วันที่ 1 พฤษภาคม 2568 เวลา 10.30 น.นายกัณฐัศว์ พงศ์ไพบูลย์เวชย์ หรือ กัน จอมพลัง ได้เดินทางมาที่โรงพยาบาลบางปะกอก-รังสิต 2 ต.ประชาธิปัตย์ อ.ธัญบุรี จ.ปทุมธานี เพื่อเข้าไปพูดคุยกับ นายประจักษ์  อายุ 65 ปี คนขับ และนางสมศรี อายุ 64 ปี สองลุงป้าที่ขับรถกระบะและถูกนายพีช หรือนายสมิทธิพัฒน์ หลีนวรัตน์ ขับรถบีเอ็มดับเบี้ลยู ทะเบียนป้ายแดงขับปาดเบียดตบชนจนได้รับบาดเจ็บ เพื่อที่จะทำการเตรียมย้ายโรงพยาบาลไปที่จังหวัดชลบุรี เนื่องจากใกล้กับที่ลูกสาวพักอาศัยอยู่ เพื่อง่ายต่อการมาดูแล

ต่อมา ทางเจ้าหน้าที่ของทางโรงพยาบาล ได้พานายประจักษ์ อายุ 65 ปี  ซึ่งนอนบนเตียงเข็นลงมาเพื่อไปขึ้นที่รถตู้ของทางโรงพยาบาลที่จอดรอเพื่อทำการย้ายโรงพยาบาล โดยเมื่อเจ้าหน้าที่ของทางโรงพยาบาลได้เข็นลุงพ้นประตูออกมาก็เจอกับสื่อมวลชนที่ไปรอทำข่าว คุณลุงได้ยกมือไหว้ขอบคุณทุกคน ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะเข็นลุงขึ้นรถไป 

โดยทาง นางสมศรี อายุ 64 ปี  กล่าวเพียงสั้นๆว่า ขอบคุณทุกภาคส่วนที่ให้ความช่วยเหลือ โดยเฉพาะคุณกัน  ป้าก็ไม่มีอะไรจะพูดมาก โดยอาการของคุณลุงตอนนี้ก็ดีขึ้น แต่ก็มีอาการเจ็บหน้าอก เพราะกระดูกร้าว หน้าอกช้ำ โดยตอนที่ออกมาได้ตุยกับคุณลุงแกก็บอกว่าโอเค โดยป้าก็ไม่มีอะไรจะพูดมาก ก็ขอขอบคุณทุกภาคส่วน โดยเฉพาะคุณกัน และก็มูลนิธิ มงคล-จงกล ธูปกระจ่าง ที่เข้ามาช่วยเหลือ  

ด้าน นางสาวแสงอรุณ  ลูกสาวลุงป้า กล่าวว่า ตอนนี้ก็ย้ายคุณพ่อส่งตัวไปที่โรงพยาบาล แล้วก็ต้องรอพักอาการจากคุณหมออีกที แล้วว่าจะดูแลคุณพ่อยังไง เพราะพ่อยังไม่หายดี ส่วนคุณแม่ก็ยังไม่หาย 100 เปอร์เซ็นต์ ส่วนตัวเราเองก็ยังทำงานได้ไม่ 100เปอร์เซ็นต์ เพราะต้องคอยประสานงานในหลายๆส่วน ตอนนี้ยังไม่มีความกังวงใจเรื่องอื่น ห่วงแค่สุขภาพของคุณพ่อคุณแม่ว่าต่อจากนี้ไปสุขภาพจะเป็นอย่างไร จะดีขึ้นมากน้อยแค่ไหน ในส่วนเรื่องคดี ก็ปล่อยไปตามกฎหมาย เพราะก็ยังมีคุณกัน คอยช่วยเหลือ เพราะเราเองไม่มีความรู้ในด้านนี้  เราก็จะต้องขอความช่วยเหลือขากคุณกัน และ  ทีมทนาย ที่จะช่วยให้คำปรึกษา และจะเดินไปในทิศทางไหน ซึ่งนะตอนนี้กำลังจะออกจากโรงพยาบาล ทางคู่กรณีก็ยังไม่มีใครติดต่อมาเลย เราไม่พูดถึงเขาแล้วกัน ให้เป็นไปตามกฎหมายแล้วกัน  

