“โสดเข้า เหงาแทรก” เคมีแปลกๆ ก็เริ่มจะก่อตัว โสดกับผีไม่รู้จะหนีอะไร “หลิว” สาวเห็นผี ที่มักจะโสดเพราะความเห็นผีของตัวเองเพิ่งอกหักจาก “ต่อ” แฟนหนุ่มซุป’ตาร์ดาราดัง ตัดสินใจเดินทางไปเชียงใหม่คนเดียว ความรักเริ่มที่ไหนต้องไปจบที่นั่น “หลิว” ได้เจอกับ“พุธ” นักเขียนบทหนังที่กำลังเดินทางไปหาพล็อตเขียนเรื่องผี การเดินทางท่ามกลางหุบธรรมชาติของคนเห็นผีกับคนเขียนบทเรื่องผี จึงเริ่มต้นขึ้น

เป้-นฤบดี เวชกรรม ยังคงลายเช็นงานกำกับของตัวเองชัดเจนจากผลงานในตระกูลสาระแน ที่ผ่านมาๆ ตลกเฮฮาเล่าเรื่องผี การเดินทางไป-มา และความรักที่ลุยๆ บู๊ๆ หน่อยๆ  หนังเล่าเรื่องง่ายๆ สบายๆ ภายใต้เส้นเรื่องของความเป็นหนังรักโรแมนติก หนังผีหนังโร้ดมูฟวี่ ที่เล่าเรื่องผ่านเหล่าตัวละครที่อกหักและคนเห็นผีในบรรยากาศสวยงามของธรรมชาติ ความหลอนๆ ชวนขนหัวลุกของผีๆ หนังมีส่วนผสมที่ลงตัวในทุกๆ ส่วน ภาพสวยๆ ของธรรมชาติ หุบเขา ต้นไม้ ท้องฟ้าที่เชียงใหม่ ที่ชวนให้อยากไปตามรอยไปเที่ยวตามในหนัง ภาพสวยๆ พล็อตหนังจริงๆ แล้วไม่ใช่ของใหม่ มาตามสูตรเป๊ะๆ คนอกหัก มาเจอกัน รักกัน คนเก่ากลับมา ต้องเลือกระหว่างคนที่รักกันมานานกับคนใหม่ที่เพิ่งเจอ แม้จะดูพล็อตแบบนี้กันจนชินตา เดาทางออก แต่ต้องชม

บทหนังที่เขียนออกมาดี มีลูกเล่นต่างๆ แทรกตลอดเวลา มุขต่างๆ ดูดีไปหมด มุขคนรุ่นใหม่ มุขล้อเลียนคนเก่าๆมุขเสียดสีคนวงการบันเทิง มุขผีๆ มุขเฮฮาในวงเหล้า วงแคมป์ไฟท่ามกลางธรรมชาติ จะมีสะดุดๆ บ้างคือมุขสาระแน ที่ไม่สนุกเลย เพียงแต่ส่วนตัวรู้สึกในส่วนของการเห็นผีที่มีผลกระทบ เมื่อหลิวบอกกับใครที่มักจะเจอผีหลอกตาม ตอนต้นย้ำบ่อยมาก แต่ตอนท้ายกลับถูกทิ้งไปแบบน่าเสียดาย ขยี้อารมณ์ด้วย เพลงเพราะๆ ฝีมือ เขียนไข และวานิช ในท่วงทำนองที่ชวนล่องลอยไปกับความรักที่มีทั้งสมหวัง ผิดหวังเพ้อๆ ล่องลอย (เพียงแต่ในช่วงแรก เพลงอาจจะยังไม่ค่อยทำงาน แต่พอเข้าช่วงท้ายๆ อัดเข้ามาแบบเต็มที่ เพลงต่อเพลง เหมือนขายของขาย MV เพลง แต่ด้วยความที่เพลงเข้ากับตัวเรื่องบรรยากาศในช่วงนั้นๆ แถมเพราะมาก เลยไม่รู้สึกว่าอัดเกินไป ไม่รกหู มากำลังดีและที่ต้องยกนิ้วให้ และเป็นส่วนดีที่สุดของหนังคือ การแสดงที่หนังฉลาดที่ใช้ประโยชน์ ดึงความเป็นตัวตนมาใช้ได้อย่างเต็มที่ ถูกที่ถูกทาง แม้จะหลุดๆ ก็ยังเลือกใช้ฉากหลุดๆ ที่เพิ่มความฮาได้มากทีเดียว

