เชื่อเหลือเกินว่า ในวันวานเมื่อครั้งคุณเป็นเด็กนักเรียนตัวน้อยที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมต้น หรือประถมปลายก็ตาม คุณน่าจะเคยไปทัศนศึกษากับโรงเรียน โดยไปที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) ไปกราบนมัสการพระแก้วมรกต และดูโบราณสถานชิ้นเอกของกรุงรัตนโกสินทร์ และเมื่อไปถึงวัดพระแก้วแล้ว สิ่งหนึ่งที่คุณๆ ต้องได้รับการบ้านจากคุณครูผู้พาไปทัศนศึกษาคือการไปดูภาพจิตรกรรมฝาผนัง ณ พระระเบียงคดรอบพระอุโบสถ ซึ่งนำเสนอเรื่องราวของรามเกียรติ์ตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วทำการบ้านส่งคุณครูว่าคุณได้ดูภาพจิตรกรรมเรื่องรามเกียรติ์ตอนใดบ้าง

บางคนยังคงจำภาพอดีตเมื่อวันวานนานโพ้นได้ดี แม้เวลาจะเลยล่วงมามากแล้วก็ตาม หลายคนจึงยังคงแวะเวียนไปชมภาพจิตรกรรมฝาผนังที่พระระเบียงคดวัดพระแก้วเป็นประจำ เมื่อมีเวลาว่าง หลายต่อหลายคนพาลูกหลาน และบางคนก็พาคุณพ่อคุณแม่ไปชม สำหรับผู้ที่พาลูกหลานไปชม ก็เพราะต้องการปลูกฝังให้เด็กๆ ซึมซับเอาความงามวิจิตรไว้ในมโนสำนึก ส่วนบางคนที่พาพ่อแม่ไปชม ก็เพราะต้องการย้ำเตือนความทรงจำของตัวเองว่า ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พ่อแม่ได้พาตนเองไปชมภาพจิตรกรรมฝาผนัง ณ ที่แห่งนี้

หลายคนยังจำได้ดีถึงทุกวันนี้ว่า ภาพทั้งหมดมี 178 ภาพ หรือ 178 ห้อง โดยห้องที่ 1 เริ่มจากตอนพระชนกฤษีทำพิธีบวงสรวงไถ ได้นางสีดา แล้วลาเพศ กลับเข้าเมืองมิถิลา ส่วนภาพในห้องสุดท้าย คือห้อง 178เป็นภาพพระพรต พระสัตรุด พระมงกุฎ และพระลบ กลับจากไกยเกศ เข้าเฝ้าพระรามที่อยุธยา พระรามปูนบำเหน็จจนทั่วหน้า

สาเหตุที่บางคนยังจำเรื่องราวเหล่านี้ได้ดี เพราะว่าสมัยเด็กๆ ต้องท่องจำเรื่องนี้และต้องทำการบ้านส่งคุณครู หลายคนยังคงเก็บรายงานเล่มน้อยที่เคยส่งคุณครูเมื่อวันในอดีต หลายคนต้องไปซื้อโปสเตอร์เรื่องจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์มาตัดแล้วแปะลงในรายงาน เพราะสมัยก่อนนั้น การจะมีกล้องถ่ายภาพสำหรับเด็กน้อย นับเป็นเรื่องยากมาก จึงต้องซื้อภาพจากโปสเตอร์มาตัดแล้วแปะในรายงานเพื่อส่งคุณครู

ภาพจิตรกรรมเหล่านี้ถูกเขียนขึ้นมาตั้งแต่รัชสมัยรัชกาลที่ 1 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระผู้ทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ แล้วในรัชสมัย
ต่อๆ มา ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ซ่อมบำรุงภาพจิตรกรรมมาโดยตลอดหลายต่อหลายคนที่ไปชมภาพจิตรกรรม ก็ได้แต่ชมเฉพาะภาพ โดยไม่เคยรู้ว่าที่เสาของพระระเบียงคดนั้นมีบทพระราชนิพนธ์เรื่องรามเกียรติ์จารึกไว้บนแผ่นหินอ่อน มีทั้งหมด 224 บท

ภาพจิตรกรรมบางภาพยังคงตราตรึงอยู่ในห่วงความทรงจำของคนบางคนได้เป็นอย่างดี เช่น ภาพหนุมานอ้าปากอมพลับพลาพระราม ภาพจองถนน ภาพศึกกุมภกรรณ เป็นต้น โดยเฉพาะตอนศึกกุมภกรรณ ที่พระลักษมณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ แล้วหนุมานอาสาไปเก็บสมุนไพร ณ สรรพยาบรรพต โดยหนุมานต้องไปหยุดรถทรงของพระอาทิตย์ด้วย เพื่อมิให้พระลักษมณ์ต้องแสงพระอาทิตย์มิฉะนั้นจะต้องถึงแก่ความตาย หลายคนจำกลอนบทที่ว่านี้ได้ดี เพราะต้องท่องในช่วงเย็นเป็นประจำก่อนกลับบ้าน กลอนที่ว่านี้คือ

บัดนั้น พระยาภิเภกยักษี เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี อสุรีกราบลงกับบาทา ทูลว่าพระลักษมณ์สุริยวงศ์ ยังไม่ปลงชีวันสังขาร์อันโมกขศักดิ์อสุรา พรหมาประสิทธิ์ประสาทไว้ทรงอานุภาพฤทธิรุทร ต้องใครจะฉุดนั้นไม่ไหว แต่มียาคู่หอกชัย ให้ไว้สำหรับแก้กัน ...

หลายคนอาจจะยังจำกลอนบทนี้ได้ดี และอาจจะท่องตามได้โดยพลัน เมื่อมีใครสักคนหนึ่งเกริ่นนำบทกลอนนี้ขึ้นมา

นี่คือความมหัศจรรย์ของความทรงจำในวัยเด็ก อันเนื่องมาจากการท่องจำบทกลอนเรื่องรามเกียรติ์ ครั้นเมื่อได้กลับไปหวนระลึกถึงความหลังวันวาน ความทรงจำเดิมๆ ที่แสนน่ารักก็กลับขึ้นมาโดยทันที

คุณๆ สนใจจะไปชมภาพจิตรกรรมฝาผนังที่พระระเบียงคดรอบพระอุโบสถวัดพระแก้ว กับ Mr.Flower ไหมครับ หากสนใจไปร่วมทริปฟื้นความทรงจำอันหวานชื่นด้วยกัน โปรดติดต่อ 091-7233615 ครับ เราไปชมแล้วมาท่องกลอนแข่งกัน ดูสิว่าใครยังจำได้ดีกว่ากัน