สกาดูช! “โป แพนด้า” พุงพุ้ยลูกชายเจ้าของร้านบะหมี่ที่โชคชะตาลิขิตให้กลายเป็น นักรบมังกรในตำนานใน กังฟูแพนด้า(2008) ค่อยๆ เรียนรู้วิถีจอมยุทธ ไปพบกับชาติกำเนิดที่แท้จริง ใน กังฟูแพนด้า 2(2011) ก่อนจะได้พบกับ พ่อตัวจริงป๊ะป๋าแพนด้า เขยิบจาก ลูกศิษย์มาเป็นอาจารย์ ใน กังฟู แพนด้า 3(2016)

กังฟูแพนด้า 4 การกลับมาอีกครั้งของ “โป” ที่เตรียม เขยิบฐานะ ขึ้นเป็น ผู้นำจิตวิญญาณของหุบเขาสันติและสืบหาผู้สืบทอดตำแหน่ง นักรบมังกร เส้นเรื่องหลักของ Kung Fu Panda 4 ยังคงอยู่ที่ เส้นทางการเติบโต การเรียนรู้โป ที่โตขึ้นตามวัย หลังจากพูดถึงการค้นหาตัวตนของตัวเอง การทำให้ตัวเองเป็นตัวเอง ไม่ใช่ให้ตัวเองเป็นคนอื่น ในภาคก่อนๆ มาสู่ ประเด็น เรื่อง การเปลี่ยนแปลง เสน่ห์ของ กังฟูแพนด้า ยังคงมีอยู่ครบ จัดเต็ม ความน่ารักของตัวการ์ตูน ภาพสวย ฉากต่อสู้ในแบบวิทยายุทธ์กำลังภายในที่พลิ้วไหว ในภาคนี้ มีความรู้สึก เชื่อมต่อ กับ ภาค 3มีอะไรหลายอย่างที่ส่งไม้ต่อ ส่งต่อ เหมือนๆ กัน เริ่มจากไม้เท้าปัญญา ที่ส่งต่อมาจากภาค 3 อาวุธคู่มือของ “โป” และยังมีตัวร้ายที่ดูดพลังดูดวิชา การดึงจอมยุทธ์จากปรภพ มาเกี่ยวข้อง ฯลฯ

เส้นเรื่องในภาคก่อนปมต่างๆ ภารกิจ การเรียนเดินทางของโป ในภาคก่อนมีหลายอย่างที่มีความแปลกใหม่ชวนติดตาม แต่ในภาคนี้ กลับไม่ค่อย รู้สึกว้าว!! สักเท่าไหร่ในภาคก่อนจะเน้นไปที่ “โป” ดูเด่นอยู่คนเดียว โดยมี ตัวละครอื่นๆเข้ามาช่วยเสริมความสนุก แต่ในภาคนี้ ตัวหนังกลับให้ “โป”เดินเรื่องไปพร้อมกับ จอมโจรเจิน เน้นไปที่ การเป็นคู่หูไปพร้อมกันจากการตามดู ปม เบื้องหลังของ “โป” ในตอนก่อนๆมาในภาคนี้ เทไปที่ “เจิน” เพียงคนเดียวความสนุกสนานจึงเน้นไปที่เดินทางของคู่ซี้คู่หูคู่กัด 2 คู่ เพื่อนใหม่ และสิงพ่อจริงพ่อเลี้ยง

“โป” ยังคงเป็น แพนด้าพุงพุ้ย น่ารัก แม้จะเติบโตขึ้นแต่ก็ยังมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวเอง “แจ็ค แบล็ค” ยังคงให้เสียงความน่ารักออกมาได้ดี (เสียงไทยโดย ดีเจเชาเชา-ชวลิต ศรีมั่นคง เจ้าเก่า) “เจิน” สุนัขจิ้งจอก ดูสวยน่ารักมีรังสีความเจ้าเล่ห์ ในแบบสุนัขจิ้งจอก ที่แววตา สีหน้าท่าทาง ลีลากันต่อสู้ดูพลิ้วไหว อควาฟินา พากย์เสียงจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ได้ดีทีเดียว

กังฟูแพนด้า 4 ยังคงสร้างความสนุกน่ารัก ดูไปยิ้มไป น่ารักสดใสมีความสุข ได้เหมือน ทุกๆ ตอนที่ผ่านมาแฟนๆ ประจำ คงไม่พลาด เพื่อนเก่ากลับมาทั้งที ต้องมาเจอะเจอกัน 8/10 คะแนน