน้องสาว" แม้ไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกันมากนัก เพราะ 'อนุทิน'มีภารกิจ แต่ก่อนไปท่านกล่าวทิ้งท้ายว่า "ไปหาแม่ไหม ไปเที่ยวกรุงเทพฯ ไหม" เพียงแค่นั้นก็นับว่าเป็นช่วงเวลาที่มีความหมายและน่าประทับใจอย่างยิ่ง

ครั้งใดที่มีกระแสทางการเมืองเกี่ยวกับ 'อนุทิน' ตนก็มักรู้สึกเป็นห่วงอยู่เสมอ ด้วยความผูกพันที่เคยดูแลกันมาแต่เด็ก และเมื่อวานนี้ หลังทราบว่า 'อนุทิน ได้รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย ตนรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งได้โทรศัพท์ไปพูดคุยแสดงความยินดีกับคุณพ่อและคุณแม่ของ 'อนุทิน' ซึ่งทุกท่านต่างปลื้มใจเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ตนยังไม่มีโอกาสโทรศัพท์ไปแสดงความยินดีกับ'อนุทิน'โดยตรง เนื่องจากยังไม่มีช่องทางในการติดต่อ แต่ยังคงสื่อสารผ่านทางคุณแม่ของนายอนุทินอย่างสม่ำเสมอ และในขณะนี้ ตนก็มีความคิดที่จะเดินทางไปกรุงเทพฯ เพื่อร่วมแสดงความยินดีอย่างเป็นทางการด้วยตัวเอง โดยคุณแม่ของ'อนุทิน'ยังได้กล่าวกับตนด้วยความเอ็นดูว่า .ถ้า'อนุทิน'ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เดินทางมาที่ศรีสะเกษเมื่อไหร่ ไปกอดให้แน่นๆ เลยนะ"

นี่คือสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นที่ตนยังคงมีต่อครอบครัวของนายกรัฐมนตรีคนที่ 32 ของประเทศไทย ความฝันของตนในวันนี้เป็นจริงแล้ว เพราะตลอดมาได้เฝ้าหวังและภาคภูมิใจที่จะเห็น'อนุทิน'ได้เป็นนายกรัฐมนตรี ตนรู้สึกตื้นตันใจอย่างที่สุด และขออวยพรให้ท่านนายกรัฐมนตรีมีสุขภาพแข็งแรง ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความตั้งใจ มุ่งมั่น และดูแลประเทศชาติอย่างดีที่สุด ให้ประชาชนในทุกหย่อมหญ้าได้รับความสุข และคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในทุกด้าน