29 ก.ค.65 เพจเฟซบุ๊ก เส้นด้าย - Zendai ได้โพสต์เรื่องราวหดหู่ใจในชะตากรรมของลุงไพวัลย์และลุงไพรัช สองพี่น้องฐานะยากจน แถมยังมาล้มป่วยสิ้นเรี่ยวแรงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จนต้องนอนดูอีกฝ่านสิ้นลมหายใจไปต่อหน้าต่อหน้า โดยมีรายละเอียดดังนี้

"ตอนเป็นต้องรอสาย ตอนตายต้องรอเผา"

บ้านที่ไร้หลังคา ไม่มีน้ำประปาหรือไฟฟ้าเข้าถึง

พื้นไม้ผุพังราวกับเหยียบไปตรงไหนก็พร้อมหักได้ทุกเมื่อ เป็นที่พักของคุณไพรวัลย์วัย 52 ปี และพี่ชายคุณไพรัชวัย 56 ปี ที่บัดนี้ร่างของคุณไพรัช...ไม่มีลมหายใจอีกแล้ว

#เส้นด้าย ได้รับแจ้งเคสของสองพี่น้องนี้จากอาสา มูลนิธิร่วมกตัญญู และพอจะทำใจไว้แล้วว่านี่เป็นอีกหนึ่งเคสที่ความสูญเสียจะกัดกินหัวใจของเราอย่างแน่นอน แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง

เราได้ทำการตรวจ ATK ให้คุณไพรวัลย์ ที่นอนไร้เรี่ยวแรงอยู่ข้างๆร่างของพี่ชายที่ไร้วิญญาณ

เขาเห็นทุกเหตุการณ์ที่พี่ชายตัวเองสิ้นลม

‘ร่างที่ไร้วิญญาณ’ และ ‘ร่างที่ไร้เรี่ยวแรง’

ทั้งสองกำลังนอนรอความหวังและยิ่งทำให้เราเร่งมือในการตรวจร่างกายพื้นฐาน รวมถึงโทร 1669

แน่ล่ะ ไม่สำเร็จ

ทีมเส้นด้ายจึงได้โทรไปที่ 1646 (ศูนย์เอราวัณ) เพื่อทำการประสานรพ.และส่งตัวผู้ป่วย ปลายทางได้ รพ.แห่งหนึ่งแถวถนนแจ้งวัฒนะ แต่อุปสรรคต่อมาก็คือคุณไพรวัลย์นั้น ไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีเอกสารยืนยันตัวตน โชคดีที่ด้วยการทำงานร่วมกันของทุกหน่วยงาน จึงหาทางจัดการเรื่องนี้ได้อย่างไม่น่าเชื่อ

แก้ไปได้ปัญหาหนึ่งก็เจออีกเรื่อง เมื่อปลายทางเมื่อปฏิเสธการรักษาโดยบอกว่าคนไข้ยังอาการดี ไม่สามารถรับตัวไว้ในการรักษาได้

ทีมเส้นด้ายหน้างานจึงอธิบายว่าขอให้วัดค่าต่างๆก่อน ที่ดูอาการดีขึ้นเพราะทางเราได้ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นมา

แต่ประโยคต่อไปที่เราได้ยิน กลับทำให้ความเหน็ดเหนื่อยของวันถาโถม

“ถ้าคนไข้ดีขึ้นแล้วก็ให้นำกลับบ้าน หรือไม่อย่างนั้นก็ปล่อยให้นอนตรงนี้แหละ”

และที่ว่านอนตรงนี้ที่ว่าคือหน้าโรงพยาบาล!

ไม่รู้ว่าว่าเป็นโชคหรือเคราะห์ของคุณไพรวัลย์ ที่อาการค่อยๆแย่ลง จนต้องได้รับการรักษาจากทางโรงพยาบาลในคืนวันนั้น

ส่วนร่างของคุณไพรัช ก็ได้ทำพิธีทางศาสนาไปเมื่อเวลาบ่ายโมงของวันที่ 29 ก.ค.นี้เอง เป็นงานที่ผู้คนในชุมชนร่วมกันจัดให้ เพราะทั้งสองมีกันแค่สองคนพี่น้องเท่านั้น

#เส้นด้าย ได้แต่ส่งกำลังใจให้คุณพี่ไพรวัลย์และขอแสดงความเสียใจอีกครั้งกับการสูญเสียนี้ เคสนี้เป็นเคสที่ทีมอาสาหน้างานทั้งเครียดและหดหู่ใจ พวกเราก็ได้แต่คอยให้กำลังใจกันและกันว่าอย่าเหนื่อย อย่าท้อ ยังมีอีกหลายชีวิตที่ในขณะที่เราถอดถอนใจนี้ ก็กำลังรอการช่วยเหลือจากเราอยู่...ต้องสู้ต่อ...

ขอบคุณข้อมูล เพจเฟซบุ๊ก เส้นด้าย - Zendai