4 กันยายน 2568 ด.ญ.บุญญา อายุ 14 ปี ได้ร้องต่อผู้สื่อข่าวว่าถูกรุ่นพี่ที่โรงเรียนทำร้าย โดยมีเพื่อนยืนถ่ายคลิปเอาไว้ พอพ่อกับแม่ไปถามว่าทำแบบนี้กับลูกสาวทำไม ก็ถูกผู้ปกครองของคู่กรณีพวกรุมทำร้ายร่างกายทั้งพ่อ แม่ และลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง เหตุเกิดที่หน้าร้านสะดวกซื้อ ต.คลองพระอุดม อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี และตนได้ไปแจ้งความไว้ที่ สภ.ลาดหลุมแก้ว แต่ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจกับบอกปัดให้ไปไกล่เกลี่ยกันเองหรือยอม ความกันไปตนจึงอยากจะมาร้องขอความเป็นธรรมให้แก่ตัวเอง

ด.ญ.บุญญา ผู้เสียหาย ได้เล่าว่า เหตุเกิดเมื่อวันที่ 13 พ.ย.2567 ตนและเพื่อนประมาณ 9 คน ขับรถมอไซจะไปคืนเงินค่าคอนแทคเลนส์ 100 บาทกับเพื่อนที่เป็นรุ่นน้องคู่กรณี ตอนแรกตนจะไปกับพี่แค่ 2 คนแต่รู้สึกเอะใจเลยทักไปบอกเพื่อนด้วยกลัวอีกฝ่ายไม่ได้มากัน 2 คน ตนเลยไปกันทั้งหมด 9 คน มีพี่แล้วก็เพื่อน พอไปถึงที่เกิดเหตุก็ลงมาคุยกันแล้วก็มีคืนเงิน แต่อีกฝ่ายดูไม่ค่อยพอใจขับรถออกไปพร้อมด่าตนไปด้วย ตนก็นึกว่าจบแล้วกำลังจะขึ้นรถกลับแต่อีกฝั่งวนรถกลับมาดึงลงจากรถ แล้วทำร้ายร่างกาย มีคนที่อยู่แถวนั้นช่วยไล่คู่กรณีออกไปตนจึงรอดมาได้ ตนกับคนที่ทำร้ายร่างกายไม่ได้รู้จักกัน แค่รู้จักกับน้องของเขาเคยเรียนหนังสือด้วยกันตั้งแต่ ม.1 ตนไม่ได้เกลียดกันแต่พี่สาวเขาไม่ชอบขี้หน้าตนเพราะเคยไปที่บ้านตอนแฟนเขาอยู่ด้วย

'ตนได้แจ้งความดำเนินคดีแล้วทางเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นัดไกล่เกลี่ยแต่อีกฝ่ายไม่มาตลอดอ้างนู้นอ้างนี่เสมอ เหตุการณ์เกิดขึ้นหลายเดือนแล้วเดือนหน้าก็จะครบปีแล้ว คนที่ทำร้ายร่างกายตนอายุ 19 ปี อยู่ระแวกบ้านของตน ตนอยากให้คู่กรณีมาคุยไม่ใช่เงียบไปแบบนี้'

ด้านน.ส.จันทร์ธิรา อายุ 34 ปี (แม่) นายสุทิตย์ อายุ 38 ปี (พ่อ) กล่าวว่า ตนอยากจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด เพราะลูกโดนกระทำขนาดนี้ ตนก็ทำงานรับเหมาก่อสร้าง หาเช้ากินค่ำ ตอนแรกว่าจะยอมไกล่เกลี่ยแต่อีกฝ่ายไม่ยอมมาเลย ตนต้องเสียเวลาจากการทำงานไปรอที่ สภ.ลาดหลุมแก้ว หลายครั้งเขาก็ไม่ยอมมาเลย ตนอยากให้ตำรวจดำเนินคดีให้ถึงที่สุด ตอนเกิดเหตุพวกตนแต่อยากเขาไปถามว่าเป็นพ่อแม่คนทำไมถึงยืนดูให้เด็กตีกันได้ถึงขนาดนี้ แต่เขาไม่รอคุยเดินมารุมเราเลย แล้วที่เจ็บใจคือร้อยเวรที่รับเรื่องพูดว่าเขาไม่มีให้ทำไง ให้มันจบๆกันไปเถอะ

ตนก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเลยมาขอความเป็นธรรมกับสื่อแทน อยากจะฝากถึง สภ.ลาดหลุมแก้ว ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจกระตือรือร้นในการทำวานหน่อยคนที่ทำร้ายตนลอยนวลมาจะปีแล้ว.

012