บันทึกเยี่ยม‘บุ้ง ทะลุวัง’อดอาหารประท้วง 11 วัน ยังปฏิเสธการรักษา เดินเองไม่ไหว ลั่นไม่ต้องกลัวตาย แต่ให้กลัวว่าจะไม่มีความยุติธรรมในสังคมไทยดีกว่า

7 กุมภาพันธ์ 2567 จากกรณี “บุ้ง ทะลุวัง” นักกิจกรรมกลุ่มทะลุวัง ถูกศาลอาญากรุงเทพใต้ ลงโทษจำคุก 1 เดือน กรณีละเมิดอำนาจศาล จากนั้น “บุ้ง” ถูกขังที่ทัณฑสถานหญิงกลาง พร้อมประกาศอดอาหารและน้ำประท้วง ตั้งแต่วันที่ 27 ม.ค.2567 เวลา 18:00 น. ปัจจุบันเป็นเวลาราว 11 วันนั้น ล่าสุดเพจ “ทะลุวัง – ThaluWang” โพสต์ข้อความว่า…

บันทึกเยี่ยมบุ้ง

6 กุมภาพันธ์ 2567 (รอบบ่าย)

บุ้งแอดมิทแล้ว จากเช้าที่เจอทนาย ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ ยังคงปฏิเสธการรักษาแต่เขาก็พามาให้อยู่ที่นี่ 

บุ้งมาในชุดโรงพยาบาลสีขาวมีเพื่อนผู้ต้องขังพยุงมาเมื่อมานั่งที่หน้าจอบุ้งนั่งฟุบลงกับโต๊ะตอนนี้ต้องเยี่ยมผ่านไลน์ผ่านจอ เนื่องจากติดกักตัวอยู่ที่โรงพยาบาล การคุยเป็นไปด้วยความลำบาก เสียงขาดหาย บุ้งต้องใช้แรงอย่างมากในการพูดคุย บุ้งเอาตัวนอนลงที่โต๊ะตลอดการคุย

หลังจากเยี่ยมทนายเสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ก็พาบุ้งมาที่โรงบาลเพราะบุ้งมีไข้ขึ้นตรวจออกมาไข้ขึ้น 38 องศาเจ้าหน้าที่ต้องเอาผ้ามาเช็ดตามตัวต้องเอาแผ่นมาแปะเจ้าหน้าที่เอายาลดไข้มาให้กินแต่บุ้งไม่กิน รู้สึกตัวร้อนเหมือนจะระเบิดเลยบุ้งก็เลยไปเปิดน้ำใส่ตัวเองมันทำให้รู้สึกดีขึ้น

วันนี้หมอเจาะเลือดไปตรวจแต่ยังไม่ทราบผลพรุ่งนี้หมอบอกว่าหมอจะตรวจเลือดตรวจฉี่ครั้งนึงวันนี้ไม่ได้ตรวจฉี่บุ้งก็ยังไม่ได้ฉี่เลย

หมอเอาเอกสารปฏิเสธการรักษา ปฏิเสธการกู้ชีพ ปฏิเสธการปั๊มหัวใจ มาให้บุ้งเซ็นแต่หมอเค้าบอกว่ายังไม่ต้องเซ็นตอนนี้เอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้

วันนี้หมอคนที่มารับตัวบุ้งเป็นผู้หญิง หมอพูดกับบุ้งว่าน้องต้องเข้าใจนะว่าสามถึงสี่วันข้างหน้าน้องอาจจะ

“ไตวายเฉียบพลันและอวัยวะอื่นๆก็จะวายไปด้วยแล้วน้องก็จะไม่มีสติแล้วนะน้องรับความเสี่ยงได้ใช่ไหม”

บุ้งไม่ได้ตอบอะไรเพราะบุ้งไม่มีแรง

บุ้งไม่มีแรงแม้กระทั่งเซ็นเอกสารในการเข้าแอดมิด บุ้งใช้การปั๊มลายนิ้วมือแทน

+ ฉี่ครั้งล่าสุดเมื่อวานนี้

+ ปวดท้องเยอะมากแต่บุ้งก็จะอดทนคิดในใจว่าตะวันแบม น้องมันยังไหวเลยบุ้งก็ต้องไหวสิ

+ อาการทั่วไปมันปวดท้องหนักมากคั่นเนื้อคั่นตัวจุกเสียดตลอดเวลา แล้วก็พะอืดพะอม ตอนนี้มีอาการเห็นภาพซ้อนคือเห็นเห็นเจ้าหน้าที่เดินมาเป็นสองคน หูอื้อ เวลาที่ต้องพยุงตัวเองขึ้นนั่งหรือยืนจะมีอาการวิงเวียนคล้ายเป็นลมตลอดเวลา

+ เป็นที่ที่บุ้งเคยเข้าพักเข้ารักษาตอนครั้งก่อน

+ ที่นี่มันก็ร้อนแต่มันมีคูลแพ็คให้

“ไม่ต้องกลัวบุ้งตาย แต่ให้กลัวว่าจะไม่มีความยุติธรรมในสังคมไทยดีกว่า”

+ แล้วก็ขอไปพัก โดยเจ้าหน้าที่มาพยุงตัวไป บุ้งเดินเองไม่ไหวแล้ว