วันที่ 23 กรกฎาคม 2568 แพทย์หญิง คุณหญิงพรทิพย์ โรจนสุนันท์ อดีตสมาชิกวุฒิสภา (สว.) ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก "Porntip Rojanasunan" ถึงคดีของ นายภคพงศ์ ตัญกาญจน์ หรือ ‘เมย’ กับคดีแตงโม-นิดา 

โดยระบุว่า ทั้งสองคดีสะท้อนปัญหารของกระบวนการยุติธรรมทุกขั้นตอนที่ยังคงไม่มีผู้รับผิดชอบแก้ปัญหาเชิงระบบ สื่อกำลังทำหน้าที่แต่ก็ต้องระวังว่าข้อมูลถูกต้องครบถ้วนไหม

ปัญหาแรกคือกระบวนการยุติธรรมที่มีหลายมาตรฐานแตกต่างกัน ศาลอาญา ศาลทหาร ศาลรัฐธรรมนูญ ศาลปกครอง ศาลทุจริตมีอาจารย์กฎหมายออกมาชี้ประเด็นเรื่องระบบการพิจารณา ประเภทคดี การให้โจทย์จำเลยใช้สิทธิ คุณวุฒิผู้พิจารณาคดีฯลฯ

ปัญหาที่สองคือผู้เริ่มต้นทำหน้าที่แทนโจทย์ที่ตั้งประเด็นคดีไม่ครบถ้วน ไม่ถูกต้อง ไม่เป็นกลาง มีส่วนได้ส่วนเสีย ซึ่งคดีทั้งสองมีปัญหาชัดเจน ติดกระดุมเม็ดแรกผิด ที่ตามมาย่อมผิดหมด

ปัญหาที่สามคือระบบงานนิติเวช นิติวิทยาศาสตร์ กรณีการเสียชีวิตน้องเมยมีประเด็นที่การชันสูตรศพครั้งที่สองพบซี่โครงหักแตกต่างจากครั้งแรก อวัยวะภายในถูกเอาออกทั้งหมดทำให้ตรวจสอบไม่ได้(ปกติศพคดีต้องเก็บรักษาอวัยวะภายในไว้ในศพเพื่อการตรวจสอบซ้ำ) การสรุปสาเหตุการตายจากพยาธิสภาพยังพิสูจน์ได้ไม่ชัดเจน ทราบแต่ว่าปอดบวมน้ำที่ต้องตรวจสอบเพิ่มเติมแต่ไม่สามารถเข้าถึงซึ่งข้อมูลเบื้องต้นเช่นภาพถ่าย การสอบสวน การตรวจสอบเพิ่มเติม ความพยายามของผู้เชี่ยวชาญในการดำเนินการเพื่อให้ได้ความจริงครบถ้วนถูกกดดันให้ไม่สามารถทำได้เต็มที่

คดีนี้ไม่ใช่คดีแรกที่สะท้อนปัญหาเชิงระบบทั้งหมด แต่ประเทศไทยไม่มีหน่วยงานใดที่มองปัญหาองค์รวม มองเป้าหมายที่การอำนวยความยุติธรรมที่มีมาตรฐาน ทั่วถึง ทุกหน่วยเอามือซุกกระเป๋า เพราะไม่อยากกระทบอำนาจ ไม่อยากเปลืองตัว โดยส่วนตัวทำงานด้วยหลักพุทธ ทำสิ่งที่ถูกต้องไม่เกรงกลัว เกรงใจอิทธิพล ที่ผ่านมาได้มาทำงานสังกัดกระทรวงยุติธรรมที่มีหน้าที่โดยตรงพบว่า ก็ยังคงทำเฉพาะอะไรที่ไม่กระทบตัวเอง

ที่ออกมาให้ข้อมูลเพราะ การแก้ปัญหาต้องมองด้วยใจเป็นธรรมและเป็นกลาง มองให้ครบถ้วยถูกต้อง เห็นนักวิชาการให้ความเห็นแบบมองส่วนเดียวด้วยข้อมูลที่ไม่ครบถ้วน บางครั้งด้วยใจเอียง อยากเห็นการแก้ปัญหาด้วยปัญญา ความยุติธรรมควรมีมาตรฐานด้วยที่เท่าเทียม อยากเห็นความสำเร็จในการสร้างกระบวนการยุติธรรมที่ดีขึ้นสักที #ความยุติธรรมไม่มีสามัคคีไม่เกิด