รวบแล้ว “บิ๊ก” เจ้าของอู่มหาภัย “ นำรถลูกค้าไปจำนำ ผู้เสียหายรวมตัวกันไปร้องรายการดังโหนกระแส

วันที่ 6 ธันวาคม 2568 ที่สถานีตำรวจภูธรกระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร พล.ต.ท.พิสิฐ ตันประเสริฐ ผบช.ภ.7 พร้อมด้วย พล.ต.ต.ธีระเดช อธิภัคกุล ผบก.ภ.จว. สมุทรสาคร,พ.ต.อ.รณกร ประคองศรี รอง ผบก.ภ.จว.สมุทรสาคร ,พ.ต.อ.พศพงศ์ มณฑา ผกก.สภ.กระทุ่มแบน,พ.ต.ท.อชิรเวชชย์ สุพรรณเภสัช รอง ผกก.สส.สภ.กระทุ่มแบน,พ.ต.ท.ชุมพร ฉัตร์สงวนชัย รอง ผกก.(ป) สภ.กระทุ่มแบน,พ.ต.ท.สุเชาว์ เหมือนมิ่ง สว.สส.สภ.กระทุ่มแบน ได้ควบคุมตัว นายนพดล หรือ บิ๊ก  อายุ 39 ปี เจ้าของอู่ทำสีรถยนต์ “512 การาจ” พร้อมของกลางรถยนต์จำนวน 12 คัน แถลงผลการจับกุมในข้อหา “ยักยอกทรัพย์ทรัพย์ผู้อื่น” 

พล.ต.ท.พิสิฐ ตันประเสริฐ ผบช.ภ.7 เปิดเผยว่า ตามที่ปรากฎข่าวสารผ่านสื่อโทรทัศน์รายการ “โหนกระแส”  นำเสนอข่าวกรณี อู่มหาภัย ผู้เสียหายร้องเอารถไปทำสี สุดท้ายถูกเชิดรถหนี จากการตรวจสอบพบอู่ดังกล่าว ตั้งอยู่ที่ ต.อ้อมน้อย อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร โดยลงข้อมูลผ่าน Facebook ชื่อว่า อู่สี “512 การาจ” รับทำสี เคาะ ปะผุ งานประกันชั้น 1 และ 2+ ซึ่งมีผู้เสียหายตกเป็นเหยื่อจำนวนมาก โดยจากการโฆษณาผ่านเพจดังกล่าว ทำให้ผู้เสียหายเข้าใจว่าอู่สามารถซ่อมได้ในราคาถูกและคุณภาพดี แต่เมื่อนำรถเข้าไปซ่อมที่อู่ดังกล่าวปรากฎว่า นอกจากอู่รถไม่ทำการซ่อมแซมให้ตามที่กล่าวอ้างไว้แล้ว เมื่อทางกลุ่มผู้เสียหายได้ติดตามทวงถาม กลับไม่พบรถของตนจอดอยู่ในอู่ดังกล่าว จึงได้เข้ามาแจ้งความดำเนินคดี

ทั้งนี้จากการสืบสวนและตรวจสอบข้อมูลพบว่า อู่ทำสี “512 การาจ” มีนายนพดล หรือบิ๊ก  มีชื่อเป็นเจ้าของอู่  โดยร่วมกับนายสนธยา หรือ เหลา และจากการสืบสวนยังทราบว่า Facebook ชื่อว่าอู่สี 512 การาจ นั้น มีนายสนธยา หรือเหลา เป็นผู้ใช้งาน ในการประชาสัมพันธ์และถามตอบหาลูกค้ามาใช้บริการที่อู่โดยมีการรับโอนเงินค่าซ่อมรถผ่านบัญชีพร้อมเพย์ นางสาวฐษา ซึ่งเป็นภรรยาของตัวนายสนธยา

