26 ต.ค.56 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ข้อความลงเฟซบุ๊ค แสดงความคิดเห็นต่อกรณีแกนนำเสื้อแดงบางส่วนออกมาเรียกร้องให้มวลชนคนเสื้อแดงสนับสนุน ร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรม ของนายวรชัย เหมะ ส.ส.สมุทรปราการ พรรคเพื่อไทย ที่มีการแก้ไขในมาตรา 3 ครอบคุลมคดีที่ได้รับการนิรโทษกรรมไปถึงคดีทุจริตคอรัปชั่น เพื่อจะให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นักโทษชายต้องคำพิพากษาศาลจำคุก 2 ปีคดีทุจริตประมูลซื้อขายที่ดินรัชดา และหลบหนีอยู่ต่างประเทศว่า ถือเป็นพวกหัวอ่อนที่พร้อมจะซ้ายหันขวาหันตามผู้นำ

นายสมศักดิ์ โพสต์ไว้ก่อนหน้านี้ว่า กลุ่มสนับสนุน พ.ต.ท.ทักษิณไม่ได้เห็นความสำคัญของประชาชนที่ต้องเสียชีวิต และพิการบาดเจ็บ มองว่ามวลชนเหล่านี้คือ “เบี้ย” บนกระดาน เมื่อผู้นำต้องการได้อำนาจคืน ก็พร้อมจะสละชีวิต “เบี้ย” ในการช่วงชิงและรักษาอำนาจนั้น และเมื่อตกลงกันเองได้หรือหาทางยุติความขัดแย้งกันเองได้ ในระดับใดระดับหนึ่ง ชีวิต "เบี้ย" เหล่านั้น ก็ถูกลืมไป

“บรรดาเสื้อแดงที่ตอนนี้มาพูดว่า ยังไงก็เอาคนสั่งฆ่ามาลงโทษไม่ได้ (ดังนั้น ก็ "เหมาเข่ง" กันไปเถอะ) เมื่อไม่กี่เดือน ไม่กี่สัปดาห์ที่แล้วนี้เอง ยังตะโกนด่าๆ ว่า "ต้องเอาฆาตกรมาลงโทษๆๆ" จะเอาตาย มาร์คกับเทือกให้ได้ ฯลฯ แล้วตอนนั้นที่ตะโกนๆกันนี่ เชื่อว่าเอาผิดได้หรือครับ แต่ตอนนี้เกิดฉลาดขึ้นมากระทันหันว่า ยังไงก็เอาผิดไม่ได้? แสดงว่าไม่กี่สัปดาห์ก่อนนี่ยัง "ไม่ฉลาด" อยู่หรือครับ?”

ข้อความที่นายสมศักดิ์โพสต์ใน 2 กระทู้บนเฟซบุ๊ค

ความจริงขั้นรากฐานง่ายๆคือ ชนชั้นนำทั้งสองฝ่ายในปัจจุบัน ไม่ว่าฝ่ายเจ้า หรือฝ่ายทักษิณ ไม่ได้เห็นว่าการเสียชีวิต พิการบาดเจ็บของประชาชนธรรมดา (บรรดา "เบี้ย" ทั้งหลาย) มีความสำคัญมากมายอะไร ถ้าเทียบกับการรักษาอำนาจหรือกลับสู่อำนาจของพวกเขาเอง

และสังคม-วัฒนธรรมการเมืองในวงกว้างออกไป (หรือพูดเป็นรูปธรรมขึ้น คือประชาชนผู้สนับสนุนของทั้งสองฝ่ายเอง) ก็มีวิธีคิดแบบเดียวกัน

เราจึงได้เห็นการฆ่ากันทางการเมือง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยไม่มีผู้ต้องรับผิดเลย

เพราะสำหรับชนชั้นนำทุกฝ่าย (ในปัจจุบันคือทั้งฝ่ายเจ้า และฝ่ายทักษิณ) อำนาจของพวกเขาสำคัญกว่ามาโดยตลอด ถ้าขัดแย้งกัน หรือรู้สึกสั่นคลอนในอำนาจ หรือต้องการได้อำนาจคืน ก็พร้อมจะสละชีวิต "เบี้ย" ธรรมดาๆไป ในเกมส์ช่วงชิง-รักษาอำนาจนั้น และเมื่อตกลงกันเองได้หรือหาทางยุติความขัดแย้งกันเองได้ ในระดับใดระดับหนึ่ง ชีวิต "เบี้ย" เหล่านั้น ก็ถูกลืมไป หรือไม่อย่างมาก ก็ทำการ "ยกย่องเชิดชู" ในบางระดับ (หรือ "ชดเชยเงิน" ในบางระดับ) แต่เรื่องหาคนรับผิด ในหมู่พวกชนชั้นนำกันเอง ไม่ต้องไปนึกถึง

"เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง" เพื่อรักษาสภาพเช่นนี้ ก็หาทางยกขึ้นมาได้เสมอ ตามสถานการณ์ (เพื่อความปรองดอง, เพื่อก้าวไปข้างหน้า, ยังไงก็เอาผิดใครไม่ได้อยู่แล้ว ฯลฯ) และก็พร้อมจะมีนักเขียน นักประชาสัมพันธ์ ลิ่วล้อ หรือกระทั่งคนที่เสียเพื่อน เสียญาติเอง ออกมาแสดงการ "สนับสนุน" ข้ออ้างเหล่านี้

…………………………………………………………….

บรรดาเสื้อแดงที่ตอนนี้มาพูดว่า ยังไงก็เอาคนสั่งฆ่ามาลงโทษไม่ได้ (ดังนั้น ก็ "เหมาเข่ง" กันไปเถอะ)

เมื่อไม่กี่เดือน ไม่กี่สัปดาห์ที่แล้วนี้เอง ยังตะโกนด่าๆ ว่า "ต้องเอาฆาตกรมาลงโทษๆๆ" จะเอาตาย มาร์คกับเทือกให้ได้ ฯลฯ

แต่พอผู้นำหัน ก็หันตามทันที

ช่างหัวอ่อนกันเสียเหลือเกินนะครับ

แล้วตอนนั้นที่ตะโกนๆกันนี่ เชื่อว่าเอาผิดได้หรือครับ แต่ตอนนี้เกิดฉลาดขึ้นมากระทันหันว่า ยังไงก็เอาผิดไม่ได้? แสดงว่าไม่กี่สัปดาห์ก่อนนี่ยัง "ไม่ฉลาด" อยู่หรือครับ?