เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2568 ผศ.ดร.ไชยณรงค์ เศรษฐเชื้อ อาจารย์คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก Chainarong Setthachua ระบุว่า ปจว.ของชนชั้นนำกับแรงงานข้ามชาติกัมพูชา

การเรียกร้องแรงงานกลับประเทศเป็นปฏิบัติการทางจิตวิทยา (ปจว.) ของผู้นำกัมพูชาที่ผมเชื่อว่าไม่มีแรงงานข้ามชาติชาวกัมพูชาคนไหนบ้าจี้ทำตามแน่ เพราะแรงงานกัมพูชาถือว่าประเทศไทยเป็นบ้านหลังที่ 2

ขณะที่คนไทยก็อย่าหลงกลเล่นประเด็นนี้ตามเพราะแรงงานข้ามชาติชาวกัมพูชาทั้งที่เข้าเมืองมาทำงานถูกกฎหมายและผิดกฎหมายราว 8 แสนคน เป็นแรงงานระดับล่างสุดคือ 3 D jobs ได้แก่ งานสกปรก งานอันตราย และงานลำบาก ซ้ำซาก จำเจ ที่คนไทยไม่ทำ แรงงานเหล่านี้จึงสำคัญก่อเศรษฐกิจไทยมาก

การที่แรงงานชาวกัมพูชาข้ามแดนมาทำงานในไทยยังมาจากความใฝ่ฝันของคนหนุ่มสาวที่ครั้งหนึ่งในชีวิตอยากมาประเทศไทย เพื่อจะได้ดูมวยไทย ดูดาราไทยตัวเป็นๆ หากใครบอกว่าจะมาไทยแล้วไม่ได้มา พวกเขาก็จะพูดกันว่าเป็นเพราะชาติที่แล้วไม่ได้สร้างวัดสร้างวาในไทย

แรงงานกัมพูชา แม้ว่าถูกกดขี่ขูดรีดแรงงาน แต่พวกเขาก็ยังไม่สร้างปัญหา แรงงานกัมพูชาจำนวนหนึ่งยังมีชีวิตแบบ Living across the border คือใช้ชีวิตเป็นแรงงานในประเทศไทยระยะเวลาหนึ่ง แล้วก็กลับไปบ้าน้กิด หลังจากนั้นก็กลับมาไทยอีก

ดังนั้น พวกเขาก็ยังรักษาสัมพันธ์กับนายจ้าง และหวังว่าจะกลับมาทำงานด้วยอีก

ยิ่งไปกว่านั้น แรงงานข้ามชาติชาวกัมพูชาบางคนก็แต่งงานกับคนไทย และมีครอบครัวแบบสองประเทศ

สำหรับแรงงานข้ามชาติชาวกัมพูชาแล้ว ความคิดของพวกเขาต่อประเทศไทยแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับชนขั้นนำในกัมพูชา รวมถึงพวกนักรบคีย์บอร์ดชาวกัมพูชา

ปจว.ของผู้นำกัมพูชามันเป็นไปไม่ได้ เพราะมันขัดแย้งอย่างสิ้นเชิงในยุคโลกาภิวัตน์ที่ชาตินิยมสำคัญน้อยลง ขณะที่โลกในจินตกรรมที่ข้าทพรมแดนรัฐ-ชาติ มีความสำคัญมากขึ้น

- 006