งานหนังเรื่องล่าสุดของ มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ที่กลับมาทำหนังให้กับ สหมงคลฟิล์ม อีกครั้ง MONDO รัก|โพสต์|ลบ|ลืม หนังรักโรแมนติก-ดราม่า-ไซไฟ-คอเมดี้ เล่าเรื่องของมนุษย์ในยุคที่มีโซเชียล เข้ามาอยู่ในชีวิตประจำวัน..เพราะตัวตนคือสิ่งสำคัญที่สุด ที่แม้แต่ AI ก็เอาจากเราไปไม่ได้..

มะเดี่ยว เล่าเรื่องราวมากมายลงไปในหนัง ความรักทั้งคนในครอบครัว เพื่อนร่วมรุ่น เพื่อนร่วมงาน ความรักหนุ่มสาว รวมทั้งเรื่องราวของเทคโนโลยี

หนังพยายามบอกถึงความเป็นตัวตนของคนเรา ในยุคที่เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาท แต่ยังไงๆ การตัดสินใจของมนุษย์ก็ยังเป็นสิ่งที่สำคัญในการสร้างความสุข

ในส่วนของครอบครัว ที่เปิดด้วยครอบครัวของ ยี่หวา ที่มากำลังดีก่อนจะไปโฟกัสที่ครอบครัวของ ดอม ที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นครอบครัวคนจีนแท้ๆ ความคิดแบบเก่าๆ กับโลกที่เปลี่ยนไป

ตัวหนังพูดถึงธรรมเนียมคนจีน ลูกชายกับการสืบสกุล การดูตัวหาคู่ การพาคนรักเข้าบ้านเพื่อให้ผู้ใหญ่ดูตัว ฯลฯ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ดูดีสนุก (ฉากที่ เอไอแปลภาษาจีนให้ยี่หวาฟังบนโต๊ะอาหาร ขำกระจาย หัวเราะจนเกือบตกเก้าอี้)

เรื่องรักสามเส้าเราสามคน ยี่หวา กับ ดอม ที่รักกันตั้งแต่เรียนที่น่าจะไปได้ดี ยี่หวา มีแผลในใจ พ่อหายสาบสูญ หลังจากธุรกิจล้มแม่หนีไปมีครอบครัวใหม่ที่ต่างประเทศ ดังนั้น เธอจึงไม่พร้อมที่จะแต่งงานถ้ายังไม่ประสบความสำเร็จทางด้านการงาน ส่วน ดอม นั้น ต้องแบกภาระ ทิ้งความฝันเพื่อสืบทอดกิจการของครอบครัว ไม่ได้คิดถึงการงาน หนังทำได้ดี ชัดเจนในความสัมพันธ์ ความรัก ความขัดแย้ง มาจนถึงการแตกหัก น่าเสียดายที่ตัว หวัง เพื่อนเก่าที่แอบรักยี่หวา กลับไม่รู้สึกถึงพลังในการเป็นมือที่สาม ให้ความรู้สึกตัวละครสมทบที่ผ่านเข้ามาเท่านั้น เลยทำให้ส่วนของความรักสามเส้าดูธรรมดาๆ ไป

ในส่วนของไซไฟ เทคโนโลยี โลกไฮเทค บอกตรงๆ เลยคือไม่อิน ไม่สนุก มันดูปลอมๆ ดูหลอกๆ ทุกสิ่งดูง่ายๆ ไปหมด ทั้งจุดเริ่มต้นไปจนตอนจบ แม้ตัวหนังใส่เรื่องใกล้ตัว ไม่ว่าจะเป็นสังคมการแชร์โซเชียล การเรียกยอดไลค์ อินฟลูเอนเซอร์แต่มันมาเร็วไป เร็วจนไม่อินไม่สนุก ยิ่งถ้าใครไม่เล่นโซเชียลอาจจะงงงันไปเลยน่าเสียดายที่ตัวเม-บอตที่น่าจะเป็นตัวมาเพิ่มขยี้ความสัมพันธ์ของ ยี่หวา กับ ดอมแต่ตัวหนังไม่สามารถทำให้รู้สึกในส่วนนี้ได้เลย

