เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝน น้ำท่วมทุ่งเจิ่งนองทั่วท้องนา ชาวนาต่างยิ้มแก้มปริ เพราะจะได้ทำนาปลูกข้าวสมความตั้งใจ ผลผลิตข้าวเจริญงอกงาม ขายข้าว ได้กำไรเงินตุงกระเป๋า ใช้จ่ายสบายใจ

ซึ่งก็มีชาวนาบางคน แม้จะอยู่ในช่วงทำนาปลูกข้าว ยังคงทำอาชีพเสริมเพิ่มรายได้ ด้วยการผลิตสินค้าจากภูมิปัญญาชาวบ้าน สืบทอดวิชาความรู้จากบรรพบุรุษ กลายเป็นสินค้าดีเด่นประจำตำบล ในรูปแบบการรวมกลุ่ม จัดตั้งกลุ่ม เพื่อเป็นการสร้างงาน สร้างรายได้ สกัดแรงงานพลัดถิ่น และส่งเสริมสถาบันครอบครัวให้มีความอบอุ่นและเข้มแข็ง โดยมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้าไปช่วยเหลือ ทั้งวัสดุอุปกรณ์ มองหาตลาดและอบรมวิธีทำให้มีความสวยงาม เป็นที่ต้องการของตลาด และนำไปวางจำหน่าย ตามศูนย์แสดงสินค้า งานจำหน่ายสินค้า ในพื้นที่และต่างจังหวัด สร้างรายได้แก่สมาชิกเป็นอย่างดี

กลุ่มผลิตหมอนขิด บ้านภักดีเจริญ ต.ห้วยไร่ อ.เมืองอำนาจเจริญ จ.อำนาจเจริญ อีกความสำเร็จของการรวมกลุ่มชาวบ้าน ซึ่งช่วยกันผลิตหมอนขิด ที่นอน ปลอกหมอน กางเกงผ้าฝ้ายขาสามส่วน ฯลฯ วางจำหน่ายตามงานแสดงสินค้าทั้งตำบล อำเภอ จังหวัดและประเทศ โดยมี นางวิไล ผ่องแผ่ว เป็นประธานกลุ่มหมอนขิด ปัจจุบันมีสมาชิกอยู่ จำนวน 40 คน และจัดตั้งกลุ่มเมื่อวันที่ 15 ม.ค.2550 จึงมีเงินหมุนเวียนอยู่ จำนวน 155,260 บาท เพื่อให้สมาชิกได้กู้เงินในยามขัดสน

นางวิไล ผ่องแผ่ว อายุ 38 ปี อยู่บ้านเลขที่ 55 หมู่ที่ 10 บ้านภักดีเจริญ ต.ห้วยไร่ อ.เมืองอำนาจเจริญ จ.อำนาจเจริญ ประธานกลุ่มผลิตหมอนขิด บ้านภักดีเจริญ บอกว่า มีอาชีพทำนาปลูกข้าวเป็นอาชีพหลัก แม้ช่วงนี้ เป็นช่วงทำนาปลูกข้าว ก็ยังคงทำหมอนขิด ที่นอน ปลอกหมอน กางเกงผ้าฝ้ายขาสามส่วน ตามใบสั่งของลูกค้า และนำไปวางจำหน่ายที่ศูนย์จำหน่ายสินค้าชุมชนประจำตำบล และศูนย์จำหน่ายสินค้าจังหวัดทุกวันที่ 15 ของเดือน เพื่อเพิ่มรายได้

นับเป็นเวลา 11 ปี ที่ได้จัดตั้งกลุ่มผลิตหมอนขิด บ้านภักดีเจริญ มีสมาชิกอยู่ 40 คน ช่วยกันผลิต หมอนขิด ที่นอน ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ฯลฯ วางจำหน่าย เริ่มต้นที่ราคา 50 บาท ถึง 2,000 บาท โดยมีสำนักงานพัฒนาชุมชน จ.อำนาจเจริญ ให้การช่วยเหลือจัดหาตลาดและประชาสัมพันธ์สินค้าอย่างต่อเนื่อง ด้วยการประสานให้นำสินค้าไปจำหน่ายในงานแสดงและจำหน่ายสินค้า(OTOP)ชุมชนทั่วประเทศ จึงเป็นการสร้างรายได้ให้กับสมาชิกคนละประมาณ 2,500-3,000 บาท/เดือน แม้จะเป็นรายได้ที่ไม่มาก สำหรับสมาชิกกลุ่มที่แล้วก็ถือว่า สร้างรายได้ดีในระดับหนึ่ง

นางวิไล บอกถึงวิธีทำหมอนขิด พอเข้าใจว่า เริ่มแรกหาซื้อผ้าฝ้ายลายขิดจากตลาดร้านค้า ตามที่ต้องการ ต่อมานำมาตัดเป็นรูปร่างตามสัดส่วนที่จะทำหมอน จากนั้น เย็บเข้ารูป ต่อมาให้นำนุ่นที่หาซื้อตามท้องถิ่น มายัดใส่ตบแต่งเพื่อความสวยงาม ก็จะได้หมอนขิด ตามต้องการ สามารถนำไปใช้งาน หรือจำหน่ายได้ ส่วนการจำหน่าย มีทั้งขนาดเล็ก กลาง ใหญ่ จะมีราคาที่แตกต่างกัน ด้วยรูปลักษณ์ที่สวยงาม ลายขิดพื้นเมือง อีสานแท้ๆ จึงมีผู้สนใจแวะซื้อตามศูนย์แสดงและจำหน่ายสินค้าชุมชน หรืองานแสดงสินค้าทุกระดับอย่างต่อเนื่อง เป็นเพราะผลิตภัณฑ์สินค้าคุณภาพดี ถูกใจลูกค้า จึงมีผู้สนใจซื้อไปใช้เองและไปเป็นของฝากของที่ระลึกมอบให้แก่ญาติพี่น้อง และหัวหน้างานจำนวนมาก มียอดจำหน่ายเฉลี่ยวันละ 2,000-3,000 บาท และเคยทำสถิติสูงสุดที่ งานแสดงสินค้า OTOP เมืองทองธานี จ.นนทบุรี ในวันเดียวได้เงิน 1 แสนบาท อย่างไม่น่าเชื่อ จึงเป็นยอดจำหน่ายสูงสุดที่ต้องจดจำตลอดไป

สนธยา ทิพย์อุตร