เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2563 ศ.ดร.สุชาติ​ ธา​ดา​ธํารง​เวช​ อดีต​รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง​ กล่าวถึงกระแสข่าวที่รัฐบาลกำลังจะกู้เงินถึง​ 1.68​ ล้านล้านบาท​ มาแก้ปัญหาวิกฤตโควิด-19​ เพื่อชดเชยรายได้ประชาชน​ และช่วยลดต้นทุนธุรกิจ​ ที่ถูกกระทบจากมาตรการ​ที่รัฐบาลสั่งหยุดทำงาน​ หยุดกิจการ​ทางเศรษฐกิจนั้น ​ว่า 1.เป็นการกู้เงินจำนวนมากมายมหาศาล มีขนาดถึง​ 10% ของรายได้รวมของชาติ​ (GDP​)

2.การกู้ขนาดนี้​ ตลาดเงินไม่มีเม็ดเงินเหลือเพียงพอ​ ดังนั้นจึงเป็นการที่รัฐบาลกู้เงิน​ โดยออกพันธบัตรรัฐบาล​ ขายให้ธนาคารพาณิชย์​ ​แล้วธนาคารพาณิชย์​ไปขายต่อให้แบงค์ชาติ​ แบงค์ชาติก็พิมพ์เงินบาท​เพิ่มขึ้น​มา​ ส่งให้รัฐบาล​ไปใช้จ่าย​ ก็คือ​ "รัฐบาลพิมพ์แบงค์จำนวนมาก​มาใช้จ่าย" เพราะโดยปกติรัฐบาลจะกู้เงินปีละ​ 40,000 - 50,000 ล้านบาท​เท่านั้น​ คราวนี้รัฐบาลจะกู้เพิ่มขึ้น​ถึง 3,100%

3.การที่รัฐบาลไทยจะ​ "พิมพ์แบงค์ขึ้นมาใช้" เพิ่มขึ้นถึง​ 10% ของ​ GDP​ นั้น​ ควรดูให้ดีว่าแบงค์ที่พิมพ์เพิ่มขึ้นมา​นั้น ได้นำมาใช้ให้เกิดการจ้างงาน​เพิ่มขึ้น สร้างผลผลิตเพิ่มขึ้นมากถึง​ 10% หรือไม่ 4.หากรัฐบาลใช้เงินกู้นี้แล้ว​ ไม่ก่อให้เกิดการฟื้นตัว​ทางเศรษฐกิจ​มากพอ คนรุ่นหลังจะต้องใช้หนี้มากมาย​เลย​ เพราะประเทศเราฐานภาษีต่ำ​ จะต้องใช้หนี้คืนอีกกี่ปี​ และจะต้องเพิ่มภาษีอีกหรือไม่​ รัฐบาลจึงต้องมีแผนการหาเงินใช้หนี้ด้วย​ ไม่ใช่เอาแต่กู้เงินอย่างเดียว

5.แต่ถ้าหากเป็นการพิมพ์แบงค์​ มาชดเชยรายได้มาแจกประชาชนอย่างเดียว​ และยังให้คนหยุดงาน และบริษัทหยุดงาน ก็จะทำให้เกิดเงินเฟ้อ​สูงมาก​ อาจเกิน​ 10% เพราะปริมาณเงินเพิ่มขึ้นมาก​ แต่ปริมาณผลผลิตรวม​ (GDP)​ ไม่เพิ่มขึ้น​ ภาวะเงินเฟ้อสูง ข้าวของแพง​ มีแต่คนซื้อ​ ไม่มีคนผลิต​ จะทำให้ประชาชนจำนวนมาก​ เดือดร้อนยิ่งขึ้น​ และเมื่อมีเงินเฟ้อขนาดนั้นแล้ว​ ก็จะหยุดได้ยาก และ 6.นอกจากนี้​ จะทำให้พฤติกรรม​ที่รัฐบาลพิมพ์เงินมาใช้​ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีในอนาคต​ ​เช่น​ การเกิดเงินเฟ้อมหาศาล​ใน​ เวเนซุเอลา , ซิมบับเว​ จนเงินไม่มีค่า​ ถูกโยนทิ้งตามข้างถนน