ทะเยอทะยาน..ไม่ได้รู้สึกอะไร ก็แค่หนังไทยที่ผู้กำกับทำสเกลใหญ่ขึ้น 

เห็นถึง..การอยากจะแก้มือจาก ไลโอ โคตรแย้ยักษ์ ในหนังขาย CG ของ เนรมิตรฟิล์มหนัง 

เป็นงานฉลองครบ 20 ปี ของ มะเดี่ยว ที่ดูโอเค จริงๆ แล้วรู้สึกเฉยๆตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นตัวอย่าง แต่ยังไงเป็นหนังภาคบังคับต้องดูเพราะเป็น หนังมะเดี่ยว แต่พอเข้าไปดูจริงกลับไม่ใช่อย่างที่คิด กลายเป็นหนังที่รู้สึก ดูสนุก ดูเพลินไปตลอดเรื่อง

มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ทำ ตาคลี เจเนซิส ออกมาชัดเจน ในความเป็นหนังไซไฟแบบไทยๆ นำเอาความเชื่อตำนานเข้ามาเสริมมาตามสูตรหนังข้ามเวลา นำเสนอเรื่องความรัก ครอบครัว สะท้อนสังคม พูดเรื่องการเมืองทั้งตรงๆ และอ้อมๆ เรื่องครอบครัวพังๆ รอการแก้ปมที่เจอะเจอได้ในหนังของ มะเดี่ยว ทุกเรื่อง ในเรื่องนี้แทรกอยู่ในทุกๆ พาร์ทของเรื่องในแต่ละช่วงเวลาที่วาร์ป มีที่มาที่ไปบทสรุปที่เคลียร์เข้าใจง่ายไม่ต้องตีความหรือกลับมาดูซ้ำ ไม่จำเป็นต้องขยี้ เพราะเป็นแค่ช่วงเวลาที่ตัวละครหลักผ่านไป-มา

น่าเสียดายที่บทไม่แข็งแรง พลังการแสดงของนักแสดงไม่แข็งแรง ทำให้รู้สึกไม่ค่อยอิน ไม่ผูกพันกับเหตุการณ์และตัวละครในทุกๆ ช่วงเวลามากนักช่วงเปิดเรื่องในป่าดอนหาย สเตลล่า ตอนเด็กกับ พอล ผู้เป็นพ่อ ฝน คนตาย ดูดีที่สุดในเรื่อง บรรยากาศ โทนหนัง อารมณ์ในการทำหนังผี ของมะเดี่ยวมาแบบเต็มๆ วาร์ปยุคบ้านเชียง ยุคหิน เบาบางที่สุด มาเร็วไปเร็ว
เคลมเร็ว แทบจะไม่รู้สึกอะไรและออกจะรำคาญ ซอมบี้ ดูปลอมมาก

วาร์ป 6 ต.ค. การเมืองล้วนๆ แต่แค่นักศึกษาวิ่งไปวิ่งมา (ไม่กี่คน) คนชุดแดงวิ่งไล่ยิง มันดูเหมือนอีเว้นท์งานรำลึกวันครบรอบมากกว่า ทั้งๆ ที่ ถ้าทำดีๆ สามารถเล่นอะไรได้เยอะ

วาร์ปอนาคต เป็นช่วงที่น่าเบื่อ ไม่สนุกสุดๆ เรื่องราวตัวละครไม่อินใดๆ วาร์ปหลักๆ ไม่ค่อยสนุก แต่กลับไปเพลินกับตัวละครที่วาร์ปไปวาร์ปมา อาทิ ซอมบี้ไล่ล่าในตึก ปม วันลา กับ ลุงจำนูญ แม้จะเป็นหนังไซไฟที่เหมือนจะย่อยยาก มีตรรกะ ศัพท์แสงทางวิทยาศาสตร์บ้าง แต่ก็ไม่ยากเกินความเข้าใจ ในหนังอธิบายแบบง่ายๆ CG หนังดีงาม สมราคาคุย แสงสี เสียง ดนตรีประกอบ งานด้านโปรดักชั่นดี ทำให้เพลินไปกับหนังสัตว์ประหลาดมาแบบหลากหลาย

พอลล่า เทเลอร์ อาจจะดูแข็งๆ แสดงเหมือนท่องบท แต่ดูไปดูมาในหนังกลับรู้สึกว่าพอได้ ไม่ขี้เหร่ ดูแล้วอิน มีแรงตามดู สเตลล่า 

ปีเตอร์ คอร์ป ไดเรนดัล เล่นเป็นตัวเอง การแสดง น้ำเสียงท่าทางมิติเดียว หล่อในทุกฉาก แม้บทจะเด่นก็ไม่ช่วยทำให้รู้สึกผูกพันกับตัวละครตัวนี้

นีน่า-ณัฐชา เจสสิก้า พาโดวัน ดีงามมากๆ ดูดี เล่นดีที่สุดในเรื่อง เล่นเป็นสองตัวละครที่แตกต่างกันชัดเจน ดีมากๆ ในตอนที่เป็น หล้า ตอนเด็กดูเป็นธรรมชาติน่ารักๆ หรือตอนเป็น วาเลนไทน์ ก็ดูดี

วอร์-วนรัตน์ รัศมีรัตน์ ในบท ก้อง ดูลื่นไหล มีทั้งความลับที่ชวนค้นหา ความโลเล ความงี่เง่าในตัว ดูเป็นตัวละครที่เป็นคนจริงๆ มากที่สุด

ทราย-อินทิรา เจริญปุระ ผลุบๆ โผล่ๆ โชว์พลังผ่านสีหน้าท่าทาง ในรูปแบบละครใบ้ พลังล้นเหลือ ไม่ต้องพูดแต่สื่ออารมณ์ความรู้สึกได้ดี

วิทย์-ภูวฤทธิ์ พรหมบันดาล ที่มารับบท ลุงจำนูญ หัวหน้าชุมชนมาพร้อมน้ำเสียงท่าทางที่คุ้นกันดีในละคร ชอบทั้งในฉากดราม่า ทั้งในส่วนของก้อง และคำลาสาวลาว ทำให้อยากตามต่อว่าจริงๆ แล้ว ลุงจำนูญ ร้ายหรือดีมีความลับใดๆ ซ่อนอยู่ เด็กน้อยที่เล่นเป็น เด็กบ้านเชียง ลูกแม่ทราย ก็ดูน่ารักดี น้องๆ ทุกคน ที่เล่นในช่วงอนาคต 200 ปีข้างหน้า เล่นกันเป็นทีม แข็งยกทีม ทำให้ไม่อิน ไม่รู้สึกใดๆ ในช่วงนี้เลย รู้สึกเหมือนเอานักแสดงรุ่นใหม่มาเรียกคนดู

ตาคลี เจเนซิส เป็นหนังไทยที่ดี ดูสนุก เพลิน แม้จะมีแผลใหญ่แผลเล็กเต็มไปหมด แต่ด้วยความเพลินสนุกไปกับหนังเลยมองข้ามส่วนนี้ไป 147 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็วและยังคงคิดว่า มะเดี่ยว น่าจะทำงานเล็กๆ สบายๆน่าจะดูลงตัว สนุก และดีกว่าการที่มาทำหนังฟอร์มใหญ่ ที่ผลออกมาได้คำชมแต่รายได้อาจจะเจ็บตัวแบบนี้ 7/10 คะแนน