ศ.ดร.ธีรภาพ เจริญวิริยะภาพ อาจารย์ประจำภาควิชากีฏวิทยา คณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หัวหน้าโครงการ
วิจัย เรื่อง “แมลงและสัตว์ขาปล้องที่เป็นปัญหาในชุมชน ปศุสัตว์ และสาธารณสุขของประเทศไทย” ว่า งานวิจัยนี้ได้รับ
รางวัลวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี จากมูลนิธิโทเร ประเทศไทย ประจำปี 2558 โดยทีมกลุ่มนักวิจัยของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ประกอบด้วย ผศ.ดร.อุไรวรรณ อรัญวาสน์ ภาควิชาพันธุศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ ผศ.ดร.วราภรณ์ จันทรจำนงค์ ภาควิชากีฏวิทยา คณะเกษตร ดร.จำนงค์จิต ผาสุข ภาควิชาปรสิตวิทยา คณะสัตวแพทยศาสตร์ ดร.มณฑาทิพย์ คงมี ภาควิชากีฏวิทยา คณะเกษตร กำแพงแสน ดร.รัชดาวรรณ เงินกลั่น ภาควิชากีฏวิทยา ได้ร่วมทำการวิจัยเพื่อพัฒนาองค์ความรู้เรื่องบทบาทของแมลงและสัตว์ขาปล้องที่เป็นปัญหาในชุมชน ปศุสัตว์และสาธารณสุขของประเทศไทย เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในการควบคุมป้องกัน โดยทีมนักวิจัยได้ใช้เวลาในการวิจัยทั้งในห้องปฏิบัติการและภาคสนาม นานกว่า 20 ปี ทำการศึกษา
ค้นคว้าวิจัยและพัฒนาชุดเครื่องมือจำแนกกลไกการทำงานของสารเคมีที่ใช้ในการควบคุม และกำจัดแมลงและจดสิทธิบัตรเครื่องทดสอบกลไกของสารเคมีในการควบคุมแมลงเป็นครั้งแรกในประเทศไทย (PATENT N0. 19319) เพื่อใช้ในการจัดแบ่งสารเคมีที่ใช้ในการควบคุมแมลงพาหะนำโรคตามแนวคิดใหม่ ในภาคสนามโดยได้ศึกษาถึงชนิด บทบาทและความสำคัญของยุง แมลงวันคอกสัตว์ เหลือบ และไรอ่อน ซึ่งเป็นภารกิจที่สำคัญและท้าทายของนักกีฏวิทยา

นอกจากนี้กลุ่มวิจัยได้พัฒนาแผนที่ภูมิศาสตร์ของการต้านทานสารเคมีในยุงนำโรคชนิดต่างๆ ที่สมบูรณ์ที่สุดในประเทศไทย
ขณะนี้ (Parasites & Vectors 2013 IMPACT FACTOR 3.221) และแผนที่ภูมิศาสตร์ของยุงพาหะในประเทศไทยที่จำแนกด้วยเทคนิคทางด้านโมเลกุลเป็นครั้งแรก (Trends in Parasitology 2015 IMPACT FACTOR 6.247) ทั้งสองผลงานมีประโยชน์อย่างมากในระดับนโยบายการควบคุมโรคที่นำโดยแมลงของประเทศไทย

ศ.ดร.ธีรภาพ กล่าวเพิ่มเติมว่าในการวิจัยได้ทำการวิจัยในภาคสนาม และห้องปฏิบัติการ โดยภาคสนาม ได้ทำกระท่อม
จำลองติดกับดักยุงเพื่อศึกษาการบินเข้าและออกของยุง สร้างไว้ที่กองการเกษตรและสหกรณ์ สำนักงานทหารพัฒนา อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี เพื่อศึกษาวิจัยเรื่องสารเคมีที่ใช้ในการควบคุมแมลงพาหะนำโรคตามแนวคิดใหม่ ปัจจุบันองค์การอนามัยโลก (World Health Organization) ได้นำกระท่อมจำลองพร้อมกับดักนี้ไปเป็นโมเดลต้นแบบมาตรฐานในการประเมินประสิทธิภาพของสารเคมีก่อนการนำไปใช้ควบคุมยุงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนการวิจัยในห้องปฏิบัติการ นั้นเป็นการศึกษาสารเคมีและสารสมุนไพรเพื่อนำไปใช้ให้ถูกต้องในการควบคุมแมลงพาหะนำโรคตาม หลักการจัดแบ่งสารเคมีตามแนวคิดใหม่ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ซึ่งนับเป็นผลงานวิจัยที่ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อชุมชนในการควบคุม ป้องกันยุงและแมลงอื่นๆ ที่เป็นปัญหาในชุมชน รวมทั้ง
ด้านปศุสัตว์ของประเทศไทย โดยใช้สารเคมีในการควบคุมแมลงพาหะนำโรคให้ถูกต้องตามวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด