เมื่อวันก่อน คุณปราณี มุกจั่น แห่งหนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ออกปากชวนว่าสมาคมทมิฬแห่งประเทศไทย และ สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนั้น จัดเสวนาว่าด้วยหนังสืออมตะของอินเดีย (Seminar on the Indian Classic Book : Thirukkural: Pearls of Inspiration) ชื่อเรียกยากเพราะไม่คุ้นคือ  ธิรุกกุรัล แปลว่า สร้อยมุกแห่งแรงบันดาลใจ ซึ่งเป็นฉบับแปลเป็นภาษาไทยเล่มแรก
ที่ ดร.สุวิทย์ วิบูลย์เศรษฐ์ อดีตเลขาธิการคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ได้ตั้งใจแปลให้กับสังคม โดยมีคนสำคัญที่อยู่ในวงการหนังสือวรรณกรรมอินเดียหลายท่าน คือ แม่ชีวิมุตติยา หรือ รศ.ดร.สุภาพรรณ ณ บางช้าง ผู้เขียนประวัติวรรณคดีบาลีอินเดีย-ลังกาซึ่งเป็น ประธานหอพระไตรปิฎกนานาชาติ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ รศ.ดร.โสภนา ศรีจำปา ประธานศูนย์ภารตะศึกษา สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล มาร่วมให้ความสำคัญของหนังสือเล่มนี้โดยเฉพาะ ด้วยเป็นผลงานที่เพิ่งจะรู้จักกัน ทั้งๆเป็นวรรณคดีที่เกิดขึ้นเมื่อ ๒,๐๐๐ ปีมาแล้ว ถือเป็นภูมิปัญญาหายากสำหรับความคิดในระยะแรกเริ่มของมนุษย์โดยเฉพาะ ซึ่งมีการรจนาเป็นบทกวีคำสอนเกี่ยวกับศิลปะการดำเนินชีวิตของอินเดีย ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันมาทุกยุคทุกสมัย แม้ปัจจุบันก็ยังคงมีความร่วมสมัยเป็นสากล หนังสือเล่มนี้รจนาโดยนักปราชญ์“ธิรุวัลลุวาร์” ได้รับการตีพิมพ์กว่า ๔๐ ภาษาทั่วโลกยกเว้นภาษาไทย เป็นผลงานที่ มหาตมะ คานธีมหาบุรุษของโลกยกย่องว่า “เป็นทรัพย์สมบัติแห่งปัญญา” และ ดร.เอพีเจ อับดุล กาลัม อดีตประธานาธิบดีอินเดีย คนที่ ๑๑ ได้ยกย่องว่า “เป็นพวงมาลัยแห่งความรู้ โดดเด่นเรียบง่ายสง่างามไพเราะ” เดิมนั้นธิรุกกุรัล เป็นภาษาทมิฬ ได้ถูกแปลเป็นอังกฤษโดย ดร.เอ็ม ราชาราม ซึ่งแปลเป็นภาษาอังกฤษสำหรับชาวตะวันตกอ่านให้เข้าใจง่ายมากขึ้น  คำว่า “ธิรุก”แปลว่า ประเสริฐ ส่วนคำว่า “กุรัล” แปลว่า กลอน เมื่อรวมกันกลายเป็นคำว่า “บทกลอนแสนประเสริฐ” จึงเหมาะสำหรับการมีชีวิตประเสริฐ ประเด็นสำคัญคือเป็นผลงานที่น่าสนใจและมีความเก่าแก่กว่าวรรณกรรมเล่มใด ซึ่งผู้แปลนั้นต้องศึกษากับผู้เชี่ยวชาญภาษาทมิฬ เพื่อจะได้แปลจากต้นฉบับภาษาทมิฬได้บทความซาบซึ้งใจในความคิดเดียวกับภาษาทมิฬร้อยเปอร์เซ็นต์ บุคคลผู้เป็นแรงบันดาลใจของ ดร.สุวิทย์ วิบูลย์เศรษฐ์ ในการแปลเล่มนี้ ก็คือดร.เอพีเจ อับดุล กาลัม ผู้มีผลงาน เรื่อง Invisible spirit จิตวิญญาณไม่ยอมแพ้ ซึ่งมีวรรคทองอยู่บทหนึ่งว่า มนุษย์เรา ทำอะไรต้องมีความมุ่งมั่น ไม่อย่างนั้นจะทำอะไรไม่สำเร็จ คำคมประโยคนี้ผู้เขียนได้กล่าวว่านำมาจาก ธิรุกกุรัล ซึ่งรจนาเป็นกลอนสองบท กล่าวว่า“ความยาวของสายบัวนั้น ขึ้นอยู่กับระดับน้ำคนยิ่งใหญ่ขึ้นอยู่กับความมุ่งมั่น และผู้นำที่ประสบความสำเร็จคือจะไม่มีทางยอมแพ้ต่อปัญหา เขาจะเอาชนะปัญหาและกลายเป็นนายของสถานการณ์นั้น” ด้วยความประทับใจในบทรจนานี้มาก ผู้แปลจึงเห็นประโยชน์ว่าบทรจนาเป็นคู่มือการดำเนินชีวิต อีกทั้งสมาคมทมิฬแห่งประเทศไทยได้สนใจเผยแพร่วัฒนธรรมอินเดียผ่านวรรณคดี “ธิรุกกุรัล” อันเป็นงานของปราชญ์ที่มีชื่อเสียงและพรั่งพร้อมด้วยคุณสมบัติจากสรวงสวรรค์ ซึ่งเป็นที่ยอมรับว่า ธิรุกกุรัล นั้นเป็นจินตกวีนิพนธ์ในวรรณกรรมทั้งโลกและเป็นส่วนหนึ่งในวรรณคดีโลกไม่เพียงแต่เป็นงานที่มีคุณค่าสง่างามและเชิงอักษรศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น ยังเป็นสิ่งที่นำทางให้กับศิลปะการดำรงชีพพร้อมด้วยเกร็ดอันสูงค่าดั่งทองคำแห่งปัญญาอันมีคุณค่าให้ประพรมอยู่ทุกแห่ง...ธิรุกกุรัล เป็นบทกวี๑๓๓ บท มี ๑๐ บท กลอนสองบรรทัดต่อหนึ่งบทรวมทั้งสิ้นมี ๑,๓๓๐ บทกลอน และจัดเรียงอย่างเป็นระบบ เป็นสามส่วน คือ คุณธรรม ทรัพย์ และความรักทั้งหมดบรรยายถึงกิจกรรมมนุษย์ เช่น ความภักดีต่อพระเจ้า ชีวิตนักบวช ชีวิตคฤหัสถ์ การทำบุญการกุศลความเป็นพระราชา จิตวิญญาณทางทหาร มิตรภาพ ความรักเป็นต้น จึงเป็นที่ยินดีสำหรับผลงานที่มีอายุกว่า ๒,๐๐๐ ปีได้ถูกรักษาและสืบทอดมาจนวันนี้ ซึ่งสังคมวันนี้ควรจะได้รู้จักวรรณคดีเล่มนี้ให้มากเช่นเดียวกับวรรณกรรมอินเดียที่เคยมีการแปลไว้ก่อนแล้ว เช่น พระไตรปิฎก หิโตปเทศธรรมนูญศาสตร์ รามายณะ มหาภารตะ เป็นต้น จึงนับเป็นเรื่องน่ายินดีของภูมิปัญญาโบราณที่ไม่สูญหายไปได้ง่าย