ผู้เชี่ยวชาญพิเศษอาวุโส ด้าน Student support & services มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ (DPU) สนับสนุนแนวคิดรูปแบบ All-gender restroom ห้องน้ำสำหรับทุกเพศ ที่จะนำมาใช้ในมหาวิทยาลัย โดยเรื่องนี้ต้องมีการทำสำรวจเพื่อศึกษาความต้องการของผู้ใช้งาน และควรศึกษาตัวอย่างจากหลากหลายประเทศ

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วันวร จะนู ผู้เชี่ยวชาญพิเศษอาวุโสด้าน Student support & services มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ (DPU)  เปิดมุมมองความเท่าเทียมทางเพศในพื้นที่สาธารณะภายในมหาวิทยาลัยว่า ด้วยความที่ตนเองคลุกคลีกับนักศึกษามาครึ่งค่อนชีวิต เห็นนักศึกษาที่เป็นทั้งเพศชาย เพศหญิง และกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ หรือ LGBTQIA+ มาโดยตลอด โดยกลุ่ม LGBTQIA+  ในปัจจุบันคนส่วนใหญ่ได้ให้การยอมรับตามสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคล เช่นเดียวกันกับที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ได้เห็นความสำคัญด้านความเท่าเทียมทางเพศและความหลากหลายทางเพศมาโดยตลอด จะเห็นได้จากการทำกิจกรรมต่างๆ ของนักศึกษา ที่มหาวิทยาลัยได้ให้การสนับสนุนจนเป็นที่ยอมรับ

ซึ่งหากพูดถึงมิติพื้นที่ทางกายภาพที่จะมารองรับความเท่าเทียมทางเพศ  อย่างเช่น ห้องน้ำหรือห้องสุขาสาธารณะ ถือเป็นตัวอย่างพื้นที่สาธารณะ ที่อาจเป็นจุดเปลี่ยนของการเแสดงออกถึงความเท่าเทียมได้  เพราะการปรับปรุงห้องน้ำสำหรับทุกเพศเป็นเรื่องที่ต้องแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหลายฝ่าย ทั้งในแง่ของแนวคิดและการปฏิบัติ ต้องมีการพิจารณาถึงรูปแบบที่เหมาะสมกับทุกฝ่าย งบประมาณ และการจัดวางห้องน้ำใหม่ทั้งหมด ที่สำคัญควรศึกษาตัวอย่างจากสถานที่อื่นๆ ที่เคยดำเนินการปรับปรุงห้องน้ำสำหรับกลุ่มคนข้ามเพศมาก่อน และกลับมาดูในส่วนของมหาวิทยาลัย

“ห้องน้ำสาธารณะที่มีอยู่เดิม อาจมีไม่เพียงพอต่อการแบ่งห้องน้ำตามลักษณะทางกายภาพ โดยต้องมาศึกษาในเรื่องของความหลากหลายทางเพศ ที่ไม่ต้องการระบุเพศของตนเอง  หรือบางกลุ่มไม่เห็นด้วยกับการแบ่งแยกห้องน้ำตามเพศกำเนิด หรือกรณีกลุ่มคนข้ามเพศที่แปลงเพศแล้วอาจจะต้องเข้าห้องน้ำผู้หญิง หรือกลุ่มคนข้ามเพศที่ยังไม่แปลงเพศอาจจะต้องเข้าห้องน้ำชาย การศึกษาเรื่องเพศสภาพจึงมีด้วยกันอยู่ 3 ส่วน คือ เพศทางกายภาพ เพศทางเพศสภาพ และการเคลื่อนไหวทางสังคม” ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วันวร กล่าว

นอกจากนี้ผู้เชี่ยวชาญพิเศษอาวุโส student support & services มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ยังได้สนับสนุนแนวคิด All-gender Restroom ห้องน้ำสาธารณะที่ออกแบบมาเพื่อคนทุกคน โดยไม่แบ่งแยกเพศที่เปิดโอกาสให้ทุกคนเลือกแสดงออกซึ่งอัตลักษณ์ทางเพศได้อย่างอิสระ โดยรูปแบบห้องน้ำนี้จะเป็นการสนับสนุนความเท่าเทียมทางเพศที่ถูกกำหนดว่าทุกอาคารต้องมีห้องน้ำกลางสำหรับเพศใดก็ได้ ในห้องน้ำ 1 ห้องจะต้องมีโถสุขภัณฑ์ที่ไม่แบ่งแยกเพศ หรือมีทั้งโถสุขภัณฑ์และโถปัสสาวะชายมีพื้นที่สำหรับชำระล้างทำความสะอาดและตรวจดูความเรียบร้อย โดยมีสัญลักษณ์ว่าเป็นห้องน้ำสำหรับทุกคนโดยไม่แบ่งแยกเพศ หากเป็นแนวทางนี้ตนเองมองว่าควรทำ เพราะสามารถแก้ปัญหาความเท่าเทียมได้อย่างแท้จริง

ขณะที่การออกแบบห้องน้ำสาธารณะจะต้องคำนึงถึงความต้องการของผู้ใช้งานนั่นก็คือนักศึกษา โดยต้องมีการทำสำรวจเพื่อศึกษาความต้องการของนักศึกษาก่อน หลังจากได้ข้อมูลแล้วจึงนำไปออกแบบห้องน้ำสาธารณะตามความต้องการ หากทำได้จริงก็จะได้ทั้งภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัย ตอบโจทย์การใช้งาน และที่สำคัญยังสามารถบริการกลุ่มนักศึกษาที่มีความต้องการที่หลากหลายได้อีกด้วย

สอดคล้องกับความคิดเห็นของนางสาวณัฐธิดา บุตรช่วง นักศึกษาชั้นปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ระบุว่า เห็นด้วยหากทางมหาวิทยาลัยมีการปรับเปลี่ยนทำห้องน้ำสำหรับทุกเพศ หรือ  ห้องน้ำสำหรับกลุ่มเฉพาะ เพื่อให้พวกเขาเหล่านี้ได้แสดงตัวตนโดยไม่เคอะเขิน พร้อมทั้งติดป้ายหน้าห้องน้ำในลักษณะที่เป็นการรวมสัญลักษณ์ของเพศหญิงและชายเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งเดียวกัน

เสียงสะท้อนนี้ยังเป็นไปในทิศทางเดียวกับนายสุรเดช เสนารักษ์ นักศึกษาชั้นปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ มองว่า อยากให้มหาวิทยาลัยสนับสนุนให้มีห้องน้ำสำหรับทุกเพศเพิ่มในทุกอาคารเรียน เพราะตนก็เป็นหนึ่งคนที่แสดงออกถึงความเป็นตัวตนของตัวเองอย่างชัดเจน เช่น การแต่งตัวเป็นหญิง การใช้ของผู้หญิง แต่ทุกครั้งที่ต้องเข้าห้องน้ำผู้ชายจะรู้สึกแปลกจากสายตาเพื่อนๆ ที่มองมาขณะเข้าห้องน้ำ ส่วนตัวยังมองอีกว่ามหาวิทยาลัยได้ให้การสนับสนุนความหลากหลายมาโดยตลอด การแสดงออกทางกายภาพอย่างเช่นห้องน้ำ ถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี

“เรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีและล้ำหน้ามากเลยค่ะ ซึ่งสามารถดึงกลุ่มเพื่อนๆให้อยากเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยอย่างแน่นอน เพราะเราได้แสดงออกในเรื่องนี้เสมือนเป็นการสนับสนุน ถึงแม้ว่าจะเป็นจุดเล็กๆ แต่ก็มีผลกระทบออกไปวงกว้าง”

ขณะที่นางสาวจิณห์นิภา สุขีชน นักศึกษาชั้นปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ เปิดเผยว่า นอกจากการทำห้องน้ำสำหรับทุกเพศแล้ว อยากให้ทางมหาวิทยาลัยทำสัญลักษณ์ความหลากหลายทางเพศ เช่น การทาสีรุ้ง ซึ่งเป็นสีสัญลักษณ์ของกลุ่ม LGBTQ ตามเสาอาคารเรียนต่างๆ ในมหาวิทยาลัย เพื่อแสดงออกว่าเป็นการสนับสนุนกลุ่ม LGBTQ เพราะขณะนี้สังคมไทยเราก็เปิดกว้างเรื่องนี้มากขึ้น การแสดงออกซึ่งสัญลักษณ์เหล่านี้บ่งบอกว่าเราได้ให้การสนับสนุน