หนังที่เป็นมิตร สู้ชีวิต และติดตลกที่ ช่อง 3 และ M Studioจับมือกันนำเสนอ ภายใต้การผลิตของ รฤก ที่มี ยอร์ช-ฤกษ์ชัย พวงเพ็ชร์ผู้ควบคุมการผลิต และ ต้อม-ปิยะพันธุ์ ชูเพ็ชร์ มาเป็นผู้กำกับที่ฉีกแนวจากหนังแอ๊กชั่น หนังผี มาทำหนังแนวคอเมดี้ตลกสนุกสนาน

“มานะแมน” ชัดเจนในความเป็นหนังตลกในแบบที่เป็นลายเซ็นของ ค่ายรฤก ที่มี ยอร์จ-ฤกษ์ชัย ดูแลการผลิต ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร การเล่าเรื่อง บรรยากาศ ตัวเอก Looser ล้มเหลวในชีวิต การพยายามสร้างความสำเร็จ ตัวชงที่เข้ามาทำให้เกิดเรื่องราวแก๊งตัวช่วยที่นำโดยผู้ใหญ่ เจนประสบการณ์ มีเด็กๆ เป็นลูกไล่ใช้นักแสดงหลักเพียงไม่กี่คน 

มุขตลกแบบต่อปากต่อคำ มุขสองแง่สามง่ามที่ไม่ดูหยาบคาย ไม่ดูทะลึ่งตึงตัง เน้นฮาจากคาแร็กเตอร์นักแสดง ไม่เน้นมุขตลกคาเฟ่ เล่าเรื่องไปเรื่อยๆ ในแบบที่พอจะเดาทางออก แม้จะดูสะดุดๆ ไปกับมุขแป้กที่คุ้นเคย หรือสิ่งที่หนังกำลังพูดถึงมันยังดูไร้พลัง ดูง่ายจนเกินไป แต่ก็ชดเชยได้จากพลังของนักแสดง ตัวหนังหยิบเอาเรื่องรอบๆ ตัว เรื่องใกล้ตัว สิ่งที่คุ้นเคยในยุคนี้มาพูดถึง มีเส้นเรื่องหลัก คือเรื่องของพิษเศรษฐกิจที่ทุกคนต่างดิ้นรนเอาตัวรอด

นาย-ณภัทร เสียงสมบุญ เด่นสุดๆ แบกหนังเอาไว้คนเดียว เล่นไปเรื่อยๆ สบายๆ ดูสนุกกับการรับ-ส่งบทไป-มากับนักแสดงรอบๆ ตัวในแบบที่ดูหล่อทะลุจอในทุกๆ ฉาก ดูไปๆ อดนึกว่ามาดูหนังเรื่อง นายแมนมากกว่า มานะแมน

จ๊ะ-นงผณี มหาดไทย สลัดภาพเซ็กซี่ เลิกคันหู มารับบท จอย สไตลิสต์ที่ดูใช่เลย เล่นกำลังดี ดูเป็นธรรมชาติ ไม่เยอะ ไม่ขโมยซีนฉากที่ มานะ เปิดใจคุยกับ จอย เป็นฉากโรแมนติกที่เรียบๆ ง่ายๆ แต่ดูดี จริงใจ ดีต่อใจ 

โอ๊ต-ปราโมทย์ ปาทาน มาในแบบที่คุ้นเคย เป็น เผือก ที่เป็นตัวชงตัวร้ายของเรื่อง มีหลายฉากที่ดูแล้วขำกระจาย โดยเฉพาะ ฉากเวทีเพาะกาย

นุ้ย เชิญยิ้ม-ชูเกียรติ เอี่ยมสุข มารับบท ทรนง หรือน้านง เป็นตัวเสริมมุขตลกได้ดี (บท ทรนง ในเรื่องนี้ ชวนให้นึกถึงน้าค่อม ขึ้นมาในทันที มาในทางเดียวกันในหนังรฤกทุกเรื่อง) 

อาไท-สุภทัต โอภาส กับ กัส เชียงกง-อัคพงษ์ ป้อมชัยภูมิ เป็น เฉิน กับ หน่อง ลูกคู่ คู่หู คู่(พยายาม)ฮา ที่ฝืดจืดสนิท 

ตั๊ก-ศิริพร อยู่ยอด ในบท แม่ตุ้ม แม่ของ มานะ เน้นๆ เฮฮา ในทุกๆ ฉาก ยิ่งช่วงที่เข้าฉากกับ นุ้ย ช่วยเพิ่มความสนุกสนานได้มากทีเดียว

ออมเล็ต-นันท์ทากานต์ วีระพันธุ์ เป็นมานี น้องสาวมานะที่เหมือนจะไม่มีอะไร แต่ทุกฉากที่ออกมา ช่วยเพิ่มความสดใสให้กับตัวหนัง ฉากที่มานะ คุยกับมานี ในวันที่เลวร้ายที่สุดของทุกๆ คนคือ ฉากที่ดีที่สุด ของหนัง

มานะแมน อาจจะไม่ใช่หนังสนุกที่ขำกระจายในทุกๆ มุขแต่เป็นหนังที่ดูแล้วขำบ้าง อมยิ้มบ้างสลับๆ กันไป อาจจะมีความไม่สมูทดูสะดุดบ้าง ตัวเรื่องพอจะเดาทางได้ แต่ถ้าดูแบบปล่อยใจ ไม่คิดมาก ไม่มานั่งจับผิด ก็จะดูได้แบบเพลินๆ สบายๆ ตลอดเรื่องแต่รู้สึกว่า พลังหนังตลกของ ยอร์จ-ฤกษ์ชัย ดูแผ่วหรืองานกำกับของ ต้อม-ปิยะพันธุ์ อาจจะยังดูลื่นไหลไม่เท่ากับหนังโทนดาร์กๆ ที่ดูจะลงตัวดูดีกว่า แนวสว่างไสวตลกโปกฮา แม้หนังจะสร้างกำลังใจสู้ชีวิตไม่ท้อถอย แต่บทสรุปของหนัง ฉากจบของเรื่องยังอิงกับในโลกของความจริง ปัญหาต่างๆ ยังคงมีอยู่ แค่ชีวิตดีขึ้น แสงสว่างรออยู่ที่ปลายทางและส่งคนดูกลับบ้านด้วยเพลงสนุกสนาน มานะแมน ของ แจ็กแปปโฮ สนุกถูกใจในระดับ 7/10 คะแนนครับ