เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2568 ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก “ดร. สุวิทย์ เมษินทรีย์ Dr. Suvit Maesincee” ระบุว่าถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรคการเมืองวันนี้ ผมจะทำสิ่งนี้ทันที

ประเทศไทยกำลังเผชิญปัญหาที่ “ใหญ่กว่า” การเลือกตั้ง “หนักกว่า” การแก้รัฐธรรมนูญ และ “เร่งด่วนกว่า” เกมการเมืองทั้งปวง

และเหตุการณ์ น้ำท่วมหาดใหญ่ 2025 เพิ่งตอกย้ำว่า “ประเทศมีปัญหาโครงสร้าง ไม่ใช่ปัญหาฝนฟ้าอากาศ”

ถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรคการเมืองวันนี้ ผมจะไม่เริ่มต้นด้วยการคิดว่าจะได้ ส.ส.กี่คน หรือจับมือกับใครจัดตั้งรัฐบาล

แต่ผมจะเริ่มด้วยคำถามเดียว: พรรคของผม จะทำให้คนไทยไม่รู้สึกว่าประเทศนี้ ‘ล้มเหลวในการดูแลพวกเขา’ ได้อย่างไร?

1) ผมจะประกาศทันที: ประเทศไทยต้องมี “รัฐที่ทำงานเป็น” ก่อนมี “การเมืองที่แข่งขันกัน”

น้ำท่วมหาดใหญ่ไม่ใช่ภัยธรรมชาติ แต่คือหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า รัฐไทยไม่มีระบบ Early Warning, ไม่มี Command Center, ไม่มี Incident Manager, ไม่มีผู้รับผิดชอบจริง

คนไทยไม่ได้อยากได้ประชาธิปไตยที่สวยงามบนกระดาษ แต่ต้องการ รัฐที่ทำงานเป็น รัฐที่ปกป้องชีวิตเขาได้จริง

ผมจะประกาศนโยบายแรกของพรรคดังนี้:
• ตั้ง National Incident & Emergency Authority (NIEA) ที่ไม่ขึ้นกับรัฐบาลไหน
• ระบบเตือนภัยทันทีผ่านมือถือทุกเครื่อง (เหมือนญี่ปุ่น/เกาหลี)
• Dashboard น้ำ-ฝน-แผ่นดินไหวแบบ real time เปิดสาธารณะ
• ซ้อมแผนอพยพทุกปี ทุกจังหวัด

พูดง่าย ๆ คือ เปลี่ยนประเทศจาก “ปล่อยให้เกิดเหตุ” เป็น “พร้อมรับมือก่อนเกิดเหตุ” นี่คือของจริง ไม่ใช่คำสัญญาลอย ๆ

2) ผมจะบอกความจริงกับประชาชนเรื่องเศรษฐกิจไทย—แบบไม่อ้อมค้อม

ปัญหาของไทยไม่ใช่ GDP โตช้า แต่คือเรากำลังหลุดจากเกมโลกแบบถาวร เพราะ:
• ประเทศเพื่อนบ้านแซงไทยด้านดึงดูดการลงทุน
• SME ไทยแข่งขันไม่ได้ในยุคดิจิทัล
• แรงงานไทยรายได้ต่ำเพราะทักษะต่ำ
• เทคโนโลยี AI เปลี่ยนงานทั้งระบบ แต่ไทยยังไม่ได้สร้าง ecosystem รองรับ
• รัฐไทยยังติด mindset “อนุญาตก่อน ขยับไม่ได้” จนธุรกิจใหม่เกิดไม่ได้

ถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรค ผมจะประกาศว่า: เราต้องเปลี่ยนจากประเทศที่ “ขออนุญาตก่อนทำ” → เป็นประเทศที่ “ทำได้เลย ยกเว้นห้ามชัดเจน”
นโยบายชุดแรก:
• ยกเครื่องกฎหมาย 100 ฉบับ ที่ขวางนวัตกรรม (Regulatory Sunset + Zero-Based Regulation)
• AI National Upskilling Program อบรมแรงงาน–SME–นักเรียน 5 ล้านคน
• Thailand AI Commons ให้ startup และ SME ใช้ compute/ข้อมูลฟรี
• FTA ยุคใหม่ ที่ปกป้องผลประโยชน์ไทย ไม่ใช่เปิดเสรีแบบเสียเปรียบ

