ถ้าเอาระบบการแบ่งช่วงอายุมานับ ผมต้องจัดตัวเองให้อยู่ในข่ายผู้สูงอายุหัดเป็น ข้อดีประการหนึ่งของการหัดเป็น
ผู้สูงอายุ คือ เมื่อเข้าไปในสังคมผู้สูงอายุ ผมจะกลายเป็นน้องทันที แต่เมื่อออกมาจากสังคมผู้สูงอายุ ผมก็กลายเป็นผู้อาวุโสทันใดเหมือนกัน ผมสังเกตเองว่าเวลามีประเด็นพูดคุยเกี่ยวกับขนมนมเนยต่างๆ เด็กรุ่นหลังๆ มักจะเน้นไปทางนมเนยมากกว่ากะทิแบบไทยๆ ในขณะที่สังคมผู้สูงอายุยังชื่นชอบขนมไทยมากกว่าขนมฝรั่ง อาจเป็นไปได้ว่า ย้อนไปเมื่อ 50-60 ปีก่อน ขนมแบบฝรั่งยังไม่สามารถหาทานได้ง่ายๆเหมือนสมัยนี้ ดังนั้นตัวผมเองจึงโตขึ้นมาพร้อมกับขนมไทย
องค์ประกอบของขนมไทยหลักๆ ไม่พ้นแป้ง มะพร้าว และน้ำตาล บวกกับพืชผลต่างๆ ตามฤดูกาล ก็สามารถที่จะสร้างสรรค์ขนมออกมาได้อย่างหลากหลาย ไม่จำเจ ประเด็นที่น่าสนใจคือ “มะพร้าว” เป็นไม้ผลที่คู่ครัวคนไทยมาอย่างช้านาน สามารถนำมาประกอบเป็นอาหารคาวหวานได้หลายอย่าง ยิ่งเป็นแถบภาคกลางลงไปถึงภาคใต้ซึ่งเป็นแหล่งปลูกมะพร้าวที่สำคัญของประเทศ โดยเฉพาะแถบอำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ อาหารที่ทำจากมะพร้าวจะมีความหลากหลายเป็นอย่างมาก ในขณะที่มะพร้าวกลายเป็นไม้ผลที่เจ้าของสวนไม่ค่อยให้ความสนใจ โดยเฉพาะมะพร้าวที่นำมาทำเป็นกะทิ หรือ มะพร้าวแกง
ผมมีโอกาสพูดคุยกับเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดสมุทรสงคราม ที่มีสวนมะพร้าวเป็นของตนเอง อายุกว่า 70 ปี ปลูกมะพร้าวมาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ ที่ยังปีนต้นมะพร้าวได้ เลี้ยงชีพมาด้วยมะพร้าวแปลงเดิมจนเข้าสู่ผู้สูงวัยที่ไม่ปีนเก็บมะพร้าวแล้ว แต่ใช้วิธีเหมาสวนให้พ่อค้ามาเก็บไปเอง ประมาณ 20 วัน จึงจะเข้าไปดูเข้าไปเก็บมะพร้าวครั้งหนึ่ง ในรอบ 1 ปี จะโกยเลนขึ้นมาร่องสวนสัก 1 ครั้ง ถ้ามะพร้าวไม่งามก็อาจมีการใส่ปุ๋ยสักครั้งเวลาที่เหลือจึงมาดูแลกิจการโฮมสเตย์ พูดคุยกับนักท่องเที่ยวแทน รายได้จากสวนมะพร้าวสามารถอยู่ได้แบบสบายๆ ไม่ได้มีแนวคิดในการปรับปรุงระบบการผลิตมะพร้าวใหม่แต่อย่างใด
มองกลับมายังภาครัฐ มะพร้าวเป็นพืชที่ภาครัฐมองข้ามไปเช่นกัน งานวิจัยและพัฒนามะพร้าวหลักของกรมวิชาการเกษตร อยู่ที่ศูนย์วิจัยพืชสวนชุมพร ผลิตมะพร้าวลูกผสมออกมาหลายพันธุ์ รวมทั้งมะพร้าวกะทิ แต่มาสะดุดตรงช่วงของการขยายพันธุ์ให้เพียงพอกับความต้องการ ในขณะที่การเขตกรรมอื่นๆ รวมทั้งการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับมะพร้าวกลับเป็นภาคเอกชนที่มีความโดดเด่นในด้านนี้แทน
เมื่อเกิดปัญหาขึ้นกับมะพร้าวไม่ว่าจะเป็นการระบาดของแมลงดำหนามหรือการระบาดของหนอนหัวดำอย่างรุนแรงและกว้างขวางจนกระทั่งส่งผลกระทบกับผลผลิตมะพร้าวในประเทศเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา ทำให้ภาครัฐต้องทุ่มเทงบประมาณไปกับการกำจัดแมลงศัตรูมะพร้าวเป็นจำนวนมากเพื่อควบคุมให้อยู่ระดับที่ไม่ส่งผลกระทบทางเศรษฐกิจได้ สิ่งหนึ่งที่ได้จากเหตุการณ์ระบาดของศัตรูมะพร้าวคือเกษตรกรมักไม่ค่อยสนใจและขาดการเอาใจใส่หรือจัดการกับสวนมะพร้าว ทำให้การระบาดจึงเป็นไปอย่างกว้างขวาง แล้วให้ภาครัฐเป็นผู้รับผิดชอบหลัก แทนที่จะดูแลแปลงของตัวเองตั้งแต่ต้น ซึ่งจะช่วยลดการระบาดทำลายได้ ในขณะที่ประเทศที่มีการปลูกและส่งออกมะพร้าวเป็นจำนวนมากเช่น ฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียมีสถาบันวิจัยที่ทำการวิจัยเรื่องมะพร้าวเป็นการเฉพาะและมีการพัฒนาการใช้ประโยชน์จากมะพร้าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณค่าทางโภชนาการกันอย่างกว้างขวาง
การพัฒนามะพร้าวไทย ยังมีช่องว่างของการวิจัยและพัฒนาอีกมาก รวมถึงการปรับเปลี่ยนทัศนคติของเกษตรกรที่มีต่อการทำสวนมะพร้าว วงจรการค้ามะพร้าว โรงงานแปรรูปมะพร้าว ผู้บริโภคมะพร้าว เรียกได้ว่าจับตรงไหน มีประเด็นตลอด อนาคตมะพร้าวไทยจะเติบโตหรือยังวนๆอยู่ที่เดิม อยู่ในมือของผู้เกี่ยวข้องทุกคน อย่าได้ต้องเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนเลย
สมชาย ชาญณรงค์กุล
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี