เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 2568 นายสมชาย แสวงการ อดีตสมาชิกวุฒิสภา (อดีต สว.) ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก ระบุว่า ข้อเท็จจริงชายชุดดำและอาวุธสงคราม 10เมย-พค2553
ขออธิบายสรุปตามที่ได้ตรวจสอบและรับทราบรายงานในเหตุการณ์จริงบางส่วน
ดังนี้ครับ
1)อาวุธสงครามที่ชายชุดดำใช้ในเหตุการณ์10เมย53 และเหตุการณ์ต่อเนื่องจนถึงการสลายการชุมนุม พค2553 ได้ มาจาก2แหล่ง คือ
1.1นักการเมืองระดับชาติภาคเหนือ นาย ยย และนาย ส นักการเมืองท้องถิ่นภาคตะวันออกจัดหาและซื้อจากชายแดนฝั่งตะวันตกและฝั่งตะวันออก ได้แก่ RPG M79 AK47 M16 พร้อมกระสุน
1.2 กลุ่มมวลชนเสื้อแดงที่เข้าปล้นจากรถทหารที่เชิงสะพานพระปิ่นเกล้าฝั่งธนขาเข้า เมื่อ17.00น ของวันที่10เมย2553 เป็นอาวุธสงครามปืนM16 travo 21 จำนวน12กระบอก พร้อมกระสุนจริง ปืนลูกซอง 35กระบอก พร้อมกระสุนยางฯลฯ ใบแจ้งความไว้ที่สน.บางยี่ขัน เมื่อ15เมย53 (ตามเอกสารใบแจ้งความ)
อาวุธปืนบางส่วนน่าจะถูกนำไปใช้ร่วมในการโจมตีต่อเจ้าหน้าที่รัฐและฝ่ายที่เห็นต่าง
ในหลายเหตุการณ์ อาทิ
:การยิง M79 จำนวน10นัด การใช้ปืนสงคราม M16 AK47 ยิงใส่ทหารบริเวณถนนตะนาว ถนนข้าวสาร ทำให้ พลเอก ชิษณุพงศ์ รอดศิริ ผู้ช่วยผบทบ ปัจจุบัน และทหารได้รับบาดเจ็บจำนวมาก
:การขว้างระเบิดM67 จำนวน2ลูกสังหารพลเอกร่มเกล้า ธุวธรรมและทหารคุ้มกันเสียชีวิตรวม3ราย ที่หน้ารรสตรีวิทยา โดย พลเอกวลิต โรจนภักดีบาดเจ็บสาหัส พลเอกธรมนูญ วิถี บาดเจ็บ พร้อมทหารอีกจำนวมาก
:การใช้เครื่องยิง M79 ตามจุดต่างๆเช่น กรม1รอ ถนนวิภาวดี ยิงใส่รร ดุสิตธานี สถานีรถไฟฟ้าถนนสีลม มีตำรวจและประชาชนเสียชีวิต การยิง M79ที่ถนนราชดำริทำให้เด็กเสียชีวิต การยิงปะทะทหารด้วยอาวุธสงครามที่สวนลุมพินี การใช้ระเบิดc4 ต่อชนวนถังแก้สที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ย่านประตูน้ำ ฯลฯ
อีก2ปีต่อมาเมื่อ 26 พย2555 พบว่า มีการนำปืนM16travo21 จำนวน10 กระบอกไปทิ้งไว้ที่ข้างถนน อำเภอ ท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี ที่เหลือยังสูญหาย
โดยสรุป ไม่พบว่ามีรายงานเกี่ยวกับการส่งอาวุธสงคราม2ตู้คอนเทนเนอร์มาจากฮุนเซนตามที่สมศักดิ์ เจียมอ้าง
2)ประเทศกัมพูชาเป็นที่ฝึกอาวุธให้กับชายชุดดำ 39 คน จริง
โดยมีรายงานที่บันทึกการสอบสวนผู้ที่ถูกจับกุมได้ ระบุถึงการเดินทางไปฝึกที่ กพช.ดังนี้
“ผู้ถูกซักถามอ้างว่า ตนเองออกจากพื้นที่การชุมนุมเมื่อ ๑๕ พ.ค.๕๓
ภายหลังที่พล.ต.ขัตติยะฯ ถูกยิงตนจึงหลบหนีไปอยู่ จ.เชียงใหม่กับ นายเด่น ฯ
(๑ ใน ๑๑ นักรบแดงที่ผ่านการฝึกจาก กพช. ซึ่งถูกจับกุมที่ จ.เชียงใหม่)
จากนั้นถูกชักชวนให้ไปฝึกที่ กพช. จึงเดินทางไปพบ นางสายใจ ฯ(หมวย) ที่บริเวณใกล้กับด่านข้ามแดนช่องจอม จ.สุรินทร์ ได้เช่าบ้านพัก ๑-๒ วันจึงมี จนท.ตม. ของ กพช.ชื่อ
นายเยื้อน พาข้ามแดน แล้วจึงไปอาศัยบ้านของ จนท.ตม. คนดังกล่าว ซึ่งอยู่ใกล้กับด่านข้ามแดนอาศัยอยู่ประมาณ ๑๐ วัน
จากนั้นจึงเดินทางไปยังค่ายฝึกโดยมีผู้เข้าร่วมการฝึกจำนวน ๓๙ คน
ผู้ถูกซักถามยืนยันว่ารู้จักกับกลุ่ม ๑๑ นักรบแดงซึ่งถูกจับกุมที่ จ.เชียงใหม่
(รายละเอียดตามสิ่งที่ส่งมาด้วย)
โดยในการฝึกจะมีการให้ทดลองยิงอาวุธสงครามอาทิ ปลย.AK ๔๗, ปก. ไม่ทราบชนิด, RPG และ M ๗๙ แต่จะไม่ได้ยิงทุกคน หากใครมีฝีมือจะคัดไว้เป็นมือยิงสไนเปอร์ (ไม่ได้ระบุรายละเอียดแน่ชัด)
ทั้งนี้การฝึกทั้งหมด จะมี จนท.ทหาร กพช. เป็นผู้ฝึกให้โดยมีล่ามพูดภาษาไทยได้ จาก
จ.ตาแก้ว ประเทศ กพช. เป็นผู้แปล
เมื่อจบการฝึก จึงปล่อยกลับประเทศไทย ซึ่งทุกคนจะได้รับรหัสประจำตัว
โดย นายมงคลฯได้รับรหัสประจำตัว คือ SP ๔๓ ทั้งนี้ในส่วนของบุคคลที่มีหมายจับ ประกอบด้วย นายมงคล, อ้วน, บังมัด และ นิค จะยังคงอยู่ที่ กพช. ต่อไป มิได้กลับเข้าประเทศไทย
3.กัมพูชา เป็นที่หลบซ่อนพักพิงของชายชุดดำและขบวนการคนเสื้อแดงหนีคดีจากไทย
”ผู้ถูกซักถามระบุว่าภายหลังจบการฝึก ได้มี จนท.ทหาร กพช. พาเดินทางไปยัง จ.เสียมเรียบ เข้าพักในบ้านหลังหนึ่งมีลักษณะคล้ายโรงแรมเก่ามีร้านอาหารติดบ้านหลังดังกล่าว ซึผู้ถูกซักถามมาทราบภายหลังว่าเป็นบ้านของนางกัญญาภัคฯ (ดีเจอ้อม) พักอาศัยอยู่ประมาณ ๑๐ วัน จึงมี จนท.ทหาร กพช. พาเดินทางไปยังย่านสุเพรียะมงกล กรุงพนมเปญ ประเทศ กพช. (ข้ามสะพานจรวยจองวา ทางทิศตะวันออกของกรุงพนมเปญ) อาศัยในบ้านสามชั้นล้อมรอบด้วยกำแพงสังกะสีสูง ๒ เมตร โดยผู้ร่วมพักอาศัยประกอบด้วย นายอริสมันต์ฯ, ผู้ถูกซักถาม, นายอ้วน, นายนิค
