วันที่ 10 พฤษภาคม 2568  นางวิรังรอง ทัพพะรังสี ประธานเครือข่ายมหาวิทยาลัยเพื่อการปฏิรูปประเทศ โพสต์เฟซบุ๊กระบุว่า  ดิฉันสงสัยว่า เหตุใด แพทย์หญิง รวมทิพย์ สุภานันท์ ในฐานะแพทย์ผู้ตรวจร่างกาย ขณะรับตัวผู้ต้องขังใหม่ รพ. ราชทัณฑ์ โดนลงโทษแค่ตักเตือนเนื่องจากการเขียนใบส่งตัวล่วงหน้า

การเขียนใบส่งตัวล่วงหน้าถือว่ามี"เจตนา" กระทำความผิดชัดเจน ไม่ต่างจากแพทย์ที่ออกใบรับรองแพทย์อันเป็นเท็จ ผิดทั้งจริยธรรม จรรยาบรรณ ผิดต่อวิชาชีพ และยังทำให้เห็นว่า น่าจะมีการตระเตรียมวางแผนการไว้ล่วงหน้าอย่างเป็นกระบวนการรับช่วงต่อกันที่สำคัญ นักโทษคนนั้นคือนักโทษชายที่โดนคดีอาญาทุจริตคอร์รัปชัน โกงบ้านรับประทานเมืองแล้วหนี ทั้งยังเป็นผู้ต้องหาหนีหมายจับในคดีอาญา ม. ๑๑๒ อีกด้วย

ใบส่งตัวที่ แพทย์หญิง รวมทิพย์ สุภานันท์ ออกให้นักโทษชายล่วงหน้า จึงถือเป็น "ต้นเหตุ" แห่งปัญหาชั้น ๑๔ "ที่ทำให้นักโทษไม่ต้องติดคุกแม้สักวันเดียว" แม้จะอ้างว่ามีผู้ทำใบส่งตัวล่วงหน้าไว้ให้เรียบร้อยแล้วและถูกบังคับให้เซ็นชื่อก็ตาม ดิฉันก็ยังเชื่อว่า "คนชั่ว ทำความชั่วง่าย คนดีทำความชั่วยาก" และยิ่งเป็นถึงแพทย์ อาชีพที่ผู้คนยกย่องนับถือให้เกียรติ ย่อมควรจะเข้าใจผลที่จะต้องติดตามมา

ถ้าแพทย์หญิง รวมทิพย์ สุภานันท์ ไม่ออกใบส่งตัวให้ นักโทษชายก็จะต้องได้รับโทษติดคุก หรือถ้าป่วยก็รักษาตัวที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ตามสภาพ เรื่องทั้งหมดคงไม่วุ่นวาย กระทบไปทุกองค์กร ทั้งองค์กรอิสระ ทั้งวงการแพทย์ ตุลาการ ตำรวจ อย่างที่ผ่านมาและยังเป็นอยู่

ดิฉันมิอาจก้าวล่วงมติแพทยสภา และไม่ทราบกฎระเบียบแนวทางวินิจฉัยและการลงโทษของแพทยสภา จึงเกิดความสงสัย และคิดว่ามีประชาชนจำนวนมากอาจสงสัยเหมือนดิฉัน 

มติของคณะกรรมการแพทยสภาทำให้คนไทยชื่นใจมีกำลังใจ แต่หากท่านจะกรุณาชี้แจงประเด็นดังกล่าวที่ดิฉันกล่าวมาข้างบนนี้ ให้ประชาชนทราบ "เหตุผลของการลงโทษที่เบากว่าการลงโทษแพทย์อีก ๒ ท่าน" เพื่อให้เป็นที่เข้าใจตรงกัน ดิฉันขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ

สุดท้ายนี้ เมื่อพิจารณาถึงการที่นักโทษชายได้ขอพระราชทานอภัยโทษ และได้รับพระราชทานอภัยลดโทษจาก ๘ ปี จนเหลือเพียง ๑ ปี ประชาชนคนธรรมดาอย่างดิฉัน เห็นว่า แพทย์หญิง รวมทิพย์ สุภานันท์ ควรได้รับโทษ "อย่างน้อยที่สุด" เท่ากับแพทย์อีก ๒ ท่าน เพราะไม่คำนึงถึงพระบรมราชโองการ เป็นผู้กระทำการอันเป็นเหตุตั้งต้นของปัญหาทั้งมวลเรื่องชั้น ๑๔ 

วิรังรอง ทัพพะรังสี

๙ พ.ค. ๒๕๖๘