ผศ.ดร.พรณรงค์ ชาญนุวงศ์ อาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และหัวหน้าโครงการทัศนศึกษา “เส้น...สีน้ำ...และปราสาทหิน”เปิดเผยว่า การบูรณาการการเรียนการสอน เพื่อให้เข้ากับการบริการวิชาการแก่สังคม เป็นกิจกรรมหนึ่งที่ทางคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น  ได้นำมาใช้เป็นกลยุทธ์ในการขับเคลื่อนความเป็นสถาบันที่อุทิศตนด้วยการออกแบบ โดยได้จัดทำโครงการทัศนศึกษา “เส้น...สีน้ำ...และปราสาทหิน” ณ บ้านสวายสอ ต.สะแกโพรง
อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ ซึ่งเป็นหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี ภายใต้โครงการไทยนิยมยั่งยืน เพื่อให้นักศึกษาได้ฝึกการบริการชุมชนทำงานเพื่อผู้อื่น และได้ใช้ความสามารถของนักศึกษาสถาปัตยกรรมมาทำงานเพื่อชุมชนและฝึกการทำงานเป็นทีม โดยการทำกิจกรรม Workshop วาดภาพนกกระเรียนทำป้ายสัญลักษณ์ต่างๆ เช่นป้ายชื่อคุ้ม ป้ายชื่อโฮมสเตย์

ผศ.ดร.พรณรงค์  ขยายความเพิ่มเติมให้ทราบว่า การที่เราต้องนำภาพนกกระเรียน มาเป็นสัญลักษณ์ เนื่องจากทางองค์การสวนสัตว์ในพระบรมราชูปถัมภ์ และกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืชร่วมกันนำพ่อแม่พันธุ์นกกระเรียนพันธุ์ไทยที่หายาก มาเพาะในกรงเลี้ยงแล้วนำมาทดลองปล่อยในพื้นที่ชุ่มน้ำของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอ่างเก็บน้ำห้วยจรเข้มาก อ.เมืองบุรีรัมย์ และเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอ่างเก็บน้ำสนามบินอยู่ในเขตพื้นที่ อ.ประโคนชัย เพื่อปล่อยคืนสู่ธรรมชาติตั้งแต่ปี 2554-2560 รวมแล้วจำนวน 82 ตัว ทำให้บ้านสวายสอ มีกิจกรรมการชมแหล่งที่อยู่อาศัยของนกกระเรียนพันธุ์ไทย หรือ ชาวบ้านเรียกว่า นกเขียน เป็นนกที่บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ โดยที่คนในหมู่บ้านได้มีการทำนาเป็นระบบเกษตรอินทรีย์และช่วยดูแลนกกระเรียนพันธุ์ไทยอีกทางหนึ่งด้วย

ผศ.ดร.พรณรงค์ กล่าวปิดท้ายว่าทางเราเคยทำโครงการศึกษาการพัฒนาทางกายภาพและผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อการเป็น Eco-Tourism Village : บ้านสวายสอ ริมอ่างเก็บน้ำห้วยจระเข้มาก ต.สะแกโพรง อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ เมื่อวันที่ 27-30 มิถุนายน 2562  ประสบความสำเร็จมาแล้ว ซึ่งหมู่บ้านสวายสอนั้นพิกัดตั้งอยู่ใกล้อ่างเก็บน้ำห้วยจรเข้มาก เป็นหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี มีความโดดเด่น มีความพร้อมบนอัตลักษณ์ของหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี โดยชุมชนนี้มีการทอผ้าพื้นบ้าน ทอเสื่อกก จักสาน การทำขนมไทยแปลงนาสาธิต โดมปลูกผักอินทรีย์ และกลุ่มวิสาหกิจข้าวอินทรีย์ อีกทั้งยังมีผลิตภัณฑ์ในชุมชน อาทิ ข้าวอินทรีย์ ผ้าทอมือพื้นบ้าน กระปุกออมสินจากไม้ไผ่ เสื่อปูนั่งกันยุง เครื่องจักสาน เป็นต้น จึงมีความเหมาะสมที่จะพานักศึกษาและอาจารย์ในคณะมาลงพื้นที่บริการชุมชนเพื่อขยายการพัฒนาต่อไป