9 ธ.ค.61 นายธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เขียนบทความ "รัฐบาลพลเอกประยุทธ์-ลดหรือเพิ่มปัญหาความเหลื่อมล้ำ?" เผยแพร่ผ่านเฟซบุ๊คส่วนตัว "Thirachai Phuvanatnaranubala - - ธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล" โดยระบุในทำนองว่า แม้รายการของสถาบันการเงินเครดิต สวิส (Credit Suisse) กรณีไทยมีความเหลื่อมล้ำมากที่สุดในโลกจะเป็นที่ถกเถียงกันว่าเก็บข้อมูลได้ถูกต้องหรือไม่ แต่สำหรับการบริหารของรัฐบาลที่มี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) เป็นผู้นำตลอด 4 ปีกว่ามานี้ต้องยอมรับว่านอกจากจะไม่ได้แก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำแล้วยังซ้ำเติมให้รุนแรงจากนโยบายเอื้อกลุ่มทุนใหญ่ด้วย ดังนี้

"เรื่องปัญหาความเหลื่อมล้ำ นับว่ากระตุ้นความสนใจได้กว้างขวาง เพียงแต่ผมแม้ไม่รู้ว่าจะเป็นไฟไหม้ฟางที่จางหายไปกับควันหรือไม่ ต้องเริ่มต้นก่อนว่า ประเทศไทยมีปัญหาความเหลื่อมล้ำที่ต้องบริหารจัดการ แต่ความเหลื่อมล้ำนั้น มีหลายด้าน และหลายมิติด้านสังคม กระบวนการยุติธรรมที่วิ่งคดีได้ ที่บิดเบือนได้ และไม่สามารถใช้คุกขังคนรวยได้ ไม่ว่าเพราะเรื่องใต้โต๊ะ หรือเนื่องจากคนรวยหนีไปต่างประเทศ เป็นเรื่องใหญ่อันดับหนึ่งที่ต้องแก้ไขก่อน ด้านเศรษฐกิจ สภาพัฒน์เน้นชี้แจงในมิติของรายได้ บอกว่าตัวเลขต่างๆ ของไทยดีขึ้น แต่ประเด็นที่น่าเป็นห่วงมากกว่า คือความเหลื่อมล้ำในมิติการครอบครองความมั่งคั่ง"

ไม่พลาดข่าวสำคัญ ติดตาม LINE@แนวหน้า ที่นี่

"สำหรับประเทศที่คนรวยสุด 1% ครอบครองที่ดินนับแสนๆ ไร่ และครอบครองทรัพย์สินของประเทศไว้ในสัดส่วนที่สูง จะทำให้ความเหลื่อมล้ำ มีแต่เป็นงูกินหาง เพราะผู้ที่ครอบครองปัจจัยการผลิตเอาไว้มาก ย่อมได้เปรียบ ทั้งในความมั่นคงของรายได้ที่เกิดจากปัจจัยดังกล่าว และเนื่องจากระบบแบงค์พาณิชย์ไทยยังเน้นการใช้ทรัพย์สินเป็นหลักประกัน ผู้ที่ครอบครองปัจจัยการผลิตเอาไว้มาก ก็จะได้เปรียบด้านแหล่งเงินทุนอีกด้วย ถามว่า นโยบายแก้ไขควรเป็นอย่างไร?"

"ดร.สมชัย จิตสุชน ทีดีอาร์ไอ เคยทำเอกสารวิจัยเสนอสภาพัฒน์เมื่อสิบปีที่แล้ว สรุปมาตรการที่ควรมีสำหรับแต่ละชนชั้น คนรวยสุด 1% ของประชากร :- ให้ลดอภิสิทธิ์ ลดการผูกขาด ลดคอร์รัปชัน ปฏิรูประบบภาษี คนรวยมาก 24% ของประชากร :- ให้กระตุ้นแข่งขันกับคนรวยสุดโดยการสร้างความชำนาญให้แก่ผู้ประกอบการ ช่วยให้สามารถสร้างนวตกรรม และปฏิรูปภาษี คนชั้นกลาง 35% ของประชากร :- ให้ปรับปรุงการศึกษาเฉพาะด้าน ช่วยพัฒนาความขำนาญเฉพาะด้านที่เพิ่มรายได้ และจัดให้มีรัฐสวัสดิการ"

