รายการ “สีสันการเมือง แบบ เด้งเด้ง” ทางช่องยูทูบ “แนวหน้าออนไลน์” ในตอนที่เผยแพร่วันที่ 4 มิ.ย. 2568 พูดคุยกับ พล.ท.นันทเดช เมฆสวัสดิ์ อดีตหัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการพิเศษ ศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ (ศรภ.) ในประเด็นความขัดแย้งตามแนวชายแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา ซึ่งมีการตั้งข้อสังเกตเชื่อมโยงไปถึงครอบครัวของนักการเมืองใหญ่ของทั้ง 2 ประเทศ โดย  พล.ท.นันทเดช กล่าวว่า ที่ผ่านมาครอบครัวของ ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีของไทย กับ ฮุน เซน อดีตนายกรัฐมนตรีของกัมพูชา สนิทสนมไปมาหาสู่กัน แต่อยู่ๆ ก็มามีปัญหาขึ้น

ซึ่งสำหรับคนที่เกิดหลังปี 2500 จะมองสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ว่าเป็นเรื่องแปลก อาจมีการตั้งคำถามว่าทำไมนายทักษิณไม่ห้าม หรือนายทักษิณห้ามไม่ได้ แต่เรื่องนี้มีสาเหตุ โดยหากดู “สถานการณ์ภายในของกัมพูชา” ก็ต้องบอกว่าไม่สู้ดีนัก เช่น 1.ปัญหาเศรษฐกิจ ซึ่งกัมพูชาเจอหนักกว่าไทย ดังนั้นจึงมีการนำประเทศกัมพูชามาเปรียบเทียบกับประเทศไทย อย่างที่เห็นว่ามีชาวกัมพูชาจำนวนมากเข้ามาหางานทำในไทย เม็ดเงินในส่วนนี้จึงมีความสำคัญมากต่อการหล่อเลี้ยงประเทศกัมพูชา แต่ก็กลายเป็นปมด้อยที่รู้สึกอยู่ภายในใจด้วย

2.ปัญหาการเมือง ซึ่งพรรคฝ่ายค้านในกัมพูชาเริ่มมีกระแสดีวันดีคืน เนื่องจากอีกด้านหนึ่งกัมพูชาก็มีปัญหาพื้นที่ชายแดนกับเวียดนามด้วยเช่นกัน ซึ่งชาวกัมพูชาก็เริ่มตั้งคำถามกับรัฐบาลว่าเหตุใดจึงยอมเจรจากับกับเวียดนามอย่างง่ายดาย “ดังนั้นแล้วเพื่อจะให้อยู่รอดก็ต้องหันมาที่ไทยเพื่อสร้างกระแสชาตินิยม” รัฐบาลกัมพูชาทำเช่นนี้มาตลอดตั้งแต่เมื่อครั้ง ฮุน เซน ยังเป็นนายกฯ เพียงแต่หากเป็นช่วงที่รัฐบาลไทยไม่ใช่ขั้วการเมืองของนายทักษิณ เมื่อกัมพูชาทำแบบนั้นก็จะถูกตอบโต้อย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกัน “สถานการณ์เศรษฐกิจของไทยทุกวันนี้ก็ย่ำแย่กว่ารัฐบาลก่อนๆ ที่ผ่านมา” ห้างสรรพสินค้าหรือตลาดนัดที่เคยคึกคักก็แทบร้างไร้ผู้คน เสียงบ่นเรื่องปัญหาเศรษฐกิจดังเซ็งแซ่ แต่ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา รัฐบาลทำแต่เรื่องที่ประชาชนต่อต้าน เช่น MOU44 การแก้ไขรัฐธรรมนูญ กาสิโน ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจนอกจากการแจกเงิน แต่หากรัฐบาลนำเงินที่แจกตั้งแต่ต้านไปทำโครงการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ เช่น ท่องเที่ยวคนละครึ่ง สถานการณ์ก็คงจะไม่เหมือนกับที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน 

