การสูญเสีย คุณจักรพันธุ์ ยมจินดา หรือ “อาจักร” ของแฟนบอลรุ่นผมด้วยวัย 70 ปี ถือเป็นการสูญเสียบุคคลสำคัญในวงการกีฬา

ในมุมของ “ผู้บรรยายฟุตบอล” ในยุค 80-90 นี่คือ “ไอดอล”และ “ไอคอนิค” ที่แท้จริง และยิ่งใหญ่ไม่ได้ด้อยไปกว่า “ย.โย่ง” เอกชัย นพจินดา คัมภีร์ลูกหนังแห่งเมืองไทย ที่ลาลับไปเมื่อ 27 ปีที่แล้ว…

ผมขอแชร์ความรู้สึก ประสบการณ์ตรงที่ได้ติดตามผลงาน และพบเจอกับท่าน แบ่งเป็น 2 ส่วน

ส่วนที่ 1 ในฐานะผู้ชม

1.แกพากย์บอลเสมือนเป็นโฆษก นำพาให้กับผู้ชมได้รับรู้รายละเอียดที่ชัดเจน ว่าสนามอะไร ใครแข่งกับใคร ราคาตั๋วฟุตบอล แล้วก็เปิดทางให้ “ย.โย่ง” เป็นผู้บรรยายเกม ในนัดชิงลีกคัพ 1987 ระหว่าง อาร์เซน่อล กับ ลิเวอร์พูล จากสนามเวมบลีย์ เอ็มไพร์พูล มหานครลอนดอนสหราชอาณาจักร

ถือเป็นเกมที่ตราตรึงอย่างมากกับการถ่ายทอดสดที่ภาพชัดเจน เสียงชัดเจน และข้อมูลจากผู้บรรยายชัดเจนมาก

2.ฟุตบอลยามาฮ่า ไทยแลนด์คัพที่นำทีมจากจังหวัดต่างๆ ดวลแข้งถ่ายทอดสดผ่านช่อง 7 สี เกิดนักบอลต่างๆ โด่งดังมากมาย อาทิ “สิงโตเผือกปากน้ำโพ” วิฑุรย์ กิจมงคลศักดิ์, ทีมบุกจากแดนใต้ สตูล อาทิ อรรถพร หิรัญสถิต กับ อิสมาแอลช่างคิด หรือกระทั่งนายประตูจอมเซฟ ลูกจุดโทษ สมพิส ลิมปะชัย

“นี่คือ สมพิศ ลิมปะชัย จอมเซฟจุดโทษ พาทีมคว้าชัยได้สุดยอด” นี่คือเสียงของคุณจักรพันธุ์ที่กึกก้องอยู่ในอนุสติ

3.รายการปรีวิวเข้าสู่ฟุตบอลโลก 1990 ที่อิตาลี “ยิลเล็ตต์ เวิลด์คัพ สเปเชียล” การให้จังหวะการเลือกคำมาใช้ สร้างความตื่นเต้น และน่าติดตามอย่างที่สุดกับฟุตบอลโลกในยุคนั้น

ส่วนที่ 2 ในฐานะที่มีโอกาสได้เจอท่าน และได้รับประสบการณ์ตรงในการทำงาน

เมื่อครั้งฟุตบอลโลก ปี 2002 “สถานีโทรทัศน์ไอทีวี” จัดรายการวิเคราะห์ฟุตบอลโลก และผมเป็นหนึ่งในคอลัมนิสต์ที่ได้รับเชิญไปออกรายการ

โดยรายการนั้นมี คุณจักรพันธุ์ และ “ต.โต้ง” อิสรพงศ์ ผลมั่ง เป็นพิธีกร

ผมในวัยเบญเพสหมาดๆ และไม่เคยได้ออก “ช่องใหญ่” แบบนี้มาก่อน แน่นอนว่าย่อมตื่นเต้น (มาก)เป็นธรรมดา แต่ อาจักร ถามก่อนเข้ารายการ และบอกให้ค่อยๆ คิด ทำใจให้สบาย คิดว่าเราอยู่กันแค่ 3 คน เท่านั้น ไม่มีใครเลย ทำให้ผมเบาใจลงไป

และด้วยน้ำเสียงที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก ทำให้งานวันนั้นผ่านไปได้ด้วยดี และผมมีโอกาสได้ไปอีกรวมเป็น 3 ครั้ง

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผมกำลังจะเดินทางไปอังกฤษ อาจักร ได้โทรหาและอยากจะซื้อตั๋วเข้าชมการแข่งขันแดงเดือด ที่สนามแอนฟิลด์ แต่สุดท้ายผมกับอาไม่ได้เจอกัน เนื่องจาก อาจักร มีภารกิจด่วน

แน่นอนที่สุด ในฐานะที่เราเห็นอยู่ทุกวันผ่านทีวี สำหรับผม อาจักร ไม่ได้ต่างอะไรกับ พี่โย่ง-เอกชัย นพจินดา ที่เปรียบเสมือนครูที่ถ่ายทอดวิชา ให้เรานำมาฝึกปรือและทำตามพิมพ์เขียว เป็นวิธีทำที่นำมาใช้ในงานจริง เพราะนี่คือแบบอย่างจากบรมครูของวงการ

1.บุคลิกที่ดี กับ 2.น้ำเสียงและจังหวะที่ใช้

ไม่ต้องเยอะ เพียงแค่ 2 ข้อนี้มันก็ทำให้เราประสบความสำเร็จได้แล้ว

...การสูญเสียอยู่คู่กับมนุษย์อยู่เสมอแต่ความเป็นตัวตนของปัจเจกบุคลจะคงอยู่ตลอดไป

ด้วยอาลัย...อีกหนึ่งครูบาที่ไม่ต้องเรียกหรือตั้งตนเป็นอาจารย์

ที่ชื่อ “จักรพันธุ์ ยมจินดา”

บี  แหลมสิงห์