วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2566 นายชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ อดีตนักการเมือง โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กเกี่ยวกับเรื่องกัญชา โดยระบุว่า “กัญชา เหรียญสองด้าน สนองกิเลสพรรคภูมิใจไทย” ทั้งนี้ มีรายละเอียดว่า ผมฟังคนรู้มาก แม้กระทั่งหมอแท้ๆ ออกมาสาธยายกัญชาดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ เหมาะสำหรับคนคลื่นไส้อาเจียน ประสาทวิตก กังวลถึงอัลไซเมอร์ ผมก็ไม่เคยเถียงว่ากัญชาไม่มีด้านดี แต่โทษต่อสุขภาพและสังคมก็มีเช่นกัน กัญชา “มีคุณอนันต์ย่อมมีโทษมหันต์”

ป่าวประกาศกันแต่ประโยชน์ตามนโยบาย “กัญชาทางการแพทย์” แต่ที่ไม่บอก คือ “โทษของกัญชา” คนเสพมากเสพน้อยกันอย่างไร? และปัญหาใหญ่ คือ “การควบคุมกัญชา” จะโปรโมตให้ใช้ ให้ปลูก ให้ขาย แต่ไม่เคยคิดว่ามาตรการควบคุมต้องเป็นอย่างไร ปล่อยให้ขายสะเปะสะปะ ไม่มีปัญญาควบคุม แล้วไปโยนให้ตำรวจทำหน้าที่ ทั้งที่ทุกวันนี้ตำรวจมีงานอาชญากรรมสารพัดต้องปราบปราม คงเห็นว่าตำรวจว่างงานมากนักหรือไง?

นโยบายพรรคภูมิใจไทยเจ้ากระทรวงที่เอาแต่ข้อดีมาอวดอ้าง “ลักไก่” ใช้กฎกระทรวง แต่ไม่ผ่านสภา เพื่อเร่งรัดอวดผลงานเกินเหตุไว้หาเสียง คงได้ฝันไปถึงให้พี้เสรี แต่ก็ไม่เลือก เพราะผลักดันกัญชาเสรีโดยไม่มีมาตรการที่รัดกุมเพียงพอ แล้วโยนภาระหน้าที่ควบคุมปราบปรามไปให้ตำรวจ ละเลยเยาวชนที่ “พี้สันทนาการ”

ข้อดีของกัญชาก็มี แต่จะคุ้มกับการเผยแพร่เกินจริงให้เยาวชนหลงผิดหรือไม่? หากกัญชาดีทางการแพทย์ ก็ให้แพทย์กับเภสัชกรสั่งจ่ายในโรงพยาบาลสิครับ เหมือน “ฝิ่น” เพราะฝิ่นก็ใช้ทางการแพทย์ แต่ไม่เห็นจะมาขายเสรีให้เสพกันเกลื่อนเหมือนกัญชา หรือนโยบายต่อไปเป็น “ฝิ่นเสรีทางการแพทย์” อีก แค่คิดก็สยองแล้ว

ผลกระทบถึงสังคม เด็ก เยาวชน เป็นยังไง? เคยสำรวจกันไหม?

ปากบอกเหมือนเหรียญสองด้าน แต่เอาแค่ข้อดีใส่ปากหมอโฆษกฯ พ่นออกมา แล้วข้อเลว เสพเกิน เสพผิด เสพมากใครตัดสิน ใครควบคุม ช่วยบอกที ทุกวันนี้ลองเดินเข้าร้านกัญชาดูสิครับ จะซื้อมากเท่าไหร่ก็ขายให้ ไร้การควบคุม แม้แต่ “ยาแผนปัจจุบัน” ยังมีระบุไว้ข้างขวดว่า “กินครั้งละกี่เม็ด วันหนึ่งกินไม่ควรเกินเท่าไหร่?”

แล้วทำไมกัญชาไม่ระบุ เสพกันตามใจชอบหรือไงครับ?

เยาวชนจะซื้อเคยตรวจเคยถามบ้างไหม? มีกฎสำหรับคนขายที่ขายให้คนป่วยไหม? หรือจะซื้อไปพี้ แยกแยะได้ไหม? มีแต่ขายกันมั่วไปหมดทั้งเยาวชนไปยันคนแก่ เพราะหมอบอกว่าดี ไม่มีลิมิต ส่วนจะป่วยแบบที่ว่าเป็นอัลไซเมอร์ เข้าไปเดินหาซื้อมันไม่มีหรอกครับ แล้วอีกกว่า 150 ประเทศ ยังถือว่า “กัญชาเป็นยาเสพติด” และไทยเป็นภาคีมีอนุสนธิสัญญาร่วมด้วย จะว่าไง?