นอกจากนั้นยังมีปัญหาสถานภาพของนายทักษิณเองด้วย ซึ่งในวันที่ 13 มิ.ย. 2568 ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง นัดไต่สวนกรณีการส่งตัวนายทักษิณ ในช่วงที่กำลังต้องโทษจำคุก 1 ปี ออกจากเรือนจำไปพักรักษาตัวที่ชั้น 14 รพ.ตำรวจ ทำโดยถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่ โดยสรุปแล้วสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตามแนวชายแดนไทย – กัมพูชานั้นเชื่อมโยงเรื่องการเมืองภายในทั้งของไทยและกัมพูชา เพราะหากคนสนใจเรื่องนี้กันมาก ก็จะสนใจหรือบ่นปัญหาเศรษฐกิจน้อยลง แต่หันไปสนใจด้านชาตินิยมแทน

อย่างไรก็ตาม “การสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของสังคมจากปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น เป็นวิธีการที่รัฐบาลทั่วโลกใช้กันโดยทั่วไป” เพราะเป็นการแก้ไขในเชิงจิตวิทยา เช่น บางประเทศจู่ๆ ก็มีข่าวรัฐมนตรีบางคนมีชู้ แล้วก็ตกลงกันภายในขอให้ลาออกเสีย แต่รัฐบาลหลายประเทศที่ทำแบบนี้ใช้วิธีที่ไม่ส่งผลกระทบต่อประเทศชาติ ส่วนคำถามที่ว่ากัมพูชาไม่รู้หรือว่าไทยไม่รับอำนาจศาลโลก เพราะบอกว่าจะนำข้อพิพาทกับไทยไปขึ้นศาลโลก ซึ่งจริงๆ กัมพูชาต้องรู้เรื่องนี้ดี เพราะรัฐมนตรีหลายคนอยู่ในตำแหน่งมาเป็นสิบปีและอยู่กับเรื่องชายแดนมาตลอด

“กระทรวงต่างประเทศของเราก็เปลี่ยนคน แล้วอีกอย่างกระทรวงต่างประเทศของเราไม่เคยดำเนินนโยบายเชิงรุกไม่ว่ากับประเทศไหน ผมไม่ได้พูดถึงเรื่องกัมพูชานะ ไม่เคยดำเนินนโยบายเชิงรุกในการแก้ไขปัญหา เราคิดว่าทุกประเทศเป็นสุภาพบุรุษแบบเรา ก็เหมือนกรณีที่ทำข้อตกลงกับทหารกัมพูชาว่าจะถอยไปคนละ 200 เมตร พอรับคำทหารไทยรีบถอยเลย พอถอยมา 150 เมตร อ้าว! นั่นยังไม่ถอยเลย

พอมันไม่ถอยก็บอกว่าพื้นที่ที่เราถอยเป็นพื้นที่ทับซ้อน บ้าหรือ? พื้นที่ของเราชัดๆ มันจะไป No Man Land (พื้นที่ที่ไม่มีฝ่ายใดอ้างสิทธิ์) ได้อย่างไร? ถ้าเผื่อกัมพูชาถอยไป 200 เมตร พื้นที่ตางนี้ถึงจะเป็นพื้นที่ทับซ้อนกัน แต่ตอนนี้พอเราถอยมาฝ่ายเดียว กัมพูชาไม่ถอยแล้วดันบอกว่าพื้นที่ที่เราถอยเป็นพื้นที่ No Man Land มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ประเทศไทยมันเป็นสุภาพบุรุษเสียทุกเรื่อง”

เมื่อดูจุดที่เป็นปัญหาชายแดนระหว่างไทย – กัมพูชา ซึ่งจริงๆ ฮุน เซน ก็รู้อยู่ว่าฝ่ายกัมพูชาทำอะไรไม่ได้ อย่างที่ “ปราสาทตาเมือนธม” ซึ่งหลักฐานของฝ่ายไทยแน่นหนากว่า หรือ “เกาะกูด” ที่ไทยยึดหลักกฎหมายระหว่างประเทศของสหประชาชาติชัดเจน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะใช้เรื่องนี้มาสร้างสถานการณ์เพราะเห็นว่าทำแล้วชาวกัมพูชารวมถึงฝ่ายค้านก็หันมาสนับสนุนรัฐบาล