"คนชั้นกลางระดับรองลงมา 35% ของประชากร :- ให้โอกาสการศึกษาระดับสูงมากขึ้น ช่วยพัฒนาความชำนาญเฉพาะด้านที่ไม่ยากเกินไป ให้ได้รับความเท่าเทียมในกระบวนการยุติธรรม ให้มีสิทธิมีเสียงในกระบวนการทางการเมือง และจัดให้มีรัฐสวัสดิการ คนที่จนที่สุด 5% ของประชากร :- ให้โอกาสการศึกษาระดับสูงมากขึ้น ทำนโยบายแก้จนแบบเฉพาะเจาะจง ให้ได้รับความเท่าเทียมในด้านต่างๆ มากขึ้น และจัดให้มีรัฐสวัสดิการมากเป็นพิเศษกว่ากลุ่มอื่น"

"ทั้งหมดนี้เป็นแนวคิดกว้างๆ ที่ผมเห็นด้วยและขอนำมาช่วยเผยแพร่ตรงนี้ ถามว่า รัฐบาลพลเอกประยุทธ์ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้จริงจังแค่ไหน? ท่านนายกฯ บอกว่ารัฐบาลของท่านให้ความสำคัญต่อปัญหานี้ และถึงขั้นบรรจุหลักการแก้ปัญหาเหลื่อมล้ำไว้ในแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปีด้วยซ้ำ ผมต้องวิจารณ์ว่า ลำพังความเหลื่อมล้ำทางสังคม แค่การปฏิรูปงานตำรวจ จนป่านนี้ยังไม่คืบหน้าเท่าไหร่ นอกจากนี้ ยังมีเสียงท้วงติงว่ามีการแทรกแซงในองค์กรอิสระอีกด้วย ไม่ว่า ป.ป.ช. หรือ สตง."

"แต่ปัญหาใหญ่กว่า ก็คือการจัดโครงการที่อำนวยประโยชน์แก่อภิมหานายทุน ซึ่งเป็นบุคคลในกลุ่มรวยสุด 1% ให้ลงทุนแทนรัฐวิสาหกิจ แต่ทีโออาร์มักจะเลือกผู้ชนะ อย่างมีการล๊อคสเปก ไม่ว่าด้วยวิธี bundle โครงการหลายๆ ส่วนเข้าด้วยกัน เพื่อให้เป็นอภิมหาโครงการยักษ์ใหญ่ จนกลุ่มธุรกิจขนาดกลางขนาดย่อมเข้าแข่งขันไม่ได้ หรือด้วยวิธีประมูลโดยให้กลุ่มข้าราชการเป็นผู้พิจารณาให้คะแนนปัจจัยต่างๆ แทนที่จะให้เอกชนสู้กัน ในตัวเลขปัจจัยหลักเพียงปัจจัยเดียว ดังเช่นกรณีคลื่นโทรศัพท์ 4 จี เป็นต้น"

"เคยมีข่าวว่าพลเอกประยุทธ์จะมีการแบ่งเค้กรถไฟความเร็วสูงระหว่างอภิมหานายทุน ถึงแม้พลเอกประยุทธ์ไม่ยืนยันหรือปฏิเสธ แต่ข่าวทำนองนี้ เป็นการตอกย้ำว่า ข้อวิจัยของเครดิตสวิส ถึงแม้รัฐบาลจะแก้ตัวพัลวันว่า เป็นการประเมินให้เป็นปัจจุบันโดยใช้ฐานข้อมูลเก่า ทำให้ผลวิจัยไม่น่าเชื่อถือ แต่นโยบายที่เปิดช่องทำกำไรจากโครงสร้างพื้นฐาน และจากทรัพย์สินและทรัพยสิทธิของรัฐวิสาหกิจนั้น ย่อมมีผลทำให้การครอบครอง และการควบคุมปัจจัยการผลิตในประเทศ โดยคนรวยสุด นั้น ปัญหาจะยิ่งหนักมากขึ้น"

"ปัญหานี้ มิใช่ความเหลื่อมล้ำระหว่างกลุ่มรวยที่สุด 10% แรก กับ 10% สุดท้าย แต่เป็นปัญหาของกลุ่มรวยที่สุด 0.1% แรก กับประชาชนที่เหลือ ดังนั้น ในเมื่อ 4-5 ปีที่พลเอกประยุทธ์บริหารงาน มีโครงการต่างๆ นาๆ ที่ทำให้ความเหลื่อมล้ำในการครอบครองทรัพย์สินมีแต่แย่ลง (ดูรูปบรรยายสารพัดโครงการ) การที่ท่านนายกฯ เอาหัวข้อแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำไปใส่ไว้ในแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี จะมีความหมายอะไร?"

"ในเมื่อการประมูลโครงการต่างๆ ผ่านไปแล้ว และในเมื่อกลุ่มรวยสุด 0.1% ได้สัมปทานต่างๆ ไปแล้ว รัฐบาลในอนาคตจะค่อยมาแก้ปัญหาเอาเมื่อนั้นหรือ?"