ในตอนแรกรู้สึกเฉยๆตัวอย่าง/ใบปิดหนังไม่ดึงไม่ชวนให้อยากเข้าไปดูชวนให้นึกว่าเป็นหนังผีธรรมดาเรื่องหนึ่งเท่านั้นแต่พอ..ได้ดู..แค่เปิดเรื่อง‘ตาโขน’คือหนังระทึกขวัญในแบบบ้านๆที่ออกมาดีกว่าที่คิดหน้าหนังของ‘ตาโขน’อาจจะมุ่งไปที่การเป็น หนังผีน่ากลัวจากประเพณีความเชื่อของอีสานแต่เอาเข้าจริงๆตัวหนังอาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด ‘ตาโขน’คือหนังระทึกขวัญลี้ลับหลอนที่มีทั้งเรื่องผีฆาตกรรมหนังอิงจากประเพณี ‘ผีตาโขน’ที่จัดขึ้นใน อ.ด่านซ้ายจ.เลย ตาโขน มาใน บรรยากาศของความน่ากลัว ผ่านงานด้านภาพ มุมกล้อง การจัดแสง ที่ออกมาในโทนมืดขยี้ด้วย โลเกชั่น ความหลอนของทุ่งนาป่าเขาแม่น้ำลำธาร ความมืดที่พบเห็นทั่วไปในชนบทรวมทั้งหน้ากากผีตาโขนยังช่วยเพิ่มความหลอนและยังขยี้ด้วยดนตรีประกอบที่ฟังแล้วดูวังเวงตลอดเรื่องมาในโทนน่ากลัวสีสันความสว่างไสวมีน้อยมากหนังอาจจะไม่ได้เน้นฉากตกใจสะดุ้งตุ้งแช่ ฉากเลือดสาดฉากโหดๆแต่หนังก็ทำให้เสียวชวนขนหัวลุก

บทหนังค่อนข้างลงตัว นำเอา ประเพณี/ความเชื่อเรื่องของ‘ผีตาโขน’มานำเสนอ มาเล่นได้แบบชวนติดตาม ทั้งในเรื่อง ผี ความลึบลับ ระทึกขวัญฆาตกรรมให้น้ำหนักทั้งในส่วนของดราม่า ความหลอน ระทึกขวัญ ออกมาได้ดี ไม่ออกนอกทาง มีการหักมุมไปมาในหลายๆฉากมีการปูรายละเอียด ตัวละครได้ดี น้ำหนักเท่าๆกัน และยังให้ ดูละครพูดภาษาอีสานกับพูดภาษากลางในตัวละครที่ไม่ใช่คนในหมู่บ้านน่าเสียดาย..ตรงที่ ในฉากไคลแม็กซ์ ท้ายเรื่อง มัน อาจจะดู ง่ายไปสักนิด ตัวช่วย ที่มาคลี่คลาย คืออะไร กันแน่ ถ้าส่วนนี้ ทำออกมาดี/ลงตัว หรือมีชั้นเชิงมากกว่านี้ คงจะทำให้หนังสมบูรณ์มากกว่านี้
 

 มอสหลง-ภาณุวัฒน์ เด่นมากๆในบท‘จ่อย’ตัวเอกที่แบกหนังเอาไว้ทั้งเรื่อง เล่นเก่งเล่นดีทั้งสีหน้าท่าทางดึงให้อยู่กับเรื่องเอาอยู่ในทุกๆฉากทั้งดราม่าแอ็คชั่น

นกน้อย อุไรพร เล่นดี เป็น ย่าถิน ที่ใช่!! ทั้งในความเป็น ย่า หัวหน้าครอบครัวของเด็กๆ ความเชื่อว่าลูกชายยังไม่ตาย หรือแม้แต่ ต้องอยู่ ในหมู่บ้าน ที่มีแต่คน ไม่ชอบ บทนี้เน้นดราม่าหนักแต่ที่โดนสุดๆ เล่นดีมาก

 เจแปน-พลอยปภัส ในบท ‘จั่น’ เด็กสาวหูหนวก ดูแล้วสงสาร เอาใจช่วย อดรักไม่ได้เล่นดีเป็นธรรมชาติจริงๆ
 