นอกจากนั้น “ยังมีการสร้างกระแสเรืองวัฒนธรรมต่างๆ ของไทยล้วนลอกเลียนไปจากกัมพูชา” มวยไทยบ้าง รำไทยบ้าง โดยกระแสเหล่านี้มักถูกจุดขึ้นเมื่อชาวกัมพูชาเริ่มพูดถึงความยากจนภายในประเทศ ทำให้ชาวกัมพูชาสนใจเรื่องดังกล่าวมากกว่าปัญหาปากท้องของตนเอง ส่วนคำถามว่าสถานการณ์จะลุกลามไปถึงขั้นเป็นสงครามหรือไม่ ก็อยู่ที่การดำเนินการของทั้ง 2 ฝ่าย

โดยกัมพูชานั้นก็รู้อยู่ว่าเมื่อเปรียบเทียบกำลังรบแล้วฝ่ายไทยเป็นต่อมากกว่า 3 - 4 เท่าตัว เช่น หากกัมพูชารบได้ 15 วัน ไทยจะรบได้ถึง 45 วัน แต่สิ่งที่ตนกังวลคือวันดีคืนดีฝ่ายกัมพูชาเข้ามาตีแบบฉาบฉวยแล้วก็รีบกลับไปประกาศสันติภาพ ผู้นำ 2 ประเทศคุยกันโดยที่ฝ่ายไทยยังไม่ทันได้ทำอะไร ดังนั้นทหารในพื้นที่จึงต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา ซึ่งการรับมือวิธีการแบบนี้ทำได้ยาก

ส่วนที่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงการทำหน้าที่ของ ภูมิธรรม เวชยชัย รองนายกรัฐมนตรี ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม จริงๆ แล้วนายภูมิธรรมอยู่ในกลุ่มคนรักชาติคนหนึ่ง แต่สถานการณ์แบบนี้นายภูมิธรรมคงต้องรักตัวเอง ยิ่งในช่วงที่มีข่าวการปรับคณะรัฐมนตรี (ครม.) และในเมื่อขนาดนายทักษิณยังไม่ห่วง คะแนนเสียงของพรรคเพื่อไทยก็ตกต่ำติดดิน “เพราะคะแนนของนายทักษิณไมได้ขึ้นอยู่กับความนิยมประชาชน แต่อยู่กับการดูแลบ้านใหญ่ราว 70 หลัง” ซึ่งทุกหลังมีศักยภาพในตนเอง

“พูดง่ายๆ ว่าบ้านใหญ่คุณทักษิณเป็นดาวฤกษ์ มีบุญคุณกับประชาชนในพื้นที่ มีความเป็นเครือญาติติดต่อกัน คุณทักษิณจะเป็นอะไรก็เรื่องของคุณทักษิณ แต่บ้านใหญ่เลือกกี่ครั้งก็ได้หมดเพราะเขามีความสัมพันธ์กับประชาชนที่แยกออกจากตัวพรรค คือพูดถึงบ้านใหญ่ย้ายไปอยู่พรรคไหนเขาก็ได้หมด ไม่จำเป็นต้องอยู่พรรคเพื่อไทย คุณทักษิณจึงไม่กังวล เลือกตั้งก็มีคะแนนตุนจากพวกบ้านใหญ่”

อย่างไรก็ตาม “จากนี้เป็นต้นไปนายทักษิณจะต้องเริ่มสนใจปัญหาชายแดนไทย – กัมพูชามากขึ้น เพราะประชาชนเริ่มเอาจริง” เริ่มเห็นความสามัคคีของคนไทยในพื้นที่มากขึ้น ทั้งนี้ หากมีการทำสงคราม ไทยจะเสียเปรียบเพราะในพื้นที่มีการตั้งหมู่บ้านกระจัดกระจาย ฝ่ายกัมพูชาระดมยิงเข้ามาอย่างไรก็ต้องโดนบ้าง ในขณะที่กัมพูชามีความเป็นเผด็จการมากกว่า สามารถกวาดต้อนประชาชนออกไปได้ ความเสียหายที่เกิดขึ้นสำหรับไทยจึงมีทั้งทหารและพลเรือน ต่างจากกัมพูชาจะเสียหายเฉพาะทหารเท่านั้น

