ตอนบูชาพระไม่ได้ใส่เสื้อ .... คัดลอกจากหนังสือ "หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม"  ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง) ที่ได้กล่าวถึง "การบูชาพระ" ไว้ดังนี้ (อ่าน 'อานิสงส์การสวดมนต์' สวดในใจ สวดออกเสียง : หลวงพ่อฤๅษี ตอบปัญหาธรรม) 

ผู้ถาม : “ขอถามเรื่องการบูชาพระหน่อยนะครับ คือว่าเวลาอากาศร้อน เวลาบูชาพระก็ไม่ได้ใส่เสื้อใส่แสง แบบนี้จะมีบาปมีกรรมหรือเปล่าครับ…?”

หลวงพ่อ : “แกนุ่งกางเกงหรือเปล่าล่ะ…?”

ผู้ถาม : “นุ่งครับ”

หลวงพ่อ : “เดี๋ยวมีนิทานนักเทศน์จะเล่าให้ฟัง มีทายกคนหนึ่งเขาเป็นผู้นำในการสมาทานศีล ท่านเป็นคนอ้วน สมัยก่อนเขานุ่งผ้าพื้นหรือผ้าขาวธรรมดา อีตาทายกแกอ้วนมากเกินไป หางกระเบนเหน็บเข้าไปลึกมันก็ไม่ได้ ก่อนจะรับศีลก็บูชาพระรัตนตรัยก่อนว่า “อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ…” แล้วก็กราบ พอกราบ หา

กระเบนมันหลุด

ทีนี้เริ่มสมาทานศีลก็ขึ้น “มะยัง ภันเต ติสะระเนนะ สะหะ ปัญจะ สีสานิ ยาจามะ” ตอนนี้ญาติโยมแกนั่งอยู่ข้างหลัง เห็นทายกเปลื้องหางกระเบนออก ก็นึกศีลน่ากลัวจะเข้าทางหลัง ทีนี้ต่างคนต่างปลดหางกระเบนกันเป็นแถว ไม่งั้นศีลไม่เข้า”

ผู้ถาม : “แหม…น่าสงสารศีลแท้ ๆ”

หลวงพ่อ : “ก็เป็นอันว่าที่ถามมานั่นไม่เป็นไรนะ อยู่ที่จิตเคารพพระรัตนตรัยหรือเปล่า เพียงแค่นี้เอง ถ้าร้อนเกินไป ทนบูชาพระอยู่ ก็เป็นอัตตกิลมถานุโยค จิตมันจะไม่ตั้งเป็นสมาธิ ทำตัวให้มันเหมาะสมพอดี ๆ มันก็ใช้ได้แล้ว”
ขณะบูชาพระ มักจะหาวบ่อย ๆ

ผู้ถาม : “ทีนี้ก็มีอีกอย่างครับ เวลาขณะบูชาพระมักจะหาวบ่อย ๆ อย่างนี้มันเป็นยังไงครับหลวงพ่อ บางทีขึ้น “นะโม” ยังไม่ทันจบ หาวแล้ว”

หลวงพ่อ : “มันเป็นอาการทางร่างกาย ช่างมัน มันจะหาวมันจะหอน ช่างมัน ใจตั้งใจบูชาพระก็แล้วกัน”
พระบูชามีครอบแก้วครอบไว้

ผู้ถาม : ” หลวงพ่อคะ แล้วพระที่บูชาไว้ที่บ้าน แต่มีครอบแก้วครอบไว้ จะเป็นอะไรไหมคะ?…”

หลวงพ่อ : “น่ากลัวตายไปแล้ว คุณกลับไปดูนะว่ามีลมหายใจหรือเปล่า…ถ้าไม่มีลมหายใจแสดงว่าตายไปแล้ว”

ผู้ถาม (หัวเราะ)

หลวงพ่อ : “ไม่เป็นไรคุณ พระพุทธรูปหรือรูปพระสงฆ์ก็เหมือนกัน ครอบไว้ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องเจาะช่องให้ท่านออกมานะ มีหลายคนไปถาม เขาเอาพระหุ้มพลาสติกห้อยคอบอก “ต้องเจาะรู้นะ ไม่งั้นพระออกไม่ได้” แหม..ซวยเลย ฉันก็แปลกใจเหมือนกันทำไมพยากรณ์กันแบบนั้น

คือว่า อำนาจพระบารมีพระพุทธเจ้า ไม่จำเป็นต้องไปเปิดช่องให้เข้า บารมี แปลว่า กำลังใจ กำลังใจนี่ไม่มีอะไรกั้นได้ คุณนั่งอยู่ตรงนี้ส่งกำลังใจไปที่บ้าน เขาใส่กุญแจไว้ที่บ้าน เราก็เข้าห้องได้ ใช่ไหม… อะไรอยู่ที่ไหนรู้หมด เพราะใจเข้าได้

แบบ พระนาคเสน ถูก พระยามิลินทร์ ถามว่า “เด็กเวลาเข้าครรภ์มารดาเข้าทางไหน”

นี่ปัญหาโลกแตก ถ้าเป็นอย่างเรา ๆ นี่ปากแตก โลกไม่แตกหรอก แล้วเขาถามอย่างคนมีความรู้ ไม่ใช่เลอะเทอะนะ

พระนาคเสน ท่านก็ย้อนถาม เพราะปัญหานี้ยาก

การตอบและการถามมันมี ๓ แบบคือ

๑.ถามแล้วตอบตรง

๒.ถามแล้วตอบเลี่ยงนิดหนึ่ง…ซัก

๓.ถ้ายากเกินไปต้องย้อน เรียกว่า อนุโยค

ปัญหาของพระยามิลินทร์ทั้งหมด เป็นปัญหายากหมด

พระนาคเสนก็ย้อนถามว่า “เวลานี้พระองค์มีหีบหรือเซฟที่เก็บของมีค่าไหม…?”

พระยามิลินทร์บอกว่า “มี”

พระนาคเสนก็ถามต่ออีกว่า “เพชร นิล จินดา ของมีค่ามีหรือเปล่า”

ท่านก็บอกว่า “มี”

“เวลานี้พระองค์บอกได้ไหมว่า เพชรชั้นนั้นนั้นวางอยู่ตรงไหน สร้อยวางอยู่ตรงไหน…?”

ท่านก็บอก “ได้”

พระนาคเสนก็ถามอีกว่า “ที่ท่านบอกน่ะ ของมันอยู่ในหีบใช่ไหม…?”

ท่านก็บอกว่า “ใช่”

พระนาคเสนถามว่า “เวลาที่จิตเข้าไปในหีบ เข้าทางไหน…?”

คราวนี้พระยามิลินทร์ยอม เพราะจิตเป็นนามธรรมใช่ไหม…ไม่มีสิ่งปิดบังสำหรับนามธรรม จิตนึกเข้าไปไม่ต้องหาทางเข้า พระก็เหมือนกัน ด้วยอำนาจบารมีของพระพุทธเจ้า ไม่จำเป็นจะต้องเปิดช่องให้เข้าหรือออกนะ”

คัดลอกจากหนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๖๑-๖๓ พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)