ประเทศฟิลิปปินส์มีประชากร 110.7 ล้านคน ติดเชื้อโควิด 962,307 คน เสียชีวิต16,265 คน ซึ่งเป็นการเสียชีวิตมากเป็นที่ 2 ของอาเซียนรองจากอินโดนีเซีย (ข้อมูล 21 เม.ย.64) พบคนติดเชื้อคนแรก เมื่อ 30 มกราคม 2563 จากหญิงจีนที่กรุงมนิลา รัฐบาลของประธานาธิบดี ดูเกอรเต้ ประกาศปิดเมืองล้อคดาวน์เมื่อ 15 มีนาคม 2563 ขอซื้อวัคซีนจากรัสเซียและอินเดีย

และพบคนติดเชื้อรายใหม่มากสุด 15,310 คน เมื่อ 2 เม.ย.2564 อดีตประธานาธิบดี โจเซฟ เอสตราด้า ก็ติดเชื้อโควิดจนต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ ในโรงพยาบาลมนิลามีการใช้ยา ไอเวอรเมกซติน (Ivermectin) ซึ่งเป็นยารักษาพยาธิในสัตว์มาใช้รักษาโควิดในมนุษย์ได้ผลดีพอควร

หมอในโรงพยาบาลฟิลิปปินส์หลายแห่ง ปวดร้าวใจมากที่ต้องปฏิเสธไม่รับผู้ป่วยโควิด โดยญาติผู้ป่วยหลายคนคุกเข่าร้องไห้อ้อนวอน เพราะโรงพยาบาลได้รับคนป่วยจำนวนมากเข้าไปรักษาจนเกินกำลังแล้ว

ปัญหาเรื่องโควิดของฟิลิปปินส์ที่สำคัญ ได้แก่

1.ชุมชนแออัดในเมือง ในกรุงมนิลามี ชุมชนแออัดของคนยากจนหลายแห่งที่อยู่ใกล้กองขยะ ทำให้แพร่เชื้อโควิดได้อย่างรวดเร็ว

2.โรงพยาบาลหลายแห่งมีรายได้ไม่พอจ่าย ทำให้ไม่สามารถซื้ออุปกรณ์ทันสมัยและจ้างแพทย์ พยาบาลจำนวนมากได้ พอมีผู้ป่วยโควิดเข้ามาจำนวนมากก็ล้นโรงพยาบาล โรงพยาบาลบางแห่งไม่รับผู้ป่วยโควิดเพราะขาดผู้เชี่ยวชาญ และอุปกรณ์ในการรักษา

3.แพทย์พยาบาลฟิลิปปินส์นิยมไปทำงานต่างประเทศที่มีรายได้ดีกว่า จนไม่ใคร่มีคนอยากทำงานในประเทศ

4.การกักตัวคนอยู่ในบ้านทำให้อัตราหญิงที่นับถือศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิกที่ห้ามคุมกำเนิด ตั้งครรภ์โดยมิได้วางแผนเพิ่มขึ้น ทำให้หลายครอบครัวที่รายได้ต่ำอยู่แล้วลำบากมากขึ้นไปอีก

5.ผู้ต้องขังที่แออัดยัดเยียดในเรือนจำทำให้เกิดการระบาดของโควิดในเรือนจำหลายแห่ง

6.ขาดแคลนชุดตรวจโควิด เพราะไม่สามารถผลิตชุดตรวจRT-CPR ภายในประเทศได้ ต้องสั่งซื้อจากเกาหลีใต้ในจำนวนจำกัด เนื่องจากมีคำสั่งซื้อจากทั่วโลก ไม่เหมือนกับที่ บริษัท สยามไบโอไซแอนส์ สามารถผลิตชุดตรวจได้เองในประเทศไทย ในระยะต้นต้องส่งผลการตรวจไปวิเคราะห์ต่างประเทศ ซึ่งต้องใช้เวลาหลายวัน กว่าจะรู้ผลก็ทำให้เชื้อโควิดกระจายออกไปจนควบคุมไม่ทันเสียแล้ว

7.คนฟิลิปปินส์ที่ไปทำงานต่างประเทศทั่วโลกจำนวนมาก อาจติดเชื้อโควิดโดยไม่แสดงอาการ พอเดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านก็นำเชื้อโควิดมาแพร่ให้คนในครอบครัวและชุมชน กว่าจะตรวจพบเชื้อโควิดก็แพร่กระจายไปในวงกว้างจนไม่สามารถควบคุมได้เสียแล้ว

8.การอนุญาตให้นักท่องเที่ยวจากประเทศต่างๆเข้ามาตอนต้นปี 2563 อาจนำเชื้อโควิดเข้ามา โดยตรวจด้วยเครื่องวัดอุณหภูมิไม่พบ

9.การขาดแคลนหน้ากากอนามัย ถังออคซิเจน และ ยารักษาโควิด ตอนต้นปี 2563 ทำให้มีผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

10.ผู้ป่วยล้นโรงพยาบาล หลายคนเสียชีวิตในรถพยาบาลหรือในเต้นท์หน้าโรงพยาบาล บางโรงพยาบาลจัดโปรแกรมรักษาที่บ้าน หรือโรงแรม โดยส่งหมอพยาบาลไปเยี่ยม แต่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสูง (10 วัน 42,000 บาท) ซึ่งคนทั่วไปไม่มีเงินจ่าย ต้องนำบุคลากรการแพทย์จากต่างจังหวัดเข้ามาช่วยงานในโรงพยาบาลในเมืองหลวง

11.พื้นที่ที่เป็นเกาะ กว่า 7,000 เกาะ ทำให้การตรวจหาผู้ติดเชื้อและการส่งผู้ป่วยมาหาหมอมีความยากลำบาก โดยเฉพาะในฤดูมรสุมที่มีคลื่นใหญ่