หน้าที่สำคัญอย่างหนึ่งของมนุษยโลกคือช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกัน นอกจากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันแล้ว ยังต้องช่วยเหลือสัตว์ต่างๆ ที่เป็นเพื่อนร่วมโลก เพราะโลกนี้ไม่ใช่เป็นสมบัติส่วนตัวของมนุษย์เท่านั้น แต่ยังมีสรรพสัตว์ทั้งหลายร่วมเป็นเจ้าของโลกด้วย

สังคมใดก็ตามที่เพื่อนร่วมสังคมมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อารีอารอบ เห็นอกเห็นใจ ช่วยเหลือแบ่งทุกข์ เฉลี่ยสุขกันและกันสังคมนั้นจะมีความสุข สงบ ร่มเย็น ไร้ความขัดแย้ง แบ่งแยก แตกเป็นฝักเป็นฝ่าย สังคมนั้นจะมีแต่เสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม แม้จะมีปัญหาใดๆ เกิดขึ้นในสังคม ปัญหาต่างๆ ก็จะถูกขจัดไปโดยเร็ว ด้วยความร่วมมือร่วมใจของสมาชิกทุกคนในสังคม

เพราะฉะนั้น จึงถือได้ว่าพันธกิจหลักอย่างหนึ่งของเพื่อนมนุษย์คือช่วยเหลือกันและกันแบ่งปันให้กัน ใครที่มีมากกว่าก็แบ่งปันให้ผู้ที่ขาดแคลน ส่วนผู้ที่ด้อยกว่าก็ไม่ควรจะอยู่ในสภาพผู้รอรับความช่วยเหลือไปตลอดกาล แต่ต้องพยายามพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น และต้องไม่คิดว่าการที่ตนเองดำรงชีวิตอยู่ได้ โดยต้องรอความช่วยเหลือเท่านั้น ต้องพยายามดิ้นรนขวนขวายช่วยเหลือตนเองด้วย เมื่อดิ้นรนจนถึงที่สุดแล้ว แต่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ก็ย่อมจะมีเพื่อนร่วมสังคมยื่นมือส่งความช่วยเหลือให้เมื่อถึงยามจำเป็น

ด้วยความที่พวกเราทุกคน (โดยเฉพาะผู้อ่านแนวหน้า ผู้ฟังรายการวิทยุ Good Time สถานีวิทยุแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย)มีความเชื่อตรงกันว่า หน้าที่ของมนุษย์คือช่วยเหลือกัน แบ่งปันกันและกัน เราทุกคนจึงรวมตัวกันเป็นระยะๆ แล้วไปแบ่งปันความสุขให้กับเพื่อนร่วมสังคมที่อยู่ในสภาพที่ขาดแคลน และต้องการความช่วยเหลือ (นอกจากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์แล้ว พวกเรายังช่วยเหลือสัตว์ต่าง ๆ ด้วย)

ล่าสุดเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2566 คณะของเราไปเลี้ยงอาหารคนชรา สถานสงเคราะห์คนชรา บ้านบางเขน ซอยวิภาวดี 64 ถนนวิภาวดีรังสิต ซึ่งตามปกติ คณะของเราไปเลี้ยงอาหารคนชราที่นี่เป็นประจำทุกๆ3-4 เดือน

ก่อนการไปพบปะและเลี้ยงอาหารคนชราครั้งนี้ เราก็ถามความประสงค์ของบรรดาลุงๆ ว่าต้องการรับประทานอะไรเป็นพิเศษ ก็ได้รับคำตอบว่า อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ก๋วยเตี๋ยวน้ำ

อ้าว! เอาละสิ เมื่อลุงๆ บอกมาแบบนี้พวกเราก็ต้องระดมสมองว่าจะทำอาหารอะไรเลี้ยง ก็ได้ข้อสรุปว่า อาหารมื้อเที่ยงคือผัดข้าวผัดทะเล และต้มยำน้ำใสกระดูกหมู พร้อมไข่ดาว โดยอาหารทั้งหมดนั้นปรุงใหม่ๆ สดๆ เพื่อป้องกันปัญหาอาหารบูดเน่าเพราะเกรงว่าจะทำให้เกิดปัญหาอาหารเป็นพิษกินเข้าไปแล้วกลายเป็นปัญหาใหญ่ตามมา

ทุกครั้งเมื่อคณะของเราไปเลี้ยงอาหาร ไม่ว่าจะเลี้ยงคนชรา คนพิการ เด็กนักเรียน ก็จะไปปรุงอาหารสดๆ ใหม่ๆ ทุกครั้ง เพราะเรามีคณะแม่ครัวฝีมือดีเป็นสมาชิกของกลุ่ม โดยแม่ครัวก็จะประกอบไปด้วย คุณหมอ คุณพยาบาลผู้บริหารองค์กรต่างๆ และผู้มีฝีมือปรุงอาหารเป็นเลิศ พิถีพิถันในเรื่องคุณภาพวัตถุดิบในการทำอาหาร (ดูจากภาพก็ได้คำตอบแล้วว่าแม่ครัวของเรามีความพร้อมมากเพียงใด)

นอกจากเลี้ยงอาหารกลางวันแล้ว เรายังมีขนมจีน แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ปีกไก่ทอด มอบไว้ให้คนชรา และเจ้าหน้าที่สถานสงเคราะห์ พร้อมกับสลิ่ม มะพร้าวอ่อน น้ำกะทิ รสชาติอร่อย ทำใหม่สดๆ จากร้านคำหวาน ปานเอ่ย พร้อมแซนด์วิชหมูและไข่ดาว รวมถึงน้ำหวานน้ำผลไม้ ข้าวต้มมัด ขนมปังทาเนยแล้วย่าง และขนมอื่นๆ ที่สามารถเก็บไว้รับประทานในยามบ่ายได้

และที่สำคัญคือในงานนี้มีดนตรีสดบรรเลงด้วยพิณอีสาน โดยผู้บรรเลงคือลูกสาวของสมาชิกร่วมคณะ การมีเสียงเพลงในงานทำให้บรรยากาศคึกคัก และทำให้ผู้เฒ่าทั้งหลายได้ออกกำลังกายด้วยการรำวงกับสมาชิกผู้ร่วมบริจาค

ก่อนจะลาจากกันในวันนั้น คณะของเราได้มอบเงินขวัญถุงจำนวน 340 บาท ให้คนชราทั้งหมด 40 คน เพื่อให้มีเงินสดติดตัวไว้สำหรับใช้จ่ายในยามที่ต้องการสิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวัน เช่น อาจจะเอาไว้ซื้อโอเลี้ยง กาแฟ กินในยามที่ไม่มีใครนำอาหารและขนมไปเลี้ยงเป็นพิเศษ และมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มอบให้ลุงๆ ด้วย

ภาพบรรยากาศในวันเลี้ยงอาหารคนชราคงทำให้คุณๆ ยิ้มแย้มได้ เพราะได้เห็นรอยยิ้มจากคนชรา และเจ้าหน้าที่ของสถานสงเคราะห์ บวกกับรอยยิ้มของผู้ร่วมบริจาค ภาพเหล่านี้ยืนยันได้ว่า มนุษย์เรามีพันธกิจสำคัญอย่างหนึ่งคือเผื่อแผ่และแบ่งปันกัน

หากสนใจร่วมกิจกรรมเพื่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์บนโลกใบนี้ โปรดติดตามรายการอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้จากหนังสือพิมพ์แนวหน้า หรือสอบถามได้ที่ 091-7233615