สหประชาชาติก็ยังถือว่า “กัญชา ฝิ่น” เป็นยาเสพติดอยู่

ทำไมเขาถึงไม่ปลดล็อกล่ะครับ ก็เพราะเขาเห็นถึงโทษด้วยไง และการควบคุมมันทำลำบาก หากไทยปล่อยให้ขายกันเกลื่อนเมืองแบบนี้ เปิดอล่างฉ่าง เป็นศูนย์กลางกัญชา “สารตั้งต้นยาเสพติดโลก” มันภูมิใจนักใช่ไหม เด็กวัยรุ่น เยาวชน ติดกัญชากันงอมแงม ต่อไปจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงครับ?

ไหนจะปัญหาที่ตามหลังมา ผลของสุขภาพในระยะยาว เพราะเพิ่งมีผลวิจัยอยู่ไม่กี่ปีนี่เอง แต่ผลกระทบต่อสังคมไม่พูดถึง

จะรีบเร่งเอาใจตอบสนองเพียงเพราะเป็น “นโยบายของพรรคภูมิใจไทย” เจ้ากระทรวงสาธารณสุขเพื่อเอาไว้หาเสียงเท่านั้นหรือ?

ส่วนปัญหา “บุหรี่ไฟฟ้า” ผมก็ไม่เคยบอกว่ามันมีประโยชน์ เพราะทั้งไฟฟ้า และไม่ไฟฟ้าที่ขายถูกกฎหมาย ยังเขียนแปะหน้าซองถึงอันตรายของบุหรี่ แถมมีรูปสารพัดโรคให้ดูต่างหน้า และไม่ให้โฆษณา แต่กัญชาโฆษณาได้โดยหมอกระทรวงสาธารณสุข

แล้วบุหรี่ไฟฟ้าที่ว่าผิดกฎหมาย กลับขายกันเกลื่อนเมือง ทั้งข้าราชการ ประชาชน สูบกันทั่ว จึงควรทำให้ถูกต้อง มีมาตรการควบคุม จัดเก็บภาษีเข้ารัฐดีกว่า นโยบายกัญชารีบเร่งออกมาจนล้ำหน้าเกินต่างชาติ

แต่ทีเรื่องสาธารณสุขให้ครอบคลุมถึงประชาชนทุกคน ยังเดินตามตูดประเทศอื่นเขาไม่ทัน นำหน้าแต่เรื่องกัญชา ผลประโยชน์มันไปตกที่ใครครับ?

เยาวชนไทยมีอัตราการเสพกัญชาในประเทศไทยเพิ่มขึ้นอย่างมากทุกวันนี้ ถือว่าเป็นความรับผิดชอบของใครไม่ทราบ? พ่อแม่จะห้ามยังไง บอกเสพดีลูก เสพไปเยอะๆ เพราะหมอเป็นคนบอกเองว่าดีมากๆ ต่อสุขภาพ เอาอย่างนั้นหรือ?

ไทยเป็นประเทศเดียวในโลกที่มีหมอจากกระทรวงมายืนยันความดีของกัญชา แต่ไม่พูดถึงข้อเสียที่มีมากเช่นกัน หรือว่าเกรงจะไม่ได้เติบโตในกระทรวงยุครัฐมนตรีชื่ออนุทิน ถึงโปรโมตสุดฤทธิ์กับนโยบาย “กัญชาเพื่อชาติ”

ช่วยบอกให้หมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ทุกคนของกระทรวงออกมา “พี้กันหน่อย” เพราะไหนๆ ก็ว่าดีหนักหนา

มันเป็นแค่ “ทางเลือก” จึงควรเลิกโฆษณาเชิญชวนข้อดีเกินเหตุ และควบคุมให้มากต่างหาก ให้เหรียญมันมีสองด้านจริงๆ เถอะ ไม่ใช่มีด้านเดียวเพียงแค่ไปเอาใจพรรคการเมือง แต่ทำเยาวชนติดกัญชากันแบบนี้
บาปกรรมตายชัก ประชาชนที่ลูกติดกัญชากันงอมแงม คงได้ท่อง สัพเพ สัตตา ให้อนุทินฟังกันทุกวัน