นี่คือทางรอด ไม่ใช่แผนพัฒนาประเทศบนสไลด์ PowerPoint

3) ผมจะพูดเรื่องภูมิรัฐศาสตร์แบบที่คนไทย “เข้าใจง่าย”
ไทยกำลังอยู่ตรงกลางระหว่างจีน–สหรัฐ แต่ปัญหาคือ เราไม่มีวางตำแหน่งเชิงยุทธศาสตร์ ไม่มี grand strategy
ถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรค ผมจะบอกตรง ๆ ว่า:
• ประเทศไทยต้องเลือกหลักการ ไม่ใช่เลือกข้าง
• เราต้องเป็นศูนย์กลาง ASEAN Collective Hedging ไม่ใช่ “ประเทศที่ใครผลักก็ล้ม”
• เราต้องสร้างอุตสาหกรรมยุทธศาสตร์ของตัวเอง เช่น อาหารแห่งอนาคต พลังงานสะอาด MedTech, AI for Climate, Defense Tech (ที่ไทยต้องเริ่มทำเองบ้างแล้ว)

นี่คือภูมิรัฐศาสตร์แบบ pragmatic—not romantic.

4) ผมจะประกาศว่า พรรคการเมืองต้องเป็นมากกว่าเครื่องจักรกลเลือกตั้ง
ปัญหาประเทศไม่ได้เกิดเพราะคนไทยทะเลาะกัน แต่เพราะ “รัฐไทยไม่พร้อมสำหรับศตวรรษใหม่”
ถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรค ผมจะ:
• ยกเครื่องพรรคให้เป็น Think–Do Tank ของประเทศ
• ตั้ง War Room ความเสี่ยงประเทศไทย รายงานทุกเดือน
• ชวน มหาวิทยาลัย–เอกชน-ชุมชน เป็นเครือข่ายนโยบาย
• เปิดข้อมูลพรรคแบบ Fully Transparent: รายรับ–รายจ่าย–ผู้สนับสนุน
• สร้างระบบ Political Talent Pipeline คนรุ่นใหม่–ผู้เชี่ยวชาญเข้าพรรคแบบมี Career Path

นี่คือการทำพรรคการเมืองแบบ “Statecraft Politics” ไม่ใช่ “Power Politics”

5) ผมจะบอกความจริงกับประชาชนเรื่องการเลือกตั้งและรัฐธรรมนูญ
คำถามว่า “ควรเลือกตั้งต้นปีหน้าไหม?” หรือ “แก้รัฐธรรมนูญตอบปัญหาไหม?”
เป็นคำถามที่ เล็กกว่าปัญหาประเทศจริง ๆ
• เลือกตั้งได้ แต่รัฐไม่พร้อมรับภัยพิบัติ ประเทศก็ล่มได้
• แก้รัฐธรรมนูญได้ แต่ถ้าเศรษฐกิจไทยยังไม่แข่งกับโลก ก็จนเหมือนเดิม
• ได้รัฐบาลใหม่ แต่ไม่มีความสามารถบริหารวิกฤต ก็เหมือนเดิมทุกปี
ผมจะบอกประชาชนว่า: การเมืองไทยต้องเปลี่ยนคำถามจาก “เลือกตั้งเมื่อไหร่” ไปเป็น “รัฐไทยทำงานได้หรือยัง”

นี่คือ narrative ใหม่ที่ประเทศต้องการจริง ๆ

6) ผมจะประกาศสัญญา 1 ข้อกับประชาชน

หากผมเป็นหัวหน้าพรรค ผมจะสัญญากับประชาชนตรง ๆ ว่า— “พรรคของผมจะเป็นพรรคที่ทำให้ประเทศไทยพ้นจากยุค ‘รัฐไร้สมรรถนะ’ เข้าสู่ยุค ‘รัฐที่ดูแลประชาชนได้จริง’ ”

สัญญานี้ง่าย แต่ทรงพลัง เพราะนี่คือปัญหาที่คนไทยทุกกลุ่มรู้สึกจริง ๆ

บทสรุป: ประเทศไทยไม่ต้องการพรรคที่หาเสียงเก่ง แต่ต้องการพรรคที่บริหารประเทศได้จริง

ถ้าผมเป็นหัวหน้าพรรคการเมืองวันนี้—ผมจะทำสิ่งเหล่านี้ก่อนหาเสียง เพราะประเทศกำลังอยู่ในยุคที่ “การเมืองแบบเดิม” ไม่สามารถปกป้องประชาชนได้อีกต่อไป

ประเทศไทยกำลังต้องการผู้นำที่พูดประโยคนี้ได้อย่างมั่นใจ —“เราไม่ได้มาแข่งกับพรรคอื่น เรามาแข่งกับความท้าทายที่กำลังจะกลืนประเทศนี้ทั้งประเทศ”