25 ม.ค.62 เมื่อเวลา 12.00 น. พระมหาปฏิพล สกฺกปุณโญ เจ้าอาวาสวัดศรีวิชัย ต.สามผง อ.ศรีสงคราม จ.นครพนม พร้อมนายประวิทย์ โมธรรม กำนันตำบลสามผง นายโชคทวี นะคะจัด ผู้ใหญ่บ้านศรีเวินชัย หมู่ 6 นายอภิชาติ ผงชานันท์ ผู้ใหญ่บ้านศรีเวินชัย หมู่ 13 และนายณตฤณ จันทะเสน ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลสามผง เดินทางไปยังศูนย์ดำรงธรรมจังหวัดนครพนม บริเวณศาลากลางฯหลังเก่า พบกับนายไชยวุฒิ วัชเรนทร์สุนทร รักษาการ ผู้อำนวยการสำนักงานศูนย์ดำรงธรรมฯ เพื่อยื่นเอกสารการทวงคืนพระพุทธรูปทองคำกลับคืนสู่วัดศรีเวินชัย

พระมหาปฏิพล เปิดเผยว่า ตามประวัติของพระพุทธรูป ประมาณปี พ.ศ.2310-2320 (ซึ่งอยู่ในช่วงกรุงศรีอยุธยาว่างพระมหากษัตริย์ ต่อถึงยุคสมเด็จพระเจ้าตากสิน เจ้ากรุงธนบุรี) ได้เดินทางมาพร้อมกับกองทัพพระวรปัญญาฯ ที่อพยพมาจากนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน(จังหวัดหนองบัวลำภูในปัจจุบัน) ตั้งค่ายพักแรมอยู่ที่เนินพระเนาว์(บ้านศรีเวินชัยในปัจจุบัน) เพื่อเตรียมจะสู้รบกับกองทัพพระเจ้าสิริบุญสาร แต่เห็นว่ากำลังของตนไม่สามารถรับมือทัพลานช้างได้ จึงได้ฝังพระพุทธรุปทองคำและสิ่งของมีค่าไว้ที่เนินดังกล่าว

ถึงปี พ.ศ.2491 หลวงปู่วัง ฐิติสาโร เจ้าอาวาสวัดศรีวิชัยในขณะนั้น ได้ขุดพบพระพุทธรูปทองคำ จำนวน 3 องค์ องค์ใหญ่มีหน้าตักกว้าง 4.5 นิ้ว สูง 7.5 นิ้ว องค์กลางหน้าตักกว้าง 3 นิ้ว สูง 6 นิ้ว และองค์เล็กหน้าตักกว้าง 2 นิ้ว สูง 4 นิ้ว ซึ่งในยุคของหลวงปู่คำพันธ์ จันททูปโม เป็นเจ้าอาวาส เกรงว่าพระพุทธรูปทองคำทั้ง 3 องค์ อาจจะถูกมิจฉาชีพแอบมาขโมย จึงมอบให้ทางอำเภอศรีสงครามเก็บรักษาไว้ชั่วคราว ต่อมาอำเภอศรีสงคราม มอบให้ สภ.ศรีสงคราม นำไปเก็บรักษาอยู่ในกำปั่น ซึ่งไม่ต่างจากพระพุทธรูปทั้ง 3 องค์ ถูกจองจำในคุก กระทั่งปี 2554 วัดศรีเวินชัยได้ก่อสร้างมหาเจดีย์ศรีบูรพาจารย์เสร็จลุล่วง จึงเดินทางไปขอพระพุทธรูปทองคำทั้ง 3 องค์ กลับคืนสู่วัด ปรากฏว่าทางอำเภอมอบคืนให้แค่องค์เดียวคือองค์ขนาดกลาง

จากสาเหตุที่มอบให้แค่องค์เดียว เพราะมีชาวอำเภอศรีสงคราม อ้างสิทธิ์ในการครอบครองเช่นกัน นายอำเภอจึงลดความขัดแย้งระหว่างชาวบ้านศรีเวินชัย กับชาวอำเภอศรีสงคราม ดังนั้นพระพุทธรูปอีก 2 องค์ เหมือนยังถูกกักขังในกำปั่นถึงปัจจุบันนี้ ทำให้ชาวบ้านศรีเวินชัยซึ่งเป็นเจ้าของตัวจริงต่างเศร้าใจ

ต่อมาพระภาวนาวิสุทธิญาณ มหาเถร(หลวงปู่แบน ธนากโร) วัดดอยธรรมเจดีย์ จังหวัดสกลนคร เดินทางตามรอยธุดงควัตรของพระอาจารย์มั่น ภูริฑัตโต ถึงบ้านศรีเวินชัย และสนใจเรื่องพระพุทธรูปทองคำ และพระพุทธเนาว์ ยิ่งทราบว่ายังเหลืออีก 2 องค์ เก็บรักษาไว้ในกำปั่น สภ.ศรีสงคราม ท่านจึงให้ญาติโยมพาไปกราบนมัสการ พบกำปั่นดังกล่าวอยู่ในกำปั่นชั้น 1 ใต้ทางขึ้นบันได หลวงปู่จึงกล่าวว่า”สถานที่แบบนี้เอาพระพุทธรูปซึ่งเปรียบเสมือนตัวแทนพระพุทธเจ้ามาไว้ได้อย่างไร ควรจะนำออกไปประดิษฐานที่เหมาะสม”

วันที่ 25 ต.ค.61 ทางวัดศรีวิชัยจึงมีหนังสือผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม และเจ้าคณะจังหวัดนครพนม(ธรรมยุต) เพื่อขอนำพระพุทธรุปทองคำกลับคืนกลับมาประดิษฐานในแผ่นดินมาตุภูมิ ณ เจดีย์ศรีบูรพาจารย์ แต่เรื่องก็ยังเงียบ วันที่ 21 ม.ค.62 จึงมีหนังสือถึงนายอำเภอศรีสงคราม สอบถามความคืบหน้าเรื่องการนำพระพุทธรุปทองคำกลับ และวันนี้ก็ยื่นเอกสารเพิ่มเติมต่อศูนย์ดำรงธรรม