‘ปีนเกลียว’ คือ หนังแอ็คชั่นส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ เข้าฉาย 31 ธันวาคม 2536 งานของค่าย 138/1  น้องใหม่ใน‘ทีมเพชรพันนา’หนังโปรดที่อยู่ในของ แฟนหนังไทยหนังบู๊ขายสาย  เรียบๆ ง่ายๆ ทุนต่ำ เน้นโชว์ คิวบู๊ สวยๆ งามๆ ผลงานของ ทีมงานพันนา ฤทธิไกร ในช่วง ท้ายๆ ก่อนจะ เริ่มทำหนัง บู๊มีทุน ปีนเกลียว ดัน นักแสดงรุ่นเด็กๆ ที่ผ่านงาน มาจนคุ้นหน้ากันดี เขยิบขึ้นมาเป็นตัวเอก มี พันนา ฤทธิไกร กับ บรรลุ ศรีแสง มาเป็นตัวดัน ในบท ร้าย เพื่อให้ น้องๆ ได้โชว์ฝีมือปล่อยของเต็มที่ กำกับโดย อรนุช ลาดพันนาเรื่องราวของ ต้น, เอก, กด สามหนุ่มเพื่อนซี้ ที่จับตัว อ้นลูกสาวเสี่ยใหญ่ที่พยายามจะไล่ที่ชาวบ้าน ไปเป็นตัวประกัน เพื่อต่อรอง ให้เลิกการขับไล่ จนถูกตามล่าจาก สมุนมือดีของเสี่ย ที่กำลังจะหักหลังเจ้านาย 

มาปีนี้ ‘ปีนเกลียว’ ถูกนำกลับมาสร้างใหม่ โดดดัดแปลงเรื่องให้สนุกสนาน ตามยุคสมัย ผ่านมุมมองของคนรุ่นใหม่ งานกำกับชิ้นแรกของ อาเธอร์ เบญจกุล โดย ‘ปีนเกลียว’ เปลี่ยนเรื่องใหม่ ไม่ได้อิงจากต้นฉบับ แค่คง เส้นเรื่อง นายทุนยึดที่ยึดตลาดยึดชุมชน จาก หนองจอก มาเป็นพระโขนง กับชื่อตัวละครหลักๆ มาใช้ เอก, กด, อ้น, ริว, หวัง แค่นั้นเอง

ปีนเกลียว มาพร้อมกับความตั้งใจ พิถีพิถัน งานด้านโปรดักชั่น ดีงามไม่ได้ทำง่ายแบบผ่านๆ ทั้งงานด้านภาพ การจัดแสดง มุมกล้อง ทำให้ ภาพออกมาสวยงาม  ฉากแอ็คชั่น คิวบู๊ ชัดเจน ในการโชว์ลีลา ถึงเนื้อถึงตัว ชัดเจน ในการโชว์ลีลา คิวบู๊ในแนวสตั้นท์แมน ที่คุ้นกันดี แต่ไปๆ มาๆ  แม้จะดูตั้งใจ เห็นถึงความสามารถ การต่อสู้เฉพาะตัว แต่ มันดูง่าย ดูธรรมดา ดูน้อยไปสักนิด ไม่มีอะไรที่แปลกใหม่ หรือ คิวบู๊ที่ตื่นตาตื่นใจ ลีลาพริ้วไหว คิวบู๊แนวขายสายเหมือนต้นฉบับ ดูธรรมดาไป

บทหนังยังดูอ่อนไปสักนิด ขาดลูกเล่น หลายช่วงดูโดดไปโดดมา ปมต่างๆดูง่ายไปนิด การเลือกที่จะเล่าเรื่องสลับไปมาเหมือนดูดี แต่ดูไร้พลัง ยิ่งภาพบนจอ มาแบบดื้อๆ แทรกแบบปุ๊บปั๊บ คนดูทั่วๆ ไปอาจจะสับสน ต้องชม ดนตรีประกอบ ที่ไพเราะ ในโทนเพลงร่วมสมัย ที่เก๋ไก๋คือ การใส่ เสียงระนาด เข้ามาเป็น ธีม ของ ตัวพระเอก