MONDO รัก|โพสต์|ลบ|ลืม เอาตาย มีฉากกระชากอารมณ์ได้ในหลายฉากชอบ รู้สึกดี จนนํ้าตาซึม ภาพความทรงจำในวัยเด็กของยี่หวา กับ ระบำไก่ที่ถูกพ่อบันทึกภาพเอาไว้ ฉากที่ อากง นั่งรอคอย อาม่า กลับบ้าน

ฉาก ยี่หวา ระเบิดอารมณ์ ใส่ครอบครัวของ ดอม

ฉาก อากง เคลียร์ปัญหาคาใจกับลูกหลานผ่าน อาม่า

หรือแม้แต่ภาพความทรงจำเก่าๆ ความฝันของเพื่อนๆ ร่วมรุ่น แต่ละคนเกือบจะดี ถ้าขยี้มากกว่านี้

พลอย-พลอยไพลิน ตั้งประภาพร สวมวิญญาณของ ยี่หวา แบกหนังได้ทั้งเรื่อง ดูดีทั้งบทใสๆ ดราม่า สนุกสนาน สร้างความรู้สึกผูกพันกับตัวละครตัวนี้ได้ดี แม้จะไม่ค่อยรู้สึกถึงการเติบโตของตัวละครตัวนี้มากนัก ฉากในวัยเรียนกับตอนทำงานห่างกันตั้งหลายปี แต่เหมือนเป็นช่วงเวลาเดียวกัน

เกรท-สพล อัศวมั่นคง ไปได้ดีกับบท ดอม นิ่งๆ เรื่อยๆ แต่โอเค ดูหล่อมีเสน่ห์ จนทำให้อดที่จะรัก เอาใจช่วย และตามดูตัวละครตัวนี้

มีน-พีรวิชญ์ อรรถชิตสถาพร ในบท หวัง หล่อดูดี ดูเก่ง น่ารัก ดูมีพัฒนาการ จากเด็กแว่นเฉิ่มๆ ในวัยเรียน มาเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจ ชอบๆ มากๆกับการเก็บความทรงจำความรักที่มีให้กับ ยี่หวา

พิช-วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล ดูดีมากๆ กับบท เฮียได้ พี่ชายเกย์ของครอบครัว อาจจะดูเล่นเนอะ เล่นใหญ่ แต่ใช่เลย ทุกฉากออกมา รับรู้ถึงความ ขัดแย้ง การมีเรื่องมีราว แต่แฝงถึงการทำเพื่อครอบครัว ความรักของพี่น้อง ฉากเคลียร์ใจท้ายเรื่อง เล่นดีจริงๆ

แอนนา ชวนชื่น ฉีกภาพตลกที่คุ้นเคยมารับบท อากง ได้อย่างยอดเยี่ยม น่ารัก เล่นนิ่งๆ เรื่อยๆ แต่โดนสุดๆ

ต๊งเหน่ง- รัดเกล้า อามระดิษ เหมาะกับบท หมุยหลี แม่มาแบบจีนแท้ๆ เรื่องนี้เล่นกำลังดี ไม่เยอะจนเกินไป

ออร์แกน-ด.ญ.ปัญจรัตน์ กุลมา เด็กสาวตัวน้อยในบ้าน

เบสท์-ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์ ในบท วิทิต นายทุนใหญ่ของ มอนโดดูร้ายแบบเด็กรุ่นใหม่ คนรุ่นใหม่ที่เห็นแก่ประโยชน์ของตัวเอง ออร่าร้ายๆแผ่ออกมาจากข้างใน แสดงเหมือนไม่ได้แสดง

MONDO รัก|โพสต์|ลบ|ลืม คือ ผลงานของ มะเดี่ยว ที่ดูดีสนุกแม้จะยังไม่สุด ยังอยากให้ขยี้อารมณ์หนังให้มากกว่านี้ ดูได้เพลิน 128 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ชอบระดับ 8/10 คะแนนครับ