ซึ่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (สส.) ในพื้นที่ก็เป็นคนของพรรคเพื่อไทย ย่อมต้องรู้ดีว่าอารมณ์ของประชาชนบริเวณนั้นเป็นอย่างไร  จึงเชื่อว่าหลังจากนี้รัฐบาลจะต้องลงไปดูแลประชาชนให้มาก เพราะสถานการณ์บังคับให้ต้องลง หากไม่ลงก็เท่ากับเป็นรัฐบาลขายชาติทันที อนึ่ง “แม้รัฐบาลกัมพูชาจะพยายามใช้ไทยเป็นเครื่องมือสร้างกระแสชาตินิยม แต่ก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าใดนัก โดยเฉพาะชาวกัมพูชาที่ทำงานอยู่ในไทยรู้ดีว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร และต้องบอกเล่ากับญาติสนิทมิตรสหายในกัมพูชา” ดังที่มีข่าวว่าช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ฝ่ายกัมพูชาปิดกั้นการสื่อสารทางอินเตอร์เน็ตที่ส่งไปจากไทย

ส่วนคำถามว่าการที่นายทักษิณไม่กล้าทำอะไรรุนแรง เพราะฮุน เซน เคยมีบุญคุณหรือไม่ เรื่องนี้ตนไม่ทราบว่าใครมีบุญคุณต่อกันขนาดไหน แต่ที่รู้คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นช่วงแรกก็สมประโยชน์กันระหว่างรัฐบาลของทั้ง 2 ฝ่าย เพราะช่วยกลบกระแสประชาชนในประเทศ แต่เรื่องนี้ก็ต้องระมัดระวัง เช่น หากสังคมไทยให้น้ำหนักไปทางปัญหาชายแดนจนลืมเรื่องชั้น 14 มติของแพทยสภาก็อาจเปลี่ยนได้ เพราะแพทย์ก็ต้องมีเจ้านาย และในสัดส่วนกรรมการแพทยสภามีข้าราชการอยู่มากกว่าครึ่ง

แต่ก็เชื่อว่าในที่สุดคงไม่มีแพทย์คนไหนที่จะเสี่ยงเอาอนาคตที่ตนเองจะต้องอยู่ในหน้าที่การงานต่อไปอีก 20 กว่าปี หรือชั่วลูกชั่วหลานเสียชื่อเพราะเรื่องนี้ เดินไปไหนในงานก็จะถูกคนตราหน้า นอกจากนั้น แพทย์ยังเป็นวิชาชีพที่สามารถอยู่รอดได้ด้วยตนเองโดยไม่ต้องไปพึ่งพาระบบราชการ ส่วนคำถามว่าในสถานการณ์ที่มีปัญหารอบด้านแบบนี้รัฐบาลจะเป็นอย่างไรต่อไป ก็ต้องบอกว่าปัญหาของรัฐบาลเป็นปัญหาที่หนัก

“คนที่เคยเชื่อครึ่ง – ไม่เชื่อครึ่งว่ารัฐบาลบริหารงานไม่ดีก็ต้องเริ่มเชื่อแล้วตอนนี้ เริ่มเชื่อจากปัญหาชายแดนระหว่างไทยกับเขมร ทำไมรัฐบาลถึงมีท่าทีแบบนี้ ทำไมรัฐบาลถึงมีท่าทีช้ามาก ทำไมรัฐบาลถึงยอมให้เขารุกขนาดนี้ เรายังไม่มีปฏิกิริยาจากสถานทูตไทย ยังไม่มีปฏิกิริยาจากสถานทูตเรา ในรัฐบาลเราก็ยังไม่มีแถลงการณ์อะไรเป็นเรื่องเป็นราว (แถลงการณ์เพิ่งออกเช้าวันที่ 4 มิ.ย. 2568) ฉะนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปรัฐบาลจะต้องกลับเข้าสู่ทิศทาง เพราะฮุน เซนเก็บคะแนนไปได้เยอะแล้ว ก็ควรจะหยุดได้แล้ว”

หมายเหตุ : สามารถรับชมรายการ “สีสันการเมือง แบบ เด้งเด้ง” ดำเนินรายการโดย บุญระดม จิตรดอน ทางช่องยูทูบ “แนวหน้าออนไลน์” ทุกวันอังคาร-พฤหัสบดี เวลา 11.00-12.00 น. โดยประมาณ