ตรี-ธิฐิธรรม แสงมณี เด่นกว่าคนอื่น ในบท เอก ที่มาครบทั้งดราม่า รัก แอ็คชั่น ดูกลมกลืน เล่นดีเป็นธรรมชาติ ลีลาคิวบู๊พริ้วไหว เป็นตัวจริงปล่อยของออกมาเต็มที่ กุ๊กกิ๊กก็ดูน่ารัก ดราม่ามาเต็มเรื่องนี้ดูโตขึ้น เล่นเก่งมากกว่า มนต์รักดอกผักบุ้ง เลิกคุยทั้งอำเภอ กับ มนต์รักวัวชน ที่เล่นในชื่อ พลตรี แสงมณี ดูแล้ว หน้าตาท่าทาง การแสดง ถอดแบบ มนตรี แสงมณี ( เผ่าพันธุ์ พรพิสิฐ) พระเอกหนังบู๊ในอดีตมาแบบเต็มๆ

เมษา-พลอยปภัส คุณพรหม เป็น อ้น หรือ อรนุช ดูสบายๆ น่ารักๆๆๆ ทำให้หนังดูสดใส เน้นๆ กุ๊กกิ๊กๆ มีเจ็บตีวบ้าง เล็กๆ น้อยๆ (อรนุช คือ ลูกเล่นของหนัง ที่นำเอาชื่อ อรนุช ลาดพันนา ผู้กำกับต้นฉบับ มาใช้)

ว่าว-ศราวุธ ศิริเพชร ดูร้ายกับบท หวัง หัวหน้าคนร้าย ที่พยายามเน้น น้ำเสียง สีหน้าท่าทาง คิวบู๊ แบบโหดๆ 

เบิร์น-นฤพนธิ์ ฉิมพลีนภานนท์ เป็น กด เพื่อนรักของ เอก เป็นตัวที่คนดูน่าจะสงสาร น่าเสียดาย ที่ บทนี้ น่าจะใส่ อะไรๆ ให้ เล่นได้มากกว่านี้ 

ป๋อง- กฤตภาส จันทนะโพธิ รับบท ลุงป้อม พ่อของเอกนักทำระนาด ที่ดูไช่ ดูเป็นชาวบ้าน หัวอนุรักษ์ เน้นๆ ดราม่า ไม่เน้นบู๊ เจเจ-จักรกฤษณ์ กนกพจนานนท์ เป็น ริว คนสนิท หวัง มาในแนวบู๊ๆ 

ปีนเกลียว ไม่ใช่หนังเลวร้าย ไม่ใช่หนังไม่ดี อาจผิดหวัง ในเรื่องของแอ็คชั่นไปบ้าง แต่ก็ ดูได้เรื่อยสบายๆ ใน อารมณ์ ของ หนังแอ็คชั่นสไตล์ (สตั้นท์)แมน ๆ จากการนำเสนอของ คนรุ่นใหม่ ที่อาจจะไม่โดนใจ คอหนังแนวนี้รุ่นเก่าๆ 

ปีนเกลียว ดีงามดูลงตัว ในทุกๆ ส่วนก็แค่ ..ความสุข โดนใจยัง ไม่สนุก ไม่โดนใจ เมื่อเทียบกับ ปีนเกลียว 2536 แม้จะผ่านมา 32 ปี แล้วก็ยังสนุก ปีนเกลียว 2568 หนังแอ็คชั่น แบบไทยที่ใช้ระนาดเอก มาแบบเด่นๆ ทำให้ เป็นหนังซอฟพาวเวอร์ แบบชัดเจน มันส์ในระดับ 6/10 คะแนน