นายกัณฐัศว์ พงศ์ไพบูลย์เวชย์ หรือ กันจอมพลัง กล่าวว่า เมื่อกี้ได้ขึ้นไปคุยกับทางคุณลุง โดยคุณลุงก็ขอบคุณผม ซึ่งเราอยู่กันมาตั้งแต่วันแรก ซึ่งผมชอบอยู่คำนึง ซึ่งคุณลุงเป็นคนพูด ว่า ถ้าไม่มีผม ก็คงไม่มาถึงวันนี้ ซึ่งผมภูมิใจมาก เมื่อกี้เดินไปส่งคุณตา น้ำตาผมจะไหลเลย ซึ่งผมดูผมยังภูมิใจในตัวเอง ผมมาถึงตรงนี้แล้ว ผมมาถึงจุดนี้แล้ว ทุกสิ่งที่ผมทำให้เขาได้ผมทำให้เขาหมดแล้วจริง ซึ่งวันนี้ทางคุณตาคุณยาย ก็จะหายไปในอากาศเลย เพราะว่าจะมีชุดคุ้มครองพยานของกระทรวงยุติธรรมคอยดูแล หลังจากที่เราได้ไปขอความช่วยเหลือจากท่านทวี สอดส่อง รัฐมนตรีกระทรวงยิติธรรม แล้วปลายทางมีนายกองตรี ธนกฤต จิตรอารีย์รัตน์ ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำกระทรวงสาธารณสุข คอยดูแลโรงพยาบาลที่ปลอดภัยแระเป็นเซฟเฮ้าท์ให้ ซึ่งเป็นความร่วมือช่วยเหลือจากหลายๆด้าน รวมไปถึงท่านอนุกูล ปิ่นแก้ว ปลัดกระทรวง พม. ที่ผมได้ประสานไป ท่านก็ส่งเจ้าหน้าที่ พม. เข้ามาช่วย  แล้วถ้ากลับไปลำปาง ก็จะมาทีม พม. คอยช่วยเหลืออีกต่างหาก เรื่องเงินเยียวยา ทางกระทรวงยุติธรรม  ก็ช่วยเหลือมาอีก และอีก 1 มูลนิธิที่ผมต้องขอขอบคุณคือ มูลนิธิมงคล-ขงกล ธูปกระจ่าง คือในส่วนของค่ารักษาพยาบาล ตอนนี้ประมาณ 2 แสนกว่า ที่มันออกมาไม่เยอะเพราะ ทางโณงพยาบาลบางปะกอก-รังสิต 2 ท่านผู้บริหารได้ทำส่วนลดให้ 4 หมื่น 

ซึ่งตอนนี้ทุกคนต่างคนต่างช่วยกัน และในส่วนที่ผมช่วยออกไป 7 หมื่นกว่าบาท ทางโรงพยาบาลคืนให้ผมแล้วนะครับ  แล้วก็ค่าใช้จ่ายทั้งหมดทางมูลนิธิมงคล-จงกล ธูปกระจ่าง ดูแลให้หมด นี่เป็นภาพที่ประทับใจ ที่ทุกคนออกมาช่วยเหลือ โดยทางเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เร่งดำเนินคดีให้ ทางคุณบิ๊ก สระแก้วก็มอบรถให้ใหม่ ทางมูลนิธิธรรมนัสก็มอบเงินมาให้ 4 แสน ทางศรีอยุธยาไลอ้อนปาร์ค ก็ให้มาอีก 1 แสน ทาง FC ผม  ทางพี่หนิง ปณิตา ก็ช่วยมาอีก 5 หมื่น คือทุกคนช่วยกัน มันเป็นภาพที่ผมช่วยเขาคือสุดๆแล้ว แบบดีที่สุดจริงๆ และมี FC ผม เดินทางเอาบัตรน้ำมันมาให้อีก 6 หมื่น หลังจากที่ออกไปแล้วก็จะไปอยู่ในการดูแลของโรงพยาบาลปลายทาง แล้วทางพี่ธนกฤต ก็จะช่วยดูแล เรื่องของการดำเนิ นคดี ต่อไปก็ต้องไปศาล เพราะผมมีทีมทนายความคอยติดตามไปตั้งแต่วันนี้ คือผมทำให้สุด ซึ่งก็จะได้ประสานไปทางอัยการอีก โดยทางแพ่งทางอาญาก็จะต้องดำเนินการให้ถึงที่สุด ซึ่งผมก็ต้องขอขอบคุณทุกคน เพราะถ้าผมคนเดียวคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้มากขนาดนี้ อันนี้ผมต้องขอขอบคุณทุกคนจากในจริงๆ