วันที่ 11 พ.ย.65 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า "หลวงปู่รอด อาภสฺสโร" เจ้าอาวาสวัดโคกกรม ต.จีกแตก อ.พนมดงรัก จ.สุรินทร์ ซึ่งเป็นเกจิดังแห่งอีสานใต้ ได้มรณภาพแล้วเมื่อเวลา 23.15 น.ที่โรงพยาบาลพนมดงรัก อ.พนมดงรัก จ.สุรินทร์ สิริอายุได้ 77 ปี 55 พรรษา ด้วยอาการวูบสาเหตุจากพักผ่อนน้อยและโรคประจำตัวคืออาการเส้นเลือดหัวใจโป่งพองมากว่า 10 ปี โดยลูกศิษย์ได้นำสรีระสังขาร กลับมาที่วัดโคกกรม ต.จีกแตก แล้วตั้งแต่เมื่อคืนเวลาปประมาณตี 1 ซึ่งมีลูกศิษย์และชาวบ้านที่ทราบข่าว ต่างพากันมาที่วัดด้วยความโศกเศร้าเสียใจ ไม่นึกว่าหลวงปู่จะจากไปเร็วอย่างนี้

"หลวงปู่รอด อาภสฺสโร" ปัจจุบันท่านมีอายุย่าง 77 ปี มีพรรษาที่ 55 ชื่อเดิม บุญรอด นามสกุล ทะลัยรัมย์ เกิดเมื่อ วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม 2488 ที่บ้านระกาไกรสร ตำบลเพี้ยราม อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ บิดาชื่อนายฉิม มารดาชื่อนางละเมียด นามสกุล ทะลัยรัมย์ มีพี่น้องด้วยกัน 3 คน โดยหลวงปู่เป็นคนโต คนที่ 2 ชื่อนายรื่น ทะลัย รัมย์ อาชีพเกษตรกร คนที่ 3 ชื่อนางวิลัยลักษณ์ ฉายถวิล ข้าราชการครูบำนาญ

ตอนวัยเด็กหลวงปู่เกิดมาสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง มารดาจึงได้ตั้งชื่อให้ว่า “บุญรอด” พออายุได้ 5 ขวบมารดาจึงเพิ่งไปแจ้งเกิดให้ ปู่ทวดของหลวงปู่รอดเป็นผู้ที่มี วิชาอาคมคงกระพันชาตรี หนังเหนียว ชื่อว่าตาเบว เป็นบรรพบุรุษรุ่นแรก ตอนที่เสียชีวิตลูกหลานและพี่น้องได้ทำการเผาศพของท่านตามประเพณี ในขณะที่เผาศพของตาเบวไฟไม่ไหม้ หลวงปู่รอดท่านได้บวชเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ 13 ปี 

ต่อมาได้เข้าบรรพชาอุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2510 ที่วัดศิรินทราราม ตำบลนาดี อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ โดยมีพระครูอรุณสาธุกิจ วัดศิรินทราราม ตำบลนาดี เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า “อาภสฺสโร” จนถึงปัจจุบัน ตอนเด็กๆหลวงปู่เป็นคนชอบปั้นพระ ในขณะที่คนอื่นเลี้ยงวัวเลี้ยงควายตามทุ่งนา ซึ่งตาเบวที่เป็นปู่ทวดก็ได้บอกให้ทำพระไป แล้วท่านก็บอกวิชาอาคมทั้งหลายให้ โดยพระที่ทำจะใช้ดินทำ ทำแล้วก็เอาไปไว้บนบ้าน เวลามีญาติโยมมาก็ขอไป ญาติพี่น้องมาก็ขอไป เอาไปเพื่อกราบไหว้บูชา ซึ่งตอนนั้นหลวงปู่รอดก็ได้เรียนวิชาอาคมจากตาเบวแล้ว จึงได้อธิฐานจิตพระทุกองค์ให้ จนกระทั่งถึงอายุครบที่จะบวชแล้วก็เลยได้บวช