“มาริโอ้ เมาเร่อ” จัดเต็มมาพร้อมความหล่อ ความน่ารัก ดูดีไปหมด มาตามมาตรฐานที่สาวๆ จะรัก มีหลายๆ ฉาก ที่เล่นแบบไม่เคยเห็นมาก่อนจากเรื่องอื่นๆ “พลอยไพลิน ตั้งประภาพร” น่ารักมากๆอาจจะไม่สวยเริ่ดเลอ แต่ยิ่งดูยิ่งมีเสน่ห์ หลงรักเธอได้ไม่ยาก มีทั้งความแบ๊วๆ แบบเด็กๆ กวนๆ งอนๆ ในแบบทีี่กำลังดี พอถึงดราม่าก็ชวนให้อยากโดดเข้าไปเช็ดน้ำตาให้

“มาริโอ้” กับ “น้องพลอย” คือเคมีที่ต้องกัน ดูเข้ากันจริงๆ ทำให้ดูสนุก อมยิ้ม ขำๆ ได้ตลอดเวลา ในแบบที่ดูเป็นธรรมชาติ ไม่ว่าจะทำอะไรๆ ก็ดูดีน่ารักไปหมด เติมเต็มด้วยความสนุกจากแก๊งคนโสดในรีสอร์ทที่มาในจังหวะกำลังดี ชัดเจนในส่วนของการเข้ามาช่วยเสริม ไม่มาแย่งซีน ด้วยความเป็นตัวเองแบบสุดๆนิกกี้-ณฉัตร ยังคงเป็น นิกกี้ ปากเสีย หลุดๆ รั่วๆ โฟร์-ศกลรัตน์ดูเซ็กซี่กวนๆ ในแบบของสาวปาร์ตี้ขี้เมา โจ๊ก-อัครินทร์ ชัดเจนในความเซอร์ อบอุ่น แต่มุขเซอร์ไพรส์ตลอดเวลา อ้น-ศรีพรรณ ดูนิ่งๆ แต่เอ่ยปากทีเสียงหัวเราะพร้อมมา ขยับตัวก็ยิ้มได้ แต่ที่ฝืดๆ ไปนิด คือเปิ้ล-นาคร ศิลาชัย ที่ยังคงความเป็นตัวเอง ความเป็นสาระแน ที่แทบจะไม่ฮาสักเท่าไหร่ เห็นปุ๊บเดาได้ปุ๊บว่าจะมามุขไหน น่าจะเป็นเพียงช่วงเดียวของหนังที่ความสนุกอาจจะน้อยกว่าในช่วงอื่นๆ ยังมี ซุง-กิดาการ ในบท “ต่อ” ซุป’ตาร์แฟนของ หลิว แทบไม่ต้องทำอะไรมากหล่ออย่างเดียว ต้นหลิว-มรกต “หลิว” ในบทเพื่อนสนิทขายซาลาเปาของนางเอก ชอบตัวละครตัวนี้ มานิดๆ น้อยๆ แต่ชอบ หรือ ต๊อก-ศุภกรณ์ กิจสุวรรณ ในบทเจ้าของรีสอร์ท ที่เล่นเบาๆ สบายๆ

“Low Season สุขสันต์วันโสด” อาจจะไม่ใช่หนังดีเริ่ดมีโดดๆ สะดุดๆ หลุดๆ ไปบ้าง แต่ด้วยความสนุกๆ ของตัวหนังที่มีมากๆ เลยลบๆ เลือนๆ มองข้ามข้อด้อยของตัวหนัง ได้ใจความชอบไปเต็มๆ เพราะความสนุกและความน่ารักของ น้องพลอยไพลิน ล้วนๆ 9.5/10 คะแนน เลยครับ 0.5 คะแนน ที่เพิ่มมาเพราะช่วงเครดิตท้าย Based on (เกือบจะ) Ture Story ที่มาพร้อมพร้อม After กับBefore ตัวละครหลักๆ ในเรื่อง บอกเลยฮามากๆ ปิดท้าย