ต่อมาวันที่ 5 ธันวาคม 2568 เจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวน สภ.กระทุ่มแบน ได้ทำการติดตามพร้อมกับนำตัวนพดล หรือบิ๊ก มาทำการซักถามในเหตุดังกล่าว เบื้องต้นนายนพดล ให้การยอมรับว่า ตนเป็นคนทำสีรถให้กับอู่ดังกล่าวจริง โดยมี นายสนธยา หรือเหลา  เป็นนายทุนเปิดอู่ดังกล่าวให้ โดยก่อนหน้านั้นตัวนายนพดล เคยทำงานเป็นลูกน้องขับรถเคลมประกันภัยให้กับนายสนธยา ซึ่งทำอาชีพรับเคลมรถอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว  กระทั่งต่อมาก็ได้มาเปิดอู่ดังกล่าว พร้อมกับมีการติดต่อรับลูกค้า และเมื่อมีลูกค้านำรถเข้ามาซ่อม ในครั้งแรกนั้นนายสนธยา เป็นผู้นำรถของลูกค้าออกไปจำนำ โดยที่นายนพดลให้การว่าตนไม่ทราบเรื่องดังกล่าว จนกระทั่งต่อมาถึงได้ทราบเรื่อง

จึงได้บอกให้ติดตามรถดังกล่าวกลับมาคืนลูกค้า แต่ต่อมานายสนธยา ได้ชวนนายนพดล ขับรถไปเป็นเพื่อน ซึ่งเมื่อไปถึงพบว่าเป็นการนำรถไปจำนำ และ นายสนธยา ได้แบ่งเงินส่วนแบ่งให้ หลังจากนั้นจึงได้ร่วมกันทำเรื่อยมา ในการนำรถลูกค้าไปจำนำ ซึ่งจะใช้วิธีการคือ เมื่อมีรถคันใหม่มาที่อู่ก็เอารถคันใหม่ไปจำนำแล้วไถ่รถคันเก่าคืนมา จนกระทั่งพวกตนหมุนเวียนไม่ทัน จึงทำให้รถจำนวนมากค้างอยู่ที่ผู้รับจำนำนำ จนเกิดเป็นเหตุดังกล่าว ส่วนรายได้จากการจำนำนั้นตอนแรกๆ ตนได้เพียงแค่ 500 บาทต่อเที่ยวขับ แต่ระยะหลังมีปัญหากัน จึงตกลงแบ่งกันคนละครึ่งของเงินที่จำนำรถได้ โดยรถของผู้เสียหายนั้นได้นำไปจำนำไว้ที่จังหวัดราชบุรี ซึ่งในส่วนของตัวเองได้ทำมาแล้วจำนวน 16 คัน

ทางด้านผู้เสียหายบอกว่า รู้สึกดีใจที่ได้เจอรถตนเองและเสียใจที่ต้องเอาไปซ่อมอีกเพราะอะไหล่ไม่ครบ โดยได้จ่ายเงินให้กับทางอู่ไปก่อนด้วยจำนวนหนึ่ง ซึ่งที่มาทำอู่นี้เพราะมีคนแนะนำ ว่าราคาไม่แพง และก็เห็นในเพจเฟสบุ๊คจึงทำให้เกิดความน่าเชื่อถือ พอมาดูที่อู่ก็เห็นมีรถจอดรอทำสีจำนวนมาก ยิ่งเพิ่มความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น แต่พอมาเกิดเหตุแล้ว พอมาดูอีกครั้งกลับไม่พบรถของตน และอู่ก็ปิดไม่สามารถติดต่อทางเจ้าของอู่ได้อีกเลย  ทั้งนี้ตนต้องยอมรับสภาพแต่ก็ดีใจที่ได้รถคืนมา  และขอบคุณทางเจ้าหน้าที่ตำรวจที่สามารถติดตามรถกลับมาได้ 

ทางด้านเจ้าหน้าที่ตำรวจจะได้เร่งติดตามรถยนต์ในส่วนที่เหลือเพื่อนำส่งคืนให้กับผู้เสียหาย  พร้อมกับขยายผลจับคนร้ายกลุ่มแบบยกแก๊ง