หลวงปู่รอด เป็นพระที่ชาวบ้านศรัทธาในด้านศูนย์รวมทางจิตใจ มีเมตตาต่อทุกคนที่เข้าพบ ท่านได้รับความรู้ด้านตำรายาและการรักษาแบบโบราณจากหลวงปู่ 3 องค์คือ หลวงปู่โด๊ะ ชื่อว่าพระครูอรุณสาธุกิจ บ้านโคกวัด ตำบลนาดี อำเภอเมืองสุรินทร์ หลวงตาโด๊ะ มีครูอีกชั้นหนึ่งคือ หลวงปู่ชิด ชื่อพระครูวิชิตธรรมคุณ วัดบ้านลำดวน ตำบลลำดวน หลวงปู่ริม รัตนมุนี อดีตเจ้าอาวาสวัดอุทุมพร ตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ เป็นผู้สร้างวัดเขาแหลม ที่บ้านแนงมุด ตำบลแนงมุด อำเภอกาบเชิง จังหวัดสุรินทร์ สรีระของท่านยังเก็บไว้ในมณฑป ท่านเก่งกรรมฐาน กายทิพย์ หลวงปู่ทั้ง 3 ให้ความเมตตาต่อหลวงปู่รอดเป็นอย่างมาก และตำหรับยาบางส่วนหลวงปู่ก็ได้ศึกษาจากตำราโบราณที่บรรพบุรุษของท่านได้เขียนไว้ ไม่ว่าจะเป็นยารักษาโรคมะเร็ง ยารักษาโรคเบาหวาน และ ยารักษาอาการปวดเมื่อย ที่หลายคนนำไปรักษาแล้วหาย จนหลวงปู่ได้รับรางวัลมามากมายในด้านการใช้สมุนไพรรักษาโรค ซึ่งสมุนไพรต่างๆนั้นหลวงปู่ได้เข้าไปหามาจากป่าลึกบริเวณแนวตะเข็บชายแดนไทย-กัมพูชา  

ในด้านวัตถุมงคลของขลัง ท่านได้เริ่มทำวัตถุมงคลรุ่นแรกๆเมื่อปี พ.ศ.2550 ไม่ว่าจะเป็น สีผึ้ง พระสมเด็จ และ ตะกรุด ซึ่งท่านได้ทำไว้เพื่อแจกให้กับญาติโยมที่มาหา และแจกให้กับทหาร ตำรวจ ที่ลงไปปฏิบัติหน้าที่ที่ภาคใต้ จนเป็นที่ยอมรับถึงความเข้มขลังของวัตถุมงคลของท่าน ทำให้มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ทั้งข้าราชการ ทหาร ตำรวจ และนักการเมืองดังๆหลายคน และในด้านการช่วยเหลือสังคมและทางพระพุทธศาสนา ท่านก็ได้ช่วยสร้างวัดที่กำลังพัฒนาหลายแห่ง เช่น 1.วัดระกาไกรสร 2.วัดฉันเพล 3.วัดหนองหิน 4.วัดบ้านด่าน 5.วัดโนนสมบูรณ์ 6.วัดกู่สัตธาราม 7.วัดบ้านเพี้ยราม อีกทั้งยังได้จัดสร้างอาคารโรงพยาบาลพนมดงรัก และช่วยเหลือโรงเรียนต่างๆในจังหวัดสุรินทร์ พร้อมทั้งได้จัดซื้ออุปกรณ์เครื่องมือแพทย์มอบให้กับโรงพยาบาลสุรินทร์อีกด้วย จนได้รับโล่ประกาศเกียรติคุณมากมาย

ก่อนที่จะมาเป็นเจ้าอาวาสวัดโคกกรม ต.จีกแตก อ.พนมดงรัก จ.สุรินทร์ ท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดระกาไกรสร ต.เพี้ยราม อ.เมืองสุรินทร์ และยังเคยไปจำพรรษาอยู่ที่ปราสาทตาเมือง และปราสาทตาควาย และไปเดินธุดงค์ในป่าลึก ซึ่งหลวงปู่ชอบอยู่ป่ามากกว่าอยู่วัด จนกระทั่งต่อมาได้มีการลักลอบตัดไม้พะยูงที่วัดโคกกรมเยอะ ชาวบ้านจึงได้นิมนต์ให้หลวงปู่มาอยู่เพื่อรักษาไว้ที่วัดแห่งนี้ ซึ่งหลวงปู่ก็ได้พัฒนาวัดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ จนวัดมีความเจริญขึ้นอย่างมากมาย โดยมีลูกศิษย์ที่คอยช่วยเหลือหลวงปู่ในการพัฒนาวัดมากมายหลายคน หนึ่งในนั้นก็คือ นายณัฐวัฒน์ สมบูรณ์เทอดธนา นายกองค์การบริหารส่วนตำบลสังขะ ซึ่งนับว่าเป็นหัวเรียวหัวแรงคนหนึ่งในการร่วมพัฒนาวัดโคกกรมแห่งนี้