และ บังมัด พักอยู่ได้ห้วงเวลาหนึ่ง (ไม่สามารถระบุเวลาที่แน่ชัด) ก็เดินทางไปจ.กัมปงจาม โดยผู้ร่วมพักอาศัยประกอบด้วย ผู้ถูกซักถาม, นายอ้วน และ นายนิค ส่วน นายอริสมันต์ฯ และ บังมัด ได้แยกออกไปพักที่อื่น ภายหลังจากพักได้ประมาณ ๑ สัปดาห์ ก็เดินทางกลับมายังย่านสุเพรียะมงกล อีกครั้ง และพักที่บ้านหลังเดิมจนถึงเดือน ก.พ.๕๔ โดยในระหว่างที่พักอาศัยได้พบกับ นายอริสมันต์ฯ, ส.จ.สำเริงฯ และ พ.ต.ท.เสงี่ยม ฯ ซึ่งทั้งหมดเป็นแกนนำระดับฮาร์ดคอร์
นอกจากนี้ยังได้พบ นายธนเดชฯ(ไก่ แก๊งค์รถตู้) ในงานเลี้ยงอีกด้วย โดย นายธนเดชฯ มีท่าทางสนิทสนมกับ นายสุภรณ์ฯ และพักอยู่กับ นายจรัล ฯ และ นายชินวัฒน์ฯ
ทั้งนี้ภายหลังจากที่พักในกรุงพนมเปญก็มี จนท.ทหาร กพช. พาผู้ถูกซักถามไปพัก ที่ จ.ตาแก้ว ประเทศ กพช. ติดกับชายแดนประเทศเวียดนาม เพียงคนเดียว
4.กัมพูชา มีส่วนสำคัญมากในการสนับสนุน นายทักษิณ และบริวาร ตลอดระยะเวลา ที่มีความขัดแย้งในประเทศไทย ตั้งแต่2549 จนถึงปัจจุบัน มีข้อมูลข่าวและหลักฐานมากมาย ทั้งความสัมพันธ์กันระหว่างครอบครัว ธุรกิจ การใช้เป็นสถานที่จัดชุมนุมทางการเมืองนอกประเทศ หรือใช้เป็นที่หลบหนีของ ยิ่งลักษณ์ จักรภพ อริสมันต์ จารุพงศ์ ฯลฯ และคนในขบวนการจำนวนมาก รวมถึงผู้ต้องหาคดี 112 ในอดีตเกือบทุกคนจะได้รับการช่วยเหลือให้หนีออกไปลี้ภัยอยู่ที่กัมพูชาก่อนถูกส่งตัวไปประเทศอื่น เช่น จรัลฯ สุรชัยฯ ฯลฯ
ส่วนการแตกคอทะเลาะกันของฮุนเซนกับทักษิณจะจริงจังแค่ไหน จะจบลงอย่างไร จะเป็นของจริงหรือแค่จัดฉาก คงต้องติดตามกันต่อไป แต่สิ่งสำคัญคือ การรับรู้และตรวจสอบข้อมูลข่าวกรองที่ถูกต้องของฝ่ายความมั่นคงและกองทัพ ที่ต้องแม่นยำชัดเจน สื่อสารให้ประชาชนไทยได้ทราบอย่างถูกต้องตามสมควร เพื่อไม่ให้ตกเป็นเครื่องมือขยายความขัดแย้งในปัญหาพิพาทชายแดนไทย-กัมพูชา ที่นับวันจะระอุมากขึ้นครับ
ดร สมชาย แสวงการ
อดีตประธานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนฯ วุฒิสภา
อดีตประธานคณะตรวจสอบเหตุการณ์ 10เมย2553
21กค 2568
หมายเหตุ
1)ข้อมูลดังกล่าวนี้ไม่รวมถึงการใช้กองกำลังชายชุดดำและอาวุธสงครามต่อเหตุการณ์ การชุมนุมของกปปส ในปี2557 ซึ่งมีผู้เสียชีวิตอีกกว่า20คน และการลอบยิงคุณสนธิ ลิ้มทองกุล
2)หากมีการเสนอข้อมูลที่อาจไม่ตรงตามข้อเท็จจริง จะอธิบายนำเสนอให้ทราบต่อไป
- 006
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี