อนาคตและความฝันคืออะไร ตอนวัยเด็กทุกคนอาจจะสงสัยและโดนถามเสมอว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร อยากทำอาชีพอะไร คนเราเกิดมาต่างความคิดต่างความฝัน ไม่ว่าเราจะมีหน้าที่อะไร ทำอาชีพอะไร เชื่อว่าทุกคนคงมีความฝันอยากไปให้ถึงฝันแบบที่ตั้งใจเอาไว้

วันนี้ “ทีมข่าวเฉพาะกิจแนวหน้าออนไลน์” ได้มีโอกาสไปพูดคุย ผ่าน “ออม เกียรติพล อุดม” อายุ 20 ปี นักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สาขาเทคโนโลยีสื่อสารเพื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี หรือ นักบอลอาชีพตำแหน่ง ผู้รักษาประตู สโมสรฟุตบอลราชประชา ประเด็น “จุดเริ่มต้นและอนาคตความมั่นคงของชีวิตในอาชีพนักฟุตบอล” จนได้รับฉายา “นายทวารกระดูกเหล็ก”

นายเกียรติพล กล่าวอีกว่า การก้าวมาเป็นนักบอลของตนนั้นเริ่มขึ้นเมื่อตอนมัธยมศึกษาตอนปลายตนได้เข้าร่วมแข่งขันรายการไพรมินิสเตอร์และได้โอกาสรับเลือกให้เข้ามาทดสอบฝีเท้ารุ่นเยาวชนที่สโมสรบางกอกกล๊าส ตนได้เผยว่าตนนั้นชื่นชอบฟุตบอลมาตั้งแต่วัยเด็กสืบเนื่องมาจากพ่อของตนนั้นเล่นตำแหน่งผู้รักษาประตูมาก่อนตนจึงคุ้นเคยเกิดความผูกพันจึงตั้งใจฝึกฝนมาตั้งแต่วัยเด็กจนถึงปัจจุบันนี้นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นและรู้สึกหลงรักฟุตบอลตลอดมา

นายเกียรติพล เปิดเผยอีกว่า ตนเคยประสบอุบัติเหตุถูกเตะที่แขนขวา ข้อศอกหลุด กระดูกหัก จนต้องผ่าตัดดามเหล็กไว้ที่ศอก โดยหมอแจ้งว่า ตนนั้นสามารถกลับมาเตะฟุตบอลได้ แต่ห้ามเล่นตำแหน่งผู้รักษาประตูเด็ดขาด แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตนได้แอบเล่นในตำแหน่งผู้รักษาประตูมาตลอด โดยตนไม่เคยเปิดเผยให้ครอบครัวรับรู้เพราะตนกังวลว่าครอบครัวจะเกิดความเป็นห่วงซึ่งตนไม่อยากให้ด้านครอบครัวคิดมากแต่ สุดท้ายเมื่อ “ออม” ได้รับการคัดเลือกเข้าสู่อะคาเดมี่ของบางกอกกล๊าส ด้านครอบครับจึงเปิดใจยอมรับและพร้อมสนับสนุนให้ตนได้ทำตามความฝันอย่างเต็มที่

ออม กล่าวถึงอาชีพนักฟุตบอล ว่า นักฟุตบอลเป็นความฝันของใครหลายๆคนโดยเฉพาะตน ตนมั่นใจในอาชีพฟุตบอล อาชีพฟุตบอลคือความฝันที่แท้จริง ส่วนด้านการเรียนตนนั้นศึกษาเผื่อไว้ในอนาคตเมื่อเลิกเล่นฟุตบอลไปแล้วก็ยังสามารถนำความรู้สาขาที่เรียนมาไปประกอบอาชีพอื่นได้ แต่ ณ ปัจจุบันนี้ ตนให้ความสำคัญกับอาชีพฟุตบอลเป็นหลัก ด้านการเรียนก็ต้องแบ่งเวลาให้ถูกตนนั้นอาจจะต้องเคร่งครัดกว่าคนอื่น ช่วงเวลาที่ต้องเรียนไปด้วยและต้องซ้อมฟุตบอล ช่วงเช้าเข้าเรียนตามรายวิชาแต่พอถึงช่วงบ่ายหรือวันใดที่มีตารางซ้อมที่ตรงกับเวลาเรียนตนนั้นจึงต้องขออาจารย์ออกมาก่อนเสมอเพื่อเดินทางกลับไปซ้อมยังสนามฟุตบอล

ออม ให้เหตุผลอีกว่า ตนเคยคิดที่จะเปลี่ยนทางเดินตอนมัธยมศึกษาตอนปลาย ตนได้ตั้งเป้าหมายไว้ว่าหากตอนคัดเลือกนั้นถ้าตนไม่ติดทีมสโมสรหรือไม่ประสบความสำเร็จก็จะเปลี่ยนไปสายอาชีพอื่นแต่ผลสุดท้ายได้เข้ามาเป็นนักฟุตบอลสายอาชีพ ตนเผยอีกว่าเคยมีอาการท้อบ้างหมดหวังบ้างเป็นบ้างบางเวลาความท้อเป็นเหมือนสีสันของชีวิตอย่างหนึ่งแต่อย่างไรก็ตามตนจะสู้ให้ถึงที่สุดในเมื่อตนได้เลือกเดินสายอาชีพนี้แล้วและตนไม่รู้สึกน้อยใจเลยเพราะได้เลือกทางเดินของตัวเองแล้วมีการแบ่งเวลาอย่างเหมาะสมและให้เวลาพักผ่อนกับตัวเองอยู่เสมอ

“ต่อจากนี้ไม่ว่าจะเจออะไรหรือมีอุปสรรคใดใดก็ขอให้ตัวเองนั้นมุ่งมั่นและโฟกัสกับหน้าที่ของตัวเองและจงสู้และมุ่งมั่นผ่านมันไปให้ได้สุดท้ายนี้สำหรับคนที่กลัวและไม่กล้าที่จะทำตามความฝันตนได้ฝากไว้ว่าอยากให้ทุกคนมีความมุ่งมั่นและตั้งใจความสำเร็จรอพวกคุณอยู่ข้างหน้าขอบคุณครับ” นายเกียรติพล กล่าวทิ้งท้าย