nn ยังเป็นปัญหาและพูดกันไม่จบสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นจนร้อนเดือด 2 เรื่องใหญ่ของ กทม. คือ การเก็บเงินค่าที่จอดรถในโรงพยาบาลกลาง ขณะประชาชนคนป่วย หรือญาติคนป่วยไข้ไปใช้บริการ กับเรื่องศูนย์ฝึกอาชีพสวนลุมพินีเขตปทุมวันที่ถูกตัดงบประมาณประเภท “ตัดบัวไม่ให้เหลือใย” หรือจงใจจะล้างศูนย์ฯที่เปิดมานานกว่า 4 ปี ให้สิ้นซาก ด้วยเจตนาอคติส่วนตัว ลือหึ่งมีกลุ่มคนบางกลุ่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการตัดงบศูนย์ฯเพราะจะนำเงินจำนวนดังกล่าวไปก่อสร้างศูนย์การเรียนรู้บางอย่าง ตรงนี้ชวนให้ผู้คนเกิดความสงสัยข้องใจทั่วหน้าว่า คิดเรื่องเงินทอนอะไรกันหรือเปล่า ประเด็นดังกล่าวผู้บริหารกทม.อยู่ดีมีสุขไม่สะทกสะเทือนกันหรืออย่างไร เนื่องจากสิ่งที่อุบัติ คือ เส้นเลือดฝอยถูกบี้เสียจนละเอียดยิบ...

nn สำหรับประเด็นที่จอดรถในโรงพยาบาล อันเป็นโรงพยาบาลของรัฐทุกแห่งไม่เฉพาะ กทม.ในข้อเท็จจริงต้องไม่เรียกเก็บเงินจากผู้เดือดร้อน ซึ่งถ่อสังขารไปใช้บริการรักษายังโรงพยาบาล เพราะโรงพยาบาลรัฐไม่ได้ทำธุรกิจ และไม่มีกฎหมายข้อไหนเปิดช่องให้กระทำ (ยกเว้นหน่วยงานหรือแผนกนั้นประกอบธุรกิจแสวงหากำไร) แต่โรงพยาบาลของรัฐ จุดประสงค์หลักคือ ให้การรักษาบำบัดทุกข์บำรุงสุขประชาชน โรงพยาบาลกลางของ กทม.ทุกบาททุกสตางค์ก็ก่อสร้างด้วยเงินงบประมาณภาษีประชาชน...

nn ยิ่งกว่านั้นโรงพยาบาลแห่งนี้ก็ไม่ได้ก่อสร้างด้วยเงินทรัพย์มรดกสมบัติส่วนตัวของผู้บริหารคนใดชุดไหนเลย แปลกอยู่ๆ วันดีคืนดีก็นำทรัพย์สินประชาชนไปโยนบรรณาการให้เอกชนเข้าไปจัดเก็บค่าที่จอดรถ...

nn กทม., สำนักแพทย์ผู้รับผิดชอบหลักทำถูกหรือไม่ ประการต่อมาเก็บเงินแล้วเอาไปไหน ส่งใคร และการจัดเก็บก็ละเว้นไว้เฉพาะเจ้าหน้าที่ คนป่วยคนไข้ญาติคนป่วยไข้เป็นฝ่ายที่ถูกรีด ที่สำคัญการที่มีใครบางคนกล่าวอ้างหากไม่เก็บก็จะทำให้รถภายนอกเข้าไปจอดภายใน ถ้าคนพูดมีสมองไม่ใช่แค่ “สี่พันเซลล์” ย่อมไม่อธิบายแฉแถถึงปัญญาอันอบเฉาของตัวเอง เพราะไม่มีใครสติฟั่นเฟือนจงใจกระทำเช่นนั้น เว้นเสียจงใจปล่อยให้พรรคพวกตัวเองเสพสุข ขณะเดียวกัน ถ้าคนนอกเข้าไปใช้คนในฝ่ายรับผิดชอบตรวจสอบได้อย่างชัดเจน...

nn โดยสรุปการเก็บเงินค่าจอดรถของโรงพยาบาลกลางส่อเค้าผิดกฎหมาย ถ้าผิดกฎหมายก็ต้องตรวจสอบความเสียหายทั้งหมดว่าเริ่มตั้งแต่ช่วงไหนใครรับผิดชอบ และปล่อยกันมาได้อย่างไรชนิดสุดย่ามใจ แถมยังมั่วอ้างระเบียบแบบสิ้นคิด...

nn เรื่องต่อมาเหตุการณ์ “ชะตากรรมชะตาทราม” ตัดงบศูนย์ฝึกอาชีพสวนลุมพินี ซึ่งว่ากันว่ากระทำโดยฝีมือของ สก.จะเป็นกรรมการชุดไหนก็ตาม วิพากษ์วิจารณ์ฉาวมีคนจ้องล้มเพื่อให้กระทบถึงผู้ว่าฯชัชชาติ สิทธิพันธุ์ เชิงทำนองไม่ได้ให้ความสำคัญกับเส้นเลือดฝอยเหมือนที่พูดไว้...

nn ยิ่งกว่านั้นการกล่าวอ้างของ สก.บางคนบางกลุ่ม บอกว่าศูนย์ฯแห่งนี้ไม่ตอบสนองความต้องการของคนในพื้นที่ เพราะมีคนนอกพื้นที่เข้าไปเรียนประเด็นนี้ใครพูดใครแจกแจงคนนั้นแสดงความฉลาดทางปัญญายิ่งน้อยกว่าสมองคน “สี่พันเซลล์” เสียอีก เพราะทุกศูนย์ฯมีคนต่างพื้นที่เขาสนใจไปเรียนเพียบ ปิดกั้นไม่ได้ เช่น มีนบุรีเรียนกันเต็ม (ทำไมไม่ตัดงบฯละ) หรือศูนย์ฯอื่น เช่น วัดจรรยาวาส มีปัญหาเลอะเทอะเพียบ ร้องมาตลอด ทำไมไม่ตัด “ไผ่ฎำ” คนปัญญาน้อยทราบว่าทุกศูนย์ฯมีปัญหา เหมือนกับทราบว่า วันนี้มี สก.บางคนบางกลุ่มมีปัญหาทางสมอง ซึ่งในหลักความเป็นจริงก็แก้ไปเป็นจุดๆ ไม่ใช่การโละล้าง เพราะถ้าเป็นเยี่ยงนั้นคือความแค้นส่วนตัวกับใครบางคน (มีต่อ)...nn

ไผ่ฎำ