วันที่ 29 ตุลาคม 2568 ดร.จักษ์ พันธ์ชูเพชร สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์(ปชป.) โพสต์ข้อความระบุว่า “มีส้ม ไม่มีเทา หรือว่ามีส้มจะมีดำ?”

“มีส้ม ไม่มีเทา” — วลีที่ฟังดูคล้ายคำขวัญโรงเรียนธรรมะ แต่พอหันไปดูรายชื่อสมาชิกพรรค กลับกลายคล้ายจะเป็น “รายชื่อจำเลยในศาลยุติธรรม” เสียมากกว่า พรรคที่ประกาศตัวว่าเป็นแสงสว่างแห่งยุคใหม่ กลับมีคนในพรรคตั้งแต่หัวหน้าจนถึงปลายแถว พัวพันคดีสารพัดตั้งแต่ ตบเมีย ข่มขู่ ซ้อมแฟน ค้ายา โกงเงินผู้ช่วย เมาแล้วขับ หนีทหาร เซาะสถาบัน — พูดง่ายๆ คือ “รวมพลคนมีคดี” แต่ติดป้ายโชว์ว่า “ทำเพื่ออนาคต”

อนาคตแบบไหนครับ?  อนาคตที่ต้องอ่านคำพิพากษาเป็นบทเรียนหรือ? ในขณะที่พรรคอื่นเขาอาจจะต้องพยายาม “ล้างเทา” พรรคนี้กลับภูมิใจใน “ส้มเข้มจนจะกลายเป็นดำ” พูดให้แรงหน่อย — ถ้าส้มมันสุกเกินไปจนไหม้ มันก็ไม่ใช่ส้มอีกต่อไปหรอกครับ แต่มันคือ “เปลือกที่ไหม้เกรียมจากไฟแห่งอีโก้” คำว่า “มีส้มไม่มีเทา” ฟังเหมือนคนประกาศศีล แต่ใจยังเปื้อนบาป พูดถึงคุณธรรม แต่ไม่เคยส่องกระจกดูตัวเอง จะเรียกร้องศีลธรรมทางการเมืองได้อย่างไร ในเมื่อยังมีคดีอีกหลายคดีอยู่ในพรรคตัวเอง? และที่แสบที่สุดคือ — บางคนยังกล้า “โจมตีสถาบันหลักของชาติ” ทั้งที่ตัวเองยังไม่ผ่านสถาบันอบรมจิตสำนึกพลเมืองดี

คนที่เรียกร้องให้คนอื่นโปร่งใส แต่ในกระเป๋าตัวเองยังมีคราบดำของอดีต ถ้าจะบอกว่า “มีส้ม ไม่มีเทา” ก็ขอให้แน่ใจหน่อยว่าไม่ได้หมายถึง “มีส้ม แล้วมีดำ” เพราะถ้าความจริงมันขมกว่าน้ำผึ้งที่พูดออกมา — ต่อให้สีส้มสดแค่ไหน… สุดท้ายก็ล้างความมัวหมองของการกระทำไม่ได้อยู่ดี

จักษ์ พันธ์ชูเพชร

๒๙ ตุลาคม ๒๕๖๘