ผมไม่เคยทราบมาก่อน ว่า พ.อ.ประพัฒน์ จันทร์โอชา คือใคร

ผมไม่เคยทราบมาก่อนว่า พ.อ.ประพัฒน์ จันทร์โอชา จบวิศวะ จุฬา

ผมไม่เคยทราบมาก่อนว่า ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีอนุสรณ์สถาน นร.สห.2488

ผมเพิ่งจะทราบเมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ.2563 ว่า พ.อ.ประพัฒน์ จันทร์โอชา เป็นบิดาของพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา และได้ถึงแก่อนิจกรรม ในวันนั้น

ก่อนอื่น ผมต้องขอแสดงความเสียใจต่อท่านนายกรัฐมนตรี พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งได้สูญเสียบิดาไป

แต่ก็ต้องขอแสดงความยินดีต่อพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่ท่านมีบิดาเป็นผู้กล้าหาญ ร่วมขบวนการเสรีไทยสายนิสิตจุฬา นร.สห.2488 เพื่อต่อต้านผู้รุกรานประเทศไทยในขณะนั้น

จนมีชื่ออยู่ที่อนุสรณ์สถาน ที่จุฬาสร้างขึ้นไว้ เพื่อรำลึกถึงนิสิตกลุ่มนี้ ที่ได้อาสาสมัครไปร่วมรบ

หินก้อนนี้คือวจีที่ประกาศ

ความมุ่งมาดมุ่งมั่นอันสูงส่ง

เอกราชของชาติไทยต้องดำรง

และยืนยงคงสถิตนิจนิรันดร์

ต้องขอแสดงคารวะต่อจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่มีความคิดริเริ่มสร้างอนุสรณ์สถานนี้ขึ้น เพื่อรำลึกถึงชาวจุฬา ที่พร้อมจะสละชีวิตเพื่อชาติได้ ในยามคับขัน และชุมชนคนจุฬาก็ได้สลักชื่อไว้ อย่างไม่มีวันลืมเลือน

ชุมชนอื่นของประเทศไทย จะไม่เอาอย่างบ้างหรือ ว่าถ้าคนในจังหวัดของท่าน ในท้องถิ่นของท่าน ในบริษัท หรือกระทรวง หรือองค์กรของท่าน ได้ยอมสละชีวิตเพื่อความยืนยงคงไว้ของชาติไทย ก็น่าจะได้มีอนุสรณ์สถานของชุมชน นั้น สลักชื่อ และเหตุการณ์ของประวัติศาสตร์ไว้บ้าง เพื่อความภาคภูมิใจแก่ชาวชุมชนนั้นๆ เพื่อเป็นเกียรติ และอนุสรณ์แก่ผู้ที่ยอมปวารณาตน หรือเสียชีวิตไปแล้วเพื่อชาติไทย

เช่นเดียวกับที่ชุมชนคนจุฬา ได้ทำไว้

ผมขอคัดบทความเรื่อง “อนุสรณ์สถาน ผู้สละชีพเพื่อชาติตามท้องถิ่นต่างๆ” ของประเทศไทย บางตอนมาลงไว้ดังนี้

ประเทศไทย

คนไทยผู้สละชีวิตเพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทย หรือในการปฏิบัติหน้าที่ตามพันธกรณีของรัฐต่อสังคมโลกมีอยู่มากมาย สืบเนื่องกันมาหลายต่อหลายทศวรรษ และในหลายพื้นที่ ดังจะได้กล่าวจากปัจจุบันย้อนหลังไปยังอดีต ดังนี้

การสู้รบใน 3 จังหวัดภาคใต้

(พ.ศ.2547 - ยังไม่สิ้นสุด)

การสู้รบใน 3 จังหวัดภาคใต้ (พ.ศ.2547 - ยังไม่สิ้นสุด) ในปัจจุบันคนไทยจากภาคต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นครูข้าราชการลูกจ้างของรัฐ ทหารพราน ทหาร 3 เหล่าทัพ ตำรวจซึ่งมีพื้นเพมาจากจังหวัดต่างๆ ได้เสียชีวิตไปมากมายหลายพันคน เพื่อรักษาไว้ซึ่งผืนแผ่นดินไทยใน 3 จังหวัดภาคใต้ รายชื่อของท่านเหล่านี้ จะไปจารึกอยู่ที่ใด เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่คนรุ่นหลัง หรือเพื่อที่ระลึกแก่ชาวจังหวัดนั้น หากอนุสรณ์สถานมีอยู่ในแต่ละจังหวัดหรือแต่ละภาค

ถ้าไม่มีอนุสรณ์สถานรวมที่ใดสักแห่ง ชนรุ่นหลังจะรู้จักครูจูหลิง ปงกันมูล หรือไม่ และหากไม่มีอนุสรณ์สถานของชาวจังหวัดเชียงราย สำหรับชาวเชียงรายที่สละชีพเพื่อความเป็นไทยแล้ว คนเชียงรายจะไปเคารพ และรำลึกถึงครูจูหลิงได้ที่ไหน

แล้วหมวดตี้ (ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ) ซึ่งเพิ่งจบมาจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ก็จะถูกลืมเลือนไป หากเราไม่มีอนุสารณ์สถานที่จะจารึกชื่อเขาไว้ ไม่ว่าจะเป็น ณ จังหวัดที่เขาถือกำเนิด หรืออนุสรณ์สถานรวมสำหรับการสู้รบและสละชีพเพื่อรักษา 3 จังหวัดภาคใต้

การสู้รบนอกประเทศ

เพื่อความอยู่รอดของประเทศไทย

ประมาณปี พ.ศ.2515 คอมมิวนิสต์กำลังรุกขยายตัวมาในคาบสมุทรอินโดจีน นอกจากกำลังรบกันอย่างถึงพริกถึงขิงในประเทศภูมิภาคนี้อย่างเปิดเผยแล้ว ยังได้ส่งกองกำลังแทรกซึม เข้ามาในประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย อาสาสมัครชาวไทยนับหมื่นจึงต้องออกไปสู้รบนอกประเทศ ต้องล้มหายตายไปอย่างนิรนามหลายพันคน เราจะมีอนุสรณ์สถานสำหรับเขาไหม เรียกว่า อนุสรณ์สถานสำหรับผู้สละชีวิตในการสู้รบนอกประเทศเพื่อป้องกันประเทศไทย

หรือหากแต่ละจังหวัดจะมีอนุสรณ์สถานของตนเอง เพื่อผู้สละชีวิตในการสู้รบต่างๆ ก็จะมีชื่อท่านเหล่านี้ ในฐานะชาวจังหวัด...... “ผู้สละชีวิตในการสู้รบนอกประเทศเพื่อป้องกันประเทศไทย”

สงครามร่มเกล้า พ.ศ. 2524

เราคงจะจำได้ว่า เคยมีการพิพาทเรื่องดินแดนกับประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อแย่งชิงพื้นที่ที่ยังมีเขตแดนไม่แน่นอนทั้งฝ่ายไทย และประเทศเพื่อนบ้าน ส่งกำลังเข้าสู้รบกันอยู่ริมแม่น้ำเหือง จังหวัดเลย และยึดที่มั่นบนภูเขาจนถึงกับกองทัพอากาศต้องส่งเครื่องบินเข้าไปช่วยทิ้งระเบิด

การสู้รบครั้งนั้น ทหารไทยเสียชีวิตไปไม่น้อย เขาเป็นคนที่มาจากจังหวัดต่างๆ ของประเทศ ชื่อของเขาได้มีปรากฏอยู่ ณ อนุสรณ์สถานที่ใดบ้าง ในเมืองใดบ้าง เพื่อให้ชาวเมืองนั้น และบุตรหลานของทหารกล้าเหล่านั้น ได้ระลึกถึงและภาคภูมิใจในความเสียสละของบรรพบุรุษของเขา

การรบเพื่อต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ในประเทศ

(ระหว่างปี พ.ศ.2510 - 2522)

สมรภูมิกระจายไปทั่วประเทศไทย ทั้งที่รอยต่อสามจังหวัดทั้งที่จังหวัดน่าน เพชรบูรณ์ เชียงราย ในภาคเหนือ สกลนคร นครพนม ศรีสะเกษ ฯลฯ ในภาคอีสาน สุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช ชุมพร ฯลฯ ในภาคใต้

ทุกคนคงจะลืม พ.อ.อิทธิ สิมารักษ์ และทหารกล้า รวมทั้งตำรวจ และพลเรือนอีกหลายพันคนที่เสียชีวิตในการสู้รบที่เขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ ถึงแม้จะมีอนุสรณ์สถานของเขาอยู่ ณ เขาค้อ แต่โดยที่เขาเป็นชาวจังหวัดต่างๆ ที่ลูกหลานก็น่าจะได้รับความภาคภูมิใจว่าบรรพบุรุษของเขาจากจังหวัดนั้น ได้มีส่วมร่วมในการปกป้องประเทศชาติ และมีอนุสรณ์สถานพร้อมรายชื่ออยู่ในจังหวัดนั้นๆ

ทุกคนคงจะลืม ร.ท.ทายาท คล่องตรวจโรค ซึ่งได้รับมอบหมายให้คุ้มกันการสร้างทางของกรมทางหลวง ที่ถูกเหล่าคอมมิวนิสต์ล้อมยิงขณะปฏิบัติหน้าที่ทางภาคเหนือ แล้วยังใช้ปืนจ่อยิงศีรษะขณะบาดเจ็บ ซ้ำอีกด้วย

โดยที่ ร.ท.ทายาท มีมารดาเป็นชาวเชียงราย ชาวเชียงราย น่าจะมีความภาคภูมิใจที่จะเห็นชื่อเขาปรากฏอยู่ ณ อนุสรณ์สถานที่มีรายชื่อชาวเชียงรายทั้งหมด ที่เสียชีวิตในการสู้รบครั้งต่างๆ เพื่อป้องกันประเทศ

ชาวเชียงรายอีกไม่น้อย คงจะเสียชีวิตที่ อ.นาแก จ.สกลนคร หรือที่ อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช ร่วมกับชาวจังหวัดอื่นอีกจำนวนมาก ในอดีตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่ยังเสด็จพระราชดำเนินไปพระราชทานเพลิงศพวีรบุรุษเหล่านี้ทุกปี ณ วัดพระศรีมหาธาตุ ปีละหลายร้อยคน

เขาเหล่านี้ ไม่ควรได้รับการลืมเลือน แต่ควรได้รับการยกย่องเชิดชู ระลึกถึง โดยอนุสรณ์สถานของจังหวัดนั้นๆ

สงครามเวียดนาม (พ.ศ.2500 - 2518)

ประเทศฝ่ายโลกเสรีหลายประเทศ รวมทั้งสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และประเทศไทย ได้ส่งกองกำลังทหารเข้าไปสู้รบช่วยประเทศเวียดนามได้อยู่หลายปี เพื่อมิให้ลัทธิคอมมิวนิสต์สามารถเข้ามายึดครองภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ รวมทั้งประเทศไทย

ทหารไทยทั้ง 3 เหล่า ที่เสียชีวิตในสงครามเวียดนามจึงเป็นผู้ที่เสียสละชีวิตเพื่อป้องกันภัยที่จะมาจากภายนอกให้กับประเทศไทย ชื่อของเขาจึงควรจะได้รับการจารึกไว้เพื่อความทรงจำณ อนุสรณ์สถานของจังหวัดที่เขาถือกำเนิด และเพื่อเป็นที่ภาคภูมิใจของชาวจังหวัดนั้นๆ ของผู้สืบสกุลของเขา

สงครามเกาหลี (พ.ศ.2493- 2496)

เมื่อเกาหลีเหนือยาตราทัพข้ามเส้นขนานที่ 38 บุกเข้ายึดกรุงโซล เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2493 สหประชาชาติ (UNO) ก็ได้มีมติให้ยกกองกำลังเข้าช่วยเกาหลีใต้ และมีประเทศสมาชิกอีก 15 ชาติ รวมทั้งไทยส่งทหารเข้าไปร่วมรบด้วย การรบในฤดูหนาวนับว่าทารุณ เพราะทหารไทยไม่คุ้นเคยกับอากาศหนาว จึงได้เสียชีวิตไปนับร้อยคน

ถึงแม้ชื่อของเขาจะปรากฏอยู่ ณ อนุสาวรีย์ทหารผ่านศึกเกาหลี แต่ถ้ามีอนุสรณ์สถานในจังหวัดต่างๆ สำหรับชาวจังหวัดเหล่านั้นได้พลีชีพเพื่อชาติ ชื่อของเขาก็ควรได้รับการจารึกไว้เป็นเกียรติเช่นกัน

สงครามโลกครั้งที่ 2 (พ.ศ.2482 - 2488)

นับว่าเป็นสงครามที่กระจายไปทั่วโลก ทหารและประชาชนชาวไทยต้องเสียชีวิตในการสู้รบกับญี่ปุ่นผู้บุกรุกเข้ามาเมื่อเดือนธันวาคม 2484 ต้องเสียชีวิตในการสู้รบในอินโดจีน และแคว้นไทยใหญ่ ต้องเสียชีวิตในการเป็นเสรีไทยและในการถูกโจมตีทางอากาศมากมาย ผู้สละชีวิตเพื่อป้องกันประเทศเหล่านี้ ควรได้รับการยกย่องจากเมือง หรือจังหวัดที่เขามีพื้นเพอยู่เช่นเดียวกับชาวบ้านบางระจัน โดยมีการสร้างอนุสรณ์สถานไว้ให้คนรุ่นหลังได้รำลึกถึงในจังหวัดนั้นๆ หรือในอำเภอนั้นๆ

บทสรุป

จากการที่ได้พบเห็นอนุสรณ์สถาน ในการเดินทางรอบโลก ของผมคราวนี้ ผมจึงใคร่นำเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง การมีอนุสรณ์สถานในจังหวัดต่างๆ สำหรับชาวจังหวัดนั้นๆ ที่สละชีวิตเพื่อปกป้องประเทศชาติ หรือการมีอนุสรณ์สถานในบางอำเภอ หรือตำบลใหญ่ สำหรับชาวอำเภอหรือตำบลนั้นๆ ย่อมนำมาซึ่งความภาคภูมิใจให้แก่ชาวจังหวัด อำเภอ หรือตำบลนั้นๆ ว่าคนพื้นเพของตนได้มีส่วนร่วมในการดำรงอยู่ของประเทศไทย สร้างเกียรติประวัติให้แก่ลูกหลานและผู้สืบสกุล ให้เห็นว่าบรรพบุรุษได้สละชีพ เพื่อรักษาผืนแผ่นดินมาแล้ว เราจึงควรต้องรักษาสืบต่อไป

ขอฝากบทความนี้ไว้ให้แก่ ผู้ว่าราชการจังหวัด, นายกเทศมนตรี อบจ.จังหวัดต่างๆ อบต.ตามอำเภอและตำบลต่างๆไว้ประกอบการพิจารณา หากอนุสรณ์สถานเหล่านี้มีไว้ในสวนสาธารณะ หรือตามวงเวียนใหญ่ๆ หรือ ณ ที่ดินของอนุสรณ์สถานโดยเฉพาะ ก็จะเป็นเกียรติประวัติอันสูงส่งแก่ท่านซึ่งเป็นคนในจังหวัด อำเภอ หรือตำบลนั้นๆ เอง

ในอนุสรณ์สถานแต่ละแห่ง ควรมีรายชื่อสงคราม หรือการสู้รบครั้งต่างๆ ดังต่อไปนี้ เป็นอย่างน้อย พร้อมทั้งรายชื่อวีรบุรุษผู้สละชีพเพื่อความดำรงอยู่ของชาติไทย เพื่อความเป็นไทย คือ

อนุสรณ์สถานชาวจังหวัด .................. ผู้สละชีพเพื่อชาติ

การสู้รบใน 3 จังหวัดภาคใต้ (พ.ศ.2547 - ..............)

การสู้รบเพื่อป้องกันการรุกรานจากภายนอก (เช่น กรณีร่มเกล้า เขาพระวิหาร)

การสู้รบเพื่อต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ในประเทศ

การสู้รบนอกประเทศ เพื่อป้องกันประเทศไทย

สงครามเวียดนาม

สงครามเกาหลี

สงครามโลกครั้งที่ 2

สงครามโลกครั้งที่ 1

การสละชีวิตเพื่อปกป้องความเป็นไทย (กรณีอื่นๆ)

สำหรับรายชื่อผู้เสียชีวิตนั้น หน่วยงานท้องถิ่นย่อมติดต่อขอชื่อผู้เสียชีวิตได้จากกระทรวงกลาโหม กระทรวงมหาดไทย กองทัพทั้ง 3 เหล่าทัพ และกรมตำรวจ เป็นต้น

ขอยกเนื้อร้องขอบทเพลงพระราชนิพนธ์ “เราสู้” บางส่วนซึ่งประพันธ์โดย คุณสมภพ จันทร-ประภา มาปิดท้ายเรื่อง คือ

บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ

ปกบ้านป้องเมืองคุ้มเหย้า

เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา

หน้าที่เรา รักษาสืบไป

ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า

จะได้มีพสุธาอาศัย

อนาคตจะต้องมีประเทศไทย

มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย

เขียนโดย “ประธานฝ่ายส่งเสริมความเป็นไทย สหพันธ์สมาคมสตรีอาสาสมัครรักษาดินแดน เมื่อปี พ.ศ.2551เป็นเวลา 12 ปี มาแล้ว

ศิริภูมิ