แฟรงค์-ธนัตถ์ศรันย์ เป็น ‘พล’ เพื่อนสนิทของ จ่อย ที่อยู่ เคียงข้าง คอยช่วยเหลือ ครอบครัวเพื่อนมาตลอด จากความสนิทกัน ทั้งสายตา ท่าทาง ดูไปดูไป อดคิดไม่ได้เป็นคู่จิ้นกัน
 

เดียร์น่า ฟลีโป มาดดีดูดี กับบท นัท นักข่าวสาวที่เข้ามาทำสกูปข่าว ประเพณีผีตาโขน แต่ไปๆ มาๆ กลับเป็นคนเริ่ม ตามคดีฆาตกรรม เป็นบทที่ เข้าช่วยเติมเต็มดันเรื่องให้ไปข้างหน้าดูน่ารักในทุกๆฉากที่ออกมา
 

ต้องเต-ธิติ ศรีนวล ในบท ฟิล์ม ตากล้องคู่ใจของ นัท เข้ามาช่วยเรียกรอยยิ้ม ขโมยซีน เป็นตัวเบรค ทำให้เรื่องผ่อนคลาย มาในแบบ ที่กำลังดีพอดีๆ ในทุกๆ ฉากทุกๆ ตอนไม่มีหลุดไม่มีตลกเลอะเทอะนอกหลู่นอกทาง(บทตากล้องทีวี ในทุกๆ เรื่อง มักจะเป็นตัวช่วยตัวเสริมที่ทำให้เรื่องสนุกขึ้นเรื่องนี้ก็เช่นกัน)
 

เดี่ยว-ชูพงษ์ ช่างปรุง รับบท สารวัตรศักดิ์สิทธิ์ หรือ ลุงศักดิ์ เพื่อนสนิทของ พงษ์ พ่อของจ่อย ที่คอยช่วยเหลือครอบครัวหลานๆ (อดเสียดายนิดนึง นักแสดงบทบู๊ มาทั้งทีน่าจะโชว์แอ็คชั่นให้ดูสักนิด)สืบ-บุญส่ง นาคภู่ รับบทเป็น ผู้ใหญ่อาจ ที่มีความเชื่อว่าเหตุการตายมาจากความโกรธแค้นของผีบรรพบุรุษประจำหมู่บ้าน
 

นักแสดงที่เล่นเป็นพงษ์พ่อของจ่อยก็เล่นได้ไม่เลวนักแสดงสมทบคนอื่นๆก็เล่นดีดูเป็นชาวบ้านๆ บางคนเออกมาดูหน้าตาดี เกิน อาทิ ลูกชายผู้ใหญ่อาจ มานิดๆ แต่ดูกวนๆ หรือ คุณหมอในหมู่บ้าน ที่เรียกรอยยิ้มใดด้วยเมื่อ มีบทสนทนาแซวว่า หมอหล่อนักแสดงทุกๆคนในเรื่องดูเป็นธรรมชาติทั้งย่าถิน-จ่อย-จั่นดูเป็นครอบครัว
จ่อย-พลเชื่อเลยว่าเป็นเพื่อนคู่หูกันสนิทกันมากมาย
 

นัท-ฟิล์ม ดูเป็นนักข่าวทีวีจริงๆ (คู่นักข่าว อดนึกถึงสมัยทำข่าว ถ้า มีคนขับรถ เพิ่มมาอีกคนจะดูเป็นทีมข่าวช่องใหญ่มากกว่านักข่าวท้องถิ่นในสมัยนี้)บรรดาชาวบ้านในเรื่องก็มาแบบโอเคๆ
 

มิ-ภูวิดล เนาว์โสภา ทำ ตาโขน หนังเรื่องแรก ของมาได้ดี ลงตัว แม้อาจจะยังไม่เต็มร้อย มีบางสิ่งบางส่วน ที่ยังไม่สมบูรณ์ แต่เมื่อดูจากภาพรวม ที่ออกมา ถือ ว่า โอเค. ใช้ได้เลยทีเดียว โดนใจชอบมากๆในระดับ 8/10 คะแนน