วันที่ 20 ธันวาคม 2568 รศ.ดร.จักษ์ พันธ์ชูเพชร สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ (ปชป.) โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ระบุว่า#คืนที่อนุทินยุบสภา

บ้านเมืองคืนนี้…
เสียงประกาศยุบสภาดังขึ้นคล้ายเสียง “ฟ้าผ่า” ลงกลางวงนักการเมืองที่ชอบเอาประเทศเป็นสนามทดลองความเพ้อฝันของตัวเอง
บางพรรควิ่งพล่านราวกับหนูติดกาวดัก—ตะโกนว่า “ไม่กลัว! ไม่หวั่น! พร้อมเลือกตั้ง!”
แต่แปลก…
พออนุทินยุบจริง ๆ ทำไมเสียงสั่นเหมือนลูกเจี๊ยบโดนน้ำเย็น?
นี่แหละภาพจริงของการเมืองบางพรรค—
เก่งแต่ในทวิตเตอร์
กล้าหาญแต่ในไลฟ์สด
ปากกล้าในสนามโซเชียล
แต่พอถึงเวลาต้องเผชิญหน้ากับประชาชน…
ทำตัวลีบกว่าปลวกโดนแดด

พรรคที่บอกว่า “จะล้มเผด็จการ”
แต่ตัวเองนี่แหละ…
“เผด็จการทางความคิด” ตัวพ่อ
เอะอะอะไรก็โทษรัฐธรรมนูญ
เหมือนเด็กสอบตกแล้วโทษดินสอ
น้ำท่วม—โทษรัฐธรรมนูญ
ข้าวราคาตก—โทษรัฐธรรมนูญ
เขมรยิงทหารไทย—ก็จะโทษรัฐธรรมนูญอีกไหม?
บางพรรคคิดว่าชีวิตทั้งประเทศแก้ได้ด้วยปากกาเมจิก — ขีดทับ ส.ว. แล้วโลกจะสงบสุข
แต่ลืมว่า รัฐธรรมนูญไม่ใช่ผ้าเช็ดหน้าที่อยากปาเมื่อไหร่ก็ปา

และเมื่อถึงเรื่องตัดอำนาจ ส.ว.
พรรคส้มกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กเจอโรงเรียนหยุด
“โหวตไปเลย!! โหวตตัดอำนาจ ส.ว. เดี๋ยวนี้!”
ใช่ครับ ถ้าโลกการเมืองมันง่ายแบบสั่งก๋วยเตี๋ยว
ป่านนี้พวกเขาก็คงเปลี่ยนการปกครองสำเร็จตั้งแต่ในคลับเฮาส์แล้ว
แต่ในโลกจริง—
การแก้รัฐธรรมนูญต้องทำตามกระบวนการ
ไม่ใช่ใช้เสียงกรีดร้องของโซเชียลไปข่มขู่ฝ่ายนิติบัญญัติ
ย้ำอีกที…
ส.ว. คือองค์ประกอบในรัฐธรรมนูญ
จะบังคับให้ตัดอำนาจตัวเอง = ขัดกฎหมายโดยตรง
แต่พรรคที่เรียนกฎหมายทางออนไลน์บางพรรค…
ฟังไม่รู้เรื่อง
หรือแกล้งไม่รู้เพื่อเกาะกระแส?

และเมื่อพรรคประชาชนขู่จะถอนการสนับสนุนรัฐบาล
พลันให้ภาพหนึ่งลอยมา…
เหมือนคณะกลองยาวที่ตีได้เก่งแค่ตอนขอเสียงเลือกตั้ง
แต่พอถึงคราวต้องช่วยรับผิดชอบบ้านเมือง
กลับตีไม่เป็น—เอาแต่โยนหน้าที่ให้คนอื่น
สรุปง่าย ๆ
พรรคประชาชนเก่งที่สุดอย่างเดียวคือ…
“ทำตัวเป็นภาระทางการเมือง”
พอไม่ได้อย่างใจ เขย่าโต๊ะ–ขู่ล้มรัฐบาล–ตีโพยตีพาย
เหมือนเด็กงอแงในห้างที่อยากได้ของเล่น
แล้วสุดท้าย?
อนุทิน…
ไม่ซื้อให้ครับ
ท่านเลือกคืนอำนาจให้ประชาชน
ไม่เล่นตามเกมตื้น ๆ ของนักการเมืองที่คิดว่าประเทศคือสนามทดลองวิทยาศาสตร์ชั้น ม.1

ทำไมการยุบสภาครั้งนี้จึง “เผา” พรรคส้มกับพรรคประชาชนจนเหลือแต่เศษขี้เถ้า?
เพราะมันพิสูจน์ให้เห็นว่า…
✅ พรรคภูมิใจไทยยืนกับ “กติกาที่มีอยู่จริง”
ไม่ใช่กติกาที่พรรคส้มอยากเขียนใหม่ทุกวันตามอารมณ์
✅ พรรคอื่นเอาแต่พูด
แต่ภูมิใจไทย “รับผิดชอบ”
✅ พรรคอื่นอยากให้ประเทศติดหล่มเพื่อปั่นโซเชียล
แต่ภูมิใจไทยเลือกให้ประเทศเดินหน้า
และที่สำคัญที่สุด…
อนุทินไม่เอาประเทศไปเสี่ยง เพราะเด็กบางพรรคอยากเล่นปากกาแก้รัฐธรรมนูญแบบเหมาเล่ม
นี่แหละ—การตัดสินใจระดับรัฐบุรุษ
ไม่ใช่การเมืองแบบเด็กดื้อ
───────────────
สุดท้ายนี้…ฝากให้พรรคที่ชอบอ้างประชาธิปไตยแต่ทำตัวตรงข้าม
การเมืองไม่ใช่งานประกวดแฟนคลับ
ประเทศไม่ใช่มหาวิทยาลัยให้พวกคุณมาทดลองความเพ้อเจ้อ
และรัฐธรรมนูญไม่ใช่สมุดวาดรูปที่ใครอยากลบก็ลบ
อนุทินไม่ใช่คนสมบูรณ์แบบ
แต่วันนี้…
เขาคือคนเดียวที่เลือก “กติกา” มากกว่า “เก้าอี้”
และนักการเมืองแบบนี้แหละครับ
ที่ต่างประเทศเรียกว่า “Statesman”
แต่ในไทย…เรียกว่า
“ตัวจริง”
จักษ์ พันธ์ชูเพชร
๑๒ ธันวาคม